Henrik Larsson

Henrik Larsson

Pełne imię i nazwisko	Henrik Edward Larsson
Data i miejsce urodzenia	20 września 1971 Helsingborg
Wzrost	175 cm
Pozycja	środkowy napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1977–1988 Högaborgs BK
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1988–1992 Högaborgs BK 64 (23) 1992–1993 Helsingborgs IF 52 (48) 1993–1997 Feyenoord 101 (26) 1997–2004 Celtic FC 221 (175) 2004–2006 Barcelona 40 (13) 2006–2009 Helsingborgs IF 84 (38) 2007 → Manchester United (wyp.) 7 (1) 2012 Råå IF 1 (0) 2013 Högaborgs BK 1 (0) W sumie: 571 (324)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1993–2009 Szwecja 106 (37)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2009–2012 Landskrona BoIS 2013 Högaborgs BK (asystent) 2014 Falkenbergs FF 2015–2016 Helsingborgs IF 2018–2019 Ängelholms FF (asystent) 2019 Helsingborgs IF 2020–2021 Barcelona (asystent)
Dorobek medalowy
MŚ III miejsce USA 1994 piłka nożna
Odznaczenia
Strona internetowa

Henrik Edward Larsson (wym. [ˈhɛnrɪk ˈlɑːʂɔn]; ur. 20 września 1971 w Helsingborgu) – szwedzki piłkarz kabowerdyjskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Szwecji w latach 1993–2009, brązowy medalista mistrzostw świata, trener piłkarski. Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego (MBE).

Kariera klubowa

Högaborgs BK oraz Helsingborgs IF

Larsson rozpoczął profesjonalną karierę piłkarza w klubie Högaborgs BK w wieku 17 lat. Szybko jednak przeniósł się do Helsingborga. Już po pierwszym sezonie było wiadome, że Larsson nie zostanie długo w Szwecji. Jego 50 bramek w 56 występach w lidze spowodowało, że posypały się oferty z Europy. Pomimo uzgodnienia kontraktu ze szwajcarskim Grasshoppers Zurych, Larsson wybrał ofertę ostatniej chwili z Feyenoordu.

Feyenoord

Transfer do Feyenoordu w 1993 roku kosztował Holendrów 295 000 funtów. Dzięki bramkom i swej niecodziennej fryzurze (dredy) szybko zdobył sympatię fanów. Po czterech sezonach w Rotterdamie i dwóch Pucharach Holandii piłkarz zdecydował się na podjęcie nowego wyzwania. Jak się miało okazać była to życiowa decyzja i zwrotny moment jego kariery.

Celtic FC

Celtic podpisała kontrakt z Larssonem w lipcu 1997 za sumę odstępnego 650 tys. funtów. Jego debiut w nowym klubie nie był imponujący. W meczu przeciwko Hibernianowi tracił piłkę jak amator. Mecz zakończył się porażką Celtów 2:1. Pierwszy mecz w europejskich pucharach również przyniósł Larssonowi rozczarowanie: strzelił bramkę samobójczą, jednakże jego zespół wygrał 6:2. Po niezbyt imponującym początku sezonu Larsson złapał meczowy rytm i zakończył sezon z 16 bramkami na koncie. Jego bramki pozwoliły na zdobycie Mistrzostwa Szkocji.

Jego karierę zastopowało złamanie nogi w meczu Pucharu UEFA przeciwko Olympique’owi Lyon. Larsson szybko powracał do zdrowia po kontuzji, ale szybko złapał następną kontuzję. Bez kondycji i ogrania Szwed pojechał na turniej Mistrzostw Europy w 2000 roku. Zdobył bramkę w meczu przeciwko Włochom, ale jego słaba dyspozycja odbiła się na drużynie i Szwecja nie zdołała awansować do dalszych gier.

Po przyjściu do klubu trenera Martina O’Neilla odmieniło się oblicze drużyny. Larsson zdobył aż 52 bramki we wszystkich rozgrywkach, a drużyna sięgnęła po mistrzostwo.

Fani Celticu zawsze będą pamiętać o Larssonie ze względu na jego wspaniałą skuteczność. W 315 występach zdobył 242 bramki. W 2001 roku zdobył nagrodę Złotego Buta dla najlepszego strzelca Europy za strzelenie 35 bramek w sezonie.

FC Barcelona

Larsson na zasadzie wolnego transferu przeszedł z Celtic FC do FC Barcelona w 2004 roku. Debiut w nowym zespole odbył się 29 lipca 2004. W pierwszym sezonie w Barcelonie nie występował zbyt często z powodu poważnej kontuzji, jednak zdobył kilka bramek które przyczyniły się do zdobycia tytułu Mistrza Hiszpanii przez Barcelonę. W 2006 r. z drużyną z Katalonii zdobył Mistrzostwo Hiszpanii, Superpuchar Hiszpanii i Ligę Mistrzów. Latem 2006 roku postanowił ze względów rodzinnych powrócić do Helsingborga.

