Henryk Dasko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Henryk Dasko (ur. 1 lipca 1947 w Warszawie, zm. 16 września 2006 w Toronto) – polski dziennikarz, eseista i tłumacz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie żydowskiej, jako syn Władysława Daszkiewicza (Mojżesza Josela Rosenberga; 1912–1977) i Haliny z domu Szudrowicz (Rywy Kaplan; 1910–1987). Studiował w warszawskiej Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Wyemigrował z Polski w 1969. Przez wiele lat mieszkał w Toronto, był współzałożycielem Polsko-Żydowskiej Fundacji Kulturalnej w Kanadzie. W latach 90. był redaktorem dodatku literackiego do „Życia Warszawy” – „Ex Libris”. Był popularyzatorem twórczości Jerzego Kosińskiego, Andrzeja Brychta i Leopolda Tyrmanda. Przygotował wydanie wersji oryginalnej Dziennika 1954 Tyrmanda.

Historię swojej emigracji opisał w książce Dworzec Gdański. Historia niedokończona (Wydawnictwo Literackie 2008, ISBN 978-83-08-04199-4)[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Z drugiego małżeństwa, z Elyse, Dasko miał synów: Nicholasa Dasko i Daniela Dasko, którzy urodzili się w Toronto[2].

Jego trzecią żoną była pisarka Agata Tuszyńska. Ostatnie wspólne półtora roku, podczas których Dasko walczył z nowotworem mózgu, Tuszyńska zrelacjonowała w książce Ćwiczenia z utraty (Wydawnictwo Literackie 2007, ISBN 978-83-08-04099-7)[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2004 został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz dialogu i pojednania polsko-żydowