Harry Primrose

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harry Primrose, 6. hrabia Rosebery
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1882
Londyn

Data i miejsce śmierci

30 maja 1974
Mentmore House

Minister ds. Szkocji
Okres

od 1945
do 1945

Przynależność polityczna

Narodowa Partia Liberalna

Poprzednik

Thomas Johnston

Następca

Joseph Westwood

Odznaczenia
Order Ostu (Wielka Brytania)

Albert Edward Harry Meyer Archibald Primrose, 6. hrabia Rosebery KT (ur. 8 stycznia 1882 w Mayfair w Londynie, zm. 30 maja 1974 w Mentmore House w Buckinghamshire) – brytyjski arystokrata i polityk, najstarszy syn premiera Wielkiej Brytanii Archibalda Primrose, 5. hrabiego Rosebery, i Hannah de Rothschild, córki barona Mayera Amschela de Rothschilda. Używał swojego trzeciego imienia, Harry.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał w Eton College i w Royal Miliatry College Sandhurst. Później wstąpił do British Army i został porucznikiem Grenadier Guards. Używał wówczas tytułu lorda Dalmeny, przysługującemu dziedzicowi hrabstwa Rosebery. Był zapalonym krykiecistą i jednym z najbardziej znanych graczy na początku XX w. W latach 19051907 był kapitanem Surrey County Cricket Club. Krykiecistą był również jego najstarszy syn, Archibald Primrose, lord Dalmeny, który reprezentował Middlesex County Cricket Club, ale zmarł w 1931 r. z powodu zakażenia krwi bakteriami. Harry Primrose był również znany w świecie wyścigów konnych. Dwukrotnie wygrał Epsom Derby.

Swoją polityczną karierę rozpoczął wygrywając wybory do Izby Gmin w okręgu Edinburghshire, gdzie rodzina Primrose była od wieków prominentnymi posiadaczami ziemskimi. Podobnie jak przodkowie związany był z Partią Liberalną. Wygrał wybory w 1906 r., które były najlepszym wynikiem w dziejach partii (liberałowie uzyskali 399 miejsc w Izbie Gmin, więcej niż pozostałe partie razem wzięte). Dalmeny zrezygnował z zasiadania w Izbie Gmin w styczniu 1910 r.

Podczas I wojny światowej walczył we Francji, gdzie zginął jego młodszy brat, Neil.

Po śmierci ojca w 1929 r. odziedziczył tytuł hrabiego Rosebery i zasiadł w Izbie Lordów. Został również Lordem Namiestnikiem Midlothian i był nim do 1964 r. Podczas II wojny światowej został w lutym 1941 r. mianowany Regionalnym Komisarzem Obrony Cywilnej w Szkocji. Po rozpadzie gabinetu wojennego w 1945 r., premier Winston Churchill powierzył Rosebery’emu tekę ministra ds. Szkocji w gabinecie dozorującym. Stanowisko utracił po wyborach w lipcu 1945 r.

W latach 19451957 był prezydentem Narodowej Partii Liberalnej. W 1952 r. został przewodniczącym Royal Fine Art Commission for Scotland. Był odznaczony Distinguished Service Order. Był również kawalerem Orderu Ostu i członkiem Tajnej Rady.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

15 kwietnia 1909 r. poślubił lady Dorothy Alice Margaret Augustę Grosvenor (22 sierpnia 189011 stycznia 1966), córkę lorda Henry’ego Grosvenora i Dory Erskine-Wemyss, córki Jamesa Erskine-Wemyssa. Harry i Dorothy mieli razem syna i córkę:

Pierwsze małżeństwo hrabiego zakończyło się rozwodem w 1919 r. Po raz drugi ożenił się 24 czerwca 1924 r. z Evą Isabel Marią Bruce (17 czerwca 189229 stycznia 1987), córką Henry’ego Bruce’a, 2. barona Aberdare i Constance Beckett, córki Hamiltona Becketta. Harry i Eva mieli razem jednego syna:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]