Hebeloma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włośnianka
Ilustracja
Włośnianka rosista
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

podziemniczkowate

Rodzaj

włośnianka

Nazwa systematyczna
Hebeloma (Fr.) P. Kumm
Führ. Pilzk. (Zwickau): 22, 80 (1871)

Hebeloma (Fr.) P. Kumm. (włośnianka) – rodzaj grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby naziemne o owocnikach mięsistych, średnich lub dużych. Kapelusz w czasie wilgotnej pogody mazisty. U różnych gatunków ma różny kolor, ale zazwyczaj jest blady, w odcieniach brązu. U niektórych gatunków występują na jego brzegach resztki osłony. Blaszki o podobnej, jak kapelusz barwie, z czasem ciemnieją i na starszych okazach są ciemnobrązowe. Trzon: cylindryczny, rzadko maczugowaty, w górnej części często drobno łuseczkowaty. U niektórych gatunków występuje na nim włókienkowata strefa pierścieniowa. Miąższ kremowobrązowy, u licznych gatunków ma zapach rzodkwi i dość często jest gorzki. Wysyp zarodników szarobrązowy[2].

Należące do tego rodzaju gatunki są szeroko rozprzestrzenione na kuli ziemskiej, najczęściej jednak występują na obszarach o klimacie umiarkowanym, borealnym lub arktycznym. Ogromna ich większość (a być może wszystkie) to grzyby mikoryzowe, współżyjące z korzeniami drzew i krzewów liściastych i iglastych. Rozróżnienie poszczególnych gatunków jest bardzo trudne, ze względu na ich duże podobieństwo morfologiczne i dużą zmienność wewnątrz gatunku. W dotychczasowych badaniach naukowych stwierdzono występowanie w Polsce 26 gatunków tych grzybów[3].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy naukowe: Agaricus trib. Hebeloma Fr., Hebelomatis Earle, Hylophila Quél., Myxocybe Fayod, Picromyces Battarra ex Earle, Roumeguerites P. Karst. Sarcoloma Locq.[4]

Polską nazwę podał Stanisław Chełchowski w 1898. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były też jako bedłka, skórzak lub łuszczak[5].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[10]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody (bez przypisów)[5] i innych[6].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie poznane pod względem wartości spożywczych włośnianki są albo trujące, albo niejadalne. U wielu gatunków nie zbadano ich własności spożywczych, więc zakłada się, że są niejadalne[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-25] (ang.).
  2. a b Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, ISBN 978-83-258-0588-3.
  3. Izabela Kałucka, Rodzaj Hebeloma P. Kummer w Polsce: obecny stan wiedzy o bogactwie gatunkowym, rozmieszczeniu i ekologii [online] [dostęp 2012-11-29].
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  5. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 288–294, ISBN 83-89648-09-1.
  6. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-04] (pol.).
  7. a b c d e f g h Według Index Fungorum gatunek niezweryfikowany.
  8. a b c d e Hebeloma (włośnianka) [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-04] (pol.).
  9. a b Nazwa podana przez W. Wojewodę w 2003 i niespójna z nazwą naukową (olszóweczka to inny rodzaj).
  10. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2023-02-25] (ang.).