Helsingborgs IF

W połowie sezonu 2006 powrócił do Helsingborgs IF. W latach 2006–2009 rozegrał dla tego klubu 84 spotkania w Allsvenskan, w których zdobył 38 bramek. W 2006 roku wywalczył Puchar Szwecji, po pokonaniu w meczu finałowym 2:0 Gefle IF.

Manchester United

1 stycznia 2007 stał się na zasadzie wypożyczenia zawodnikiem Manchesteru United, prowadzonego przez Alexa Fergusona. Otrzymał koszulkę z numerem 17. W swoim debiucie w barwach Manchesteru zdobył bramkę w 54. minucie meczu przeciwko Aston Villa FC w ramach FA Cup (2:1). Łącznie podczas dwuipółmiesięcznego pobytu w klubie rozegrał 7 ligowych spotkań i strzelił 1 gola. 12 marca powrócił do Helsingborgs IF, by wziąć udział w okresie przygotowawczym do sezonu 2007. Pomimo nierozegrania przez niego wymaganej liczby 10 spotkań, dzięki decyzji władz ligi oficjalnie figuruje jako zdobywca tytułu mistrza Anglii za sezon 2006/07.

Kariera reprezentacyjna

Larsson podczas meczu z Holandią w ćwierćfinale Mistrzostw Europy 2004

W reprezentacji Szwecji zadebiutował 13 października 1993 w meczu przeciwko Finlandii. Drużyna Trzech Koron wygrała to spotkanie 3:2. Jego decyzja o zrezygnowaniu z gry w reprezentacji (podjęta w 2002 roku) nie została w ojczyźnie dobrze przyjęta. Larsson był kilkakrotnie namawiany do powrotu do reprezentacji, ale nie zmieniał zdania. Dopiero przed finałami Mistrzostw Europy w 2004 roku w Portugalii zdecydował się na ponowne zagranie w żółtej koszulce reprezentacji Szwecji. W kampanii służącej namówieniu piłkarza do powrotu do gry w narodowym zespole brali udział m.in. Prezydent UEFA Lennart Johansson oraz premier rządu Szwecji. Jego powrót był naprawdę imponujący. W czterech meczach strzelił trzy gole. To pozwoliło Szwedom na awans do ćwierćfinałów. W ćwierćfinale Trzy Korony uległy Holandii dopiero po serii rzutów karnych.

Larsson wystąpił już w ponad stu meczach w zespole narodowym, zdobywając ponad 30 bramek, często grając w linii pomocy lub na skrzydle. Strzelał gole na dwóch turniejach Mistrzostw Świata (1994 i 2002) oraz na dwóch turniejach Mistrzostw Europy (2000 i 2004). Na Mistrzostwach Świata w 1994 roku zdobył z zespołem trzecie miejsce, pokonując w meczu o trzecie miejsce Bułgarów.

Ku zaskoczeniu wszystkich, selekcjoner reprezentacji Szwecji Lars Lagerbäck powołał Larssona na trzecie Mistrzostwa Europy w karierze piłkarza. Larsson znalazł się w 23-osobowej kadrze na turniej w 2008 roku w Austrii i Szwajcarii.

Kariera trenerska

Od grudnia 2009 do 2012 roku był trenerem szwedzkiego klubu Landskrona BoIS. Była to jego pierwsza posada w roli trenera. W sierpniu 2020 roku objął posadę asystenta trenera klubu FC Barcelona.

Życie prywatne

Larsson jest synem pochodzącego z wyspy Boa Vista kobowerdyjczyka Francisco Rochy i Szwedki Evy Larsson. Jego matka pracowała w fabryce, a ojciec był marynarzem. Rozstali się oni w 1983 roku, uzgadniając przy tym, że Henrik przyjmie nazwisko matki. On sam jest żonaty i ma dwoje dzieci: syna Jordana (ur. 1997) i córkę Janelle (ur. 2002).

Sukcesy

Larsson w barwach klubu FC Barcelona w sezonie 2004/05

Zespołowe

Szwecja

• brązowy medal mistrzostw świata: 1994

Feyenoord

• Puchar Holandii: 1993/94, 1994/95

Celtic FC

• mistrzostwo Szkocji: 1997/98, 2000/01, 2001/02, 2003/04
• Puchar Szkocji: 2000/01, 2003/04
• Puchar Ligi: 1997/98, 2000/01

FC Barcelona

• Liga Mistrzów UEFA: 2005/06
• mistrzostwo Hiszpanii: 2004/05, 2005/06
• Superpuchar Hiszpanii: 2005

Helsingborgs IF

• Puchar Szwecji: 2006

Manchester United

• mistrzostwo Anglii: 2006/07

Indywidualne

• król strzelców Scottish Premier League: 1998/99 (29 goli), 2000/01 (35 goli), 2001/02 (29 goli), 2002/03 (28 goli), 2003/04 (30 goli)
• najlepszy strzelec w historii Scottish Premier League: 158 bramek
• Europejski Złoty But: 2001
• Guldbollen: 1998, 2004

Linki zewnętrzne

• Henrik Larsson
• Henrik Larsson w bazie National Football Teams (ang.)