Hawker Siddeley Nimrod
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
morski samolot patrolowy |
| Załoga |
12 |
| Historia | |
| Data oblotu |
Maj 1967 |
| Wycofanie ze służby |
28 czerwca 2011[1] |
| Liczba egz. |
49 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4x Rolls-Royce RB168-20 Spey 250 |
| Ciąg |
54,09 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
35,00 m |
| Długość |
38,63 m |
| Wysokość |
9,14 m |
| Powierzchnia nośna |
197 m2 |
| Masa | |
| Własna |
39 009 Kg |
| Startowa |
87 090 Kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
923 km/h |
| Prędkość przelotowa |
787 km/h |
| Pułap |
12.800 m |
| Zasięg |
8,340-9,265 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Royal Air Force | |
Hawker Siddeley Nimrod – brytyjski morski samolot patrolowo-uderzeniowy opracowany przez wytwórnię Hawker Siddeley.
Nimrod został zbudowany w oparciu o samolot cywilny De Havilland Comet. Jego konstrukcja opiera się na założeniu dolnopłata z klasycznym usterzeniem. Cztery silniki odrzutowe Rolls-Royce RB-168-20 Spey 250 zabudowane są w wewnętrznej części skrzydeł. Samolot może uzupełniać paliwo w powietrzu w systemie stożek-dryfkotwa. Sondę umieszczono z przodu na grzbiecie kadłuba.
Nimrod MR2 jest morskim samolotem zwiadu morskiego i zwalczania okrętów podwodnych oraz poszukiwawczo – ratowniczym. Załoga składa się z 12 osób. Na pokładzie zainstalowany jest radar dalekiego zasięgu EMI Searchwater, detektor anomalii magnetycznych (MAD) oraz wyrzutnia boi sonarowych.
Może być uzbrojony w torpedy Stingray lub amerykańskie Mark 46 (9 w luku bombowym), bomby klasyczne (450 kg), bomby głębinowe, rakiety powietrze-powietrze AIM-9 Sidewinder do samoobrony (na pylonach podskrzydłowych) rakiety powietrze-woda Seaeagle lub Harpoon.
Na podstawie wersji MR2 opracowano wyspecjalizowaną wersję R1. Usunięto w niej sprzęt charakterystyczny dla MR2 z kadłuba i zastąpiono wyspecjalizowanym systemem rozpoznania elektronicznego.
Inną (nie wprowadzoną do produkcji) wersją jest Nimrod AEW. Cechą rozpoznawczą są dwie osłony anten radarowych na nosie i ogonie. W 1986 roku program Nimrod AEW3 skasowano, a w zamian zakupiono samoloty Boeing E-3 Sentry.
26 sierpnia 2004 oblatano prototyp zmodernizowanej wersji patrolowej MRA4, egzemplarz seryjny oblatano w 2009 roku. Program przebudowy dziewięciu samolotów przerwano w 2010 z powodu cięć budżetowych, a na początku 2011 zezłomowano kadłuby planowanych MR4A.[2]
Specyfikacja wersji Nimrod MR2:
- Model Silnika 4x Rolls-Royce: RB168-20 Spey 250
- Ciąg: 54,09 kN
- Załoga: 12
- Rozpiętość skrzydeł całkowita: 35,00 m
- Długość całkowita: 38,63 m
- Wysokość całkowita: 9,14 m
- Masa pustego: 39 009 kg
- Masa startowa maksymalna: 87 090 Kg
- Max prędkość: 923 km/h
- Pułap operacyjny 12800 m
- Zasięg maksymalny bez uzupełniania paliwa w locie 9265 km
Przypisy
- ↑ Nimrod R1 makes final flight - Defence Management [online], www.defencemanagement.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-25].
- ↑ Najdroższy złom świata. altair.com.pl, 28 stycznia 2011.
| Bojowe | |
|---|---|
| Patrolowe i obserwacyjne | |
| Szkolno-treningowe | |
| Pasażerskie/transportowe | |
| Drony (UAV) | |
| Drony bojowe (UCAV) | |
| Prototypy i eksperymentalne |
