Hartwig Gauder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hartwig Gauder
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1954
Vaihingen an der Enz

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 2020
Erfurt

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka
(chód na 50 km)
brąz Seul 1988 lekkoatletyka
(chód na 50 km)
Mistrzostwa świata
złoto Rzym 1987 chód na 50 km
Mistrzostwa Europy
złoto Stuttgart 1986 chód na 50 km
brąz Split 1990 chód na 50 km
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Grenoble 1981 chód na 5000 m
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
brąz Tokio 1991 chód na 50 km

Hartwig Gauder (ur. 10 listopada 1954 w Vaihingen an der Enz, zm. 22 kwietnia 2020 w Erfurcie[1][2]) – niemiecki lekkoatleta chodziarz, do 1990 reprezentujący NRD.

Wychował się w południowych Niemczech. Jego rodzina przeniosła się w 1960 do NRD do Ilmenau, gdzie jego matka odziedziczyła dom[1]. Jako lekkoatleta początkowo specjalizował się w chodzie na 20 kilometrów. Został mistrzem NRD w tej konkurencji w 1975 i 1976. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajął 7. miejsce[3]. W tym samym roku ustanowił rekord Europy w chodzie na 20 000 metrów na bieżni wynikiem 1:24:22,7.

Potem skoncentrował się na chodzie na 50 kilometrów. Został mistrzem w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1], mimo że był to dopiero 4. jego występ na tym dystansie. Zwyciężył w chodzie na 5000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble (była to konkurencja pokazowa)[4]. W 1981 zajął 2. miejsce w chodzie na 50 km w Pucharze Świata[5]. Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zajął 4. miejsce w chodzie na 50 kilometrów[6]. Wskutek bojkotu nie mógł bronić tytułu na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles.

Zwyciężył w chodzie na 50 kilometrów w Pucharze Świata w 1985[5]. Zdobył złoty medal na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[7], a potem powtórzył ten sukces na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[8]. W tym samym roku był drugi w Pucharze Świata[5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zdobył brązowy medal w chodzie na 50 kilometrów[1]. Takie same osiągnięcia miał na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[9] i na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[10]. Na tej ostatniej imprezie wystąpił już w barwach zjednoczonych Niemiec. Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zajął 6. miejsce w chodzie na 50 km[1]. Nie ukończył chodu na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[10]. Po tej imprezie zakończył wyczynowe uprawianie lekkiej atletyki.

Gauder był mistrzem NRD w chodzie na 20 kilometrów w 1975, 1976, 1985 i 1986 oraz brązowym medalista na tym dystansie w 1984[11]. W chodzie na 50 klilometrów był mistrzem NRD w 1979, 1982 i 1986 oraz wicemistrzem w 1984[12]. W 1993 zdobył mistrzostwo Niemiec w chodzie na 50 km a w 1991 i 1992 był na tym dystansie wicemistrzem[13]. Był również wicemistrzem Niemiec w chodzie na 20 km w 1993[14]. Startował w klubie Turbine Erfurt.

W 1995 choroba wirusowa zaatakowała jego serce. W 1996 wszczepiono mu sztuczne serce, a w 1997 dokonano przeszczepu serca. Dwa lata później wziął udział w Maratonie Nowojorskim, który ukończył. W 2003 jako pierwszy człowiek z przeszczepionym sercem wszedł na górę Fudżi w Japonii[1].

Był architektem. Od 2007 pracował na uniwersytecie w Jenie.

Zmarł na zawał serca[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Hartwig Gauder [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  2. a b Lekkoatletyka. Nie żyje mistrz olimpijski Hartwig Gauder [online], sport.interia.pl [dostęp 2020-04-23] (pol.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 557 [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 466 [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. a b c IAAF World Race Walking Cup [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  6. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 565 [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 573 [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 220–221 [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  9. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 581 [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  10. a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 221 [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  11. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (20km Gehen – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-08-15] (niem.).
  12. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (50km Gehen – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-08-15] (niem.).
  13. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (50km Gehen – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-08-15] (niem.).
  14. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (20km Gehen – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-08-15] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]