Heinrich Brüning

Heinrich Brüning
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1885 ; Münster
Data i miejsce śmierci	30 marca 1970 ; Norwich , Vermont USA
	Kanclerz Rzeszy
Okres	od 30 marca 1930; do 7 października 1931
Przynależność polityczna	Zentrum
Poprzednik	Hermann Müller
Następca	Heinrich Brüning
	Kanclerz Rzeszy
Okres	od 10 października 1931; do 30 maja 1932
Przynależność polityczna	Zentrum
Poprzednik	Heinrich Brüning
Następca	Franz von Papen
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 18 sty 2018, była oparta na tej wersji.

^ⓘHeinrich Brüning (ur. 26 listopada 1885 w Münsterze, zm. 30 marca 1970 w Norwich w stanie Vermont, USA) - niemiecki prawnik, ekonomista, historyk, filolog i polityk, minister spraw zagranicznych i kanclerz Rzeszy w latach 1930-1932 w okresie Republiki Weimarskiej.

Był synem handlarza win^[1]. Przed wojną studiował na kilku wydziałach, a w 1915 wstąpił do niemieckiej piechoty^[1]. W latach 1915-1918 oficer Armii Cesarstwa Niemieckiego, odznaczony Żelaznym Krzyżem II i I klasy. Awansował do stopnia kapitana^[1]. W latach 1920–1930 działał we władzach chrześcijańskich związków zawodowych. W 1923 protestował przeciwko okupacji Zagłębia Ruhry. Działacz Partii Centrum. W latach 1924–1933 zasiadał w Reichstagu jako poseł^[1] z Breslau (Wrocław). W latach 1929–1930 przewodził frakcji parlamentarnej partii Centrum^[1]. Po objęciu władzy przez NSDAP wyemigrował w 1934 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie był wykładowcą na Uniwersytecie Harvarda^[1]. W 1954 roku powrócił na krótko do Niemiec, ale potem wrócił do Ameryki, gdzie zmarł^[1].

Pierwszy gabinet Brüninga (marzec 1930 - październik 1931)

Heinrich Brüning (Centrum) - kanclerz Rzeszy
Hermann Dietrich (DDP) - wicekanclerz i minister gospodarki Rzeszy
Julius Curtius (DVP) - minister spraw zagranicznych
Joseph Wirth (Centrum) - minister spraw wewnętrznych Rzeszy
Paul Moldenhauer (DVP) - minister finansów Rzeszy
Adam Stegerwald (Centrum) - minister pracy Rzeszy
Johann Viktor Bredt - minister sprawiedliwości Rzeszy
Wilhelm Groener - minister obrony (Reichsheer)
Georg Schätzel (BVP) - minister poczty Rzeszy
Theodor von Guérard (Centrum) - minister transportu Rzeszy
Martin Schiele (DNVP) - minister wyżywienia i rolnictwa Rzeszy
Gottfried Treviranus (KVP) - minister Rzeszy ds. terenów okupowanych

Zmiany w gabinecie

3 maja 1930 - Bredt rezygnuje ze stanowiska ministra sprawiedliwości. Zastępuje go Curt Joël jako kierownik ministerstwa.
26 czerwca 1930 - Dietrich zastępuje Moldenhauera jako minister finansów. Kierownikiem ministerstwa gospodarki zostaje Ernst Trendelenburg.
1 października 1930 - Wobec wycofania alianckich wojsk okupacyjnych z Nadrenii, Treviranus zostaje ministrem bez teki.

Drugi gabinet Brüninga (październik 1931 - maj 1932)

Heinrich Brüning (Centrum) - kanclerz Rzeszy i minister spraw zagranicznych
Hermann Dietrich (Niemiecka Partia Państwowa (DSP))^[2] - wicekanclerz i minister finansów Rzeszy
Wilhelm Groener - minister spraw wewnętrznych Rzeszy i minister obrony
Hermann Warmbold - minister gospodarki Rzeszy
Adam Stegerwald (Centrum) - minister pracy Rzeszy
Curt Joël - minister sprawiedliwości Rzeszy
George Schätzel (BVP) - minister poczty Rzeszy
Gottfried Treviranus (KVP)- minister transportu Rzeszy
Martin Schiele (CNBL) - minister rolnictwa i wyżywienia Rzeszy

Zmiany w gabinecie

6 maja 1932 - Warmbold podaje się do dymisji jako minister gospodarki. Zastępuje go Ernst Trendelenburg jako kierownik ministerstwa.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Richard Overy: Trzecia Rzesza Historia Imperium. s. 33.
↑ Powstała z połączenia DDP z mniejszymi ugrupowaniami

Bibliografia

Richard Overy: Trzecia Rzesza Historia Imperium. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012. ISBN 978-83-7670-290-2.

[rzesza-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Richard Overy: Trzecia Rzesza Historia Imperium. s. 33.

[2] Powstała z połączenia DDP z mniejszymi ugrupowaniami

[bezpartyjny-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ bezpartyjny

[Zentrum-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zentrum

[SPD-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ SPD

[DVP-6] DVP

[NSDAP-7] NSDAP

[CDU-8] CDU

[1]

[2]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Związek Północnoniemiecki (1866–1871) Bundeskanzler	Otto von Bismarck^[A] (1867–1871)
Cesarstwo Niemieckie (1871–1918) Reichskanzler	Otto von Bismarck^[A] (1871–1890) Leo von Caprivi^[A] (1890–1894) Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst^[A] (1894–1900) Bernhard von Bülow^[A] (1900–1909) Theobald von Bethmann Hollweg^[A] (1909–1917) Georg Michaelis^[A] (1917) Georg von Hertling^[B] (1917–1918) Max von Baden^[A] (1918)
Rzesza Niemiecka (Republika Weimarska) (1918–1933) Reichskanzler	Friedrich Ebert^[C] (1918–1919) Philipp Scheidemann^[C] (1919) Gustav Bauer^[C] (1919–1920) Hermann Müller^[C] (1920) Konstantin Fehrenbach^[B] (1920–1921) Joseph Wirth^[B] (1921–1922) Wilhelm Cuno^[A] (1922–1923) Gustav Stresemann^[D] (1923) Wilhelm Marx^[B] (1923–1925) Hans Luther^[D] (1925–1926) Wilhelm Marx^[B] (1926–1928) Hermann Müller^[C] (1928–1930) Heinrich Brüning^[B] (1930–1932) Franz von Papen^[B] (1932) Kurt von Schleicher (1932–1933) Adolf Hitler^[E] (1933)
III Rzesza (1933–1945) Reichskanzler	Adolf Hitler^[E] (1933–1945) Joseph Goebbels^[E] (1945) Johann Ludwig Graf Schwerin von Krosigk^[E] (1945)
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) i zjednoczone Niemcy (Republika Federalna Niemiec) (od 1990) Bundeskanzler	Konrad Adenauer^[F] (1949–1963) Ludwig Erhard^[F] (1963–1966) Kurt Georg Kiesinger^[F] (1966–1969) Willy Brandt^[C] (1969–1974) Helmut Schmidt^[C] (1974–1982) Helmut Kohl^[F] (1982–1998) Gerhard Schröder^[C] (1998–2005) Angela Merkel^[F] (2005–2021) Olaf Scholz^[C] (od 2021)