Henry Purcell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Czyz1 (dyskusja | edycje) o 02:02, 31 gru 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Henry Purcell
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

prawd. 10 września 1659
Westminster

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1695
Londyn

Instrumenty

organy, klawesyn

Gatunki

muzyka poważna
muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, organista

Strona internetowa

Henry Purcell (ur. prawdopodobnie 10 września 1659 w Westminster w Anglii, zm. 21 listopada 1695 w Londynie) – angielski kompozytor muzyki barokowej.

Pełnił funkcję kompozytora na dworze królewskim, mianowanego kopisty Opactwa Westminsterskiego, a później (w roku 1682) został jednym z organistów katedry królewskiej. Uchodzi on za twórcę angielskiej muzyki narodowej, czego wyrazem może być uznanie jego opery Dydona i Eneasz za operę narodową. Wśród jego kompozycji znaleźć można liczne anthemy, ody, muzykę instrumentalną oraz sceniczną (w tym tzw. semiopery).

Purcell może swobodnie uchodzić za brytyjskiego odpowiednika Mozarta. Podobnie ogromne jest ich znaczenie dla muzyki obu krajów. Purcell również był genialnym dzieckiem i zmarł młodo (w wieku 36 lat, w rezultacie przeziębienia). Sposób traktowania przez niego materiału muzycznego był zupełnie nowatorski. Wprowadził on brytyjski świat muzyczny do epoki dojrzałego baroku bez pośrednictwa Włochów czy Francuzów. Jego muzyka wpłynęła na kompozycje Georga Friedricha Händla.

Komponował większość barokowych gatunków, w tym: anthems, psalmy i pieśni religijne.

Znane dzieła

  • Dydona i Eneasz (Dido and Aeneas) – 1689
  • Te Deum and Jubilate
  • Theodosius – 1680
  • The Prophetess, or the History of Dioclesian – 1690
  • King Arthur – 1691
  • The Fairy Queen – 1692
  • Music for the Funeral of Queen Mary – 1695
  • The Tempest – 1695
  • The Indian Queen – 1695
  • 68 hymnów (anthems)
  • 10 kantat
  • suity klawesynowe

Uznanym kompozytorem był również jego brat – Daniel Purcell (1660 – 1717).

Bibliografia

  • J.A. Westrup Purcell, Kraków (PWM) 1986
  • Robert King, Henry Purcell – „A greater musical genius England never had”, Thames & Hudson, 1995

Posłuchaj

(audio)
(info)
I was glad
(info)
Dydona i EneaszStay, Prince and hear
(info)
Aria Here the deities approve z ody Welcome to all the pleasures na dzień św. Cecylii
Problem ze ściągnięciem pliku? Zobacz pomoc.


Linki zewnętrzne