Henryk Bursche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Bursche
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1885
Zgierz

Data i miejsce śmierci

1942
Warszawa

Zawód, zajęcie

chemik

Henryk Bursche (ur. 1885 w Zgierzu, zm. 1942 w Warszawie) – inżynier chemik, specjalista w dziedzinie barwników. Był synem Ernesta Wilhelma Bursche i Marii Matyldy Harmel. Ojciec Tadeusza i Haliny.

Był zatrudniony w fabryce Izraela Poznańskiego w Łodzi. W roku 1929 był współzałożycielem Łódzkiego Stowarzyszenia Techników.

Na jesieni 1939 jako jedyny spośród braci nie został aresztowany i zesłany do obozów koncentracyjnych. Zmarł w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja E, grób 13)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bronisława Kopczyńska-Jaworska: Łódzcy Luteranie: społeczność i jej organizacja – Łódź: Polskie Tow. Ludoznawcze, 2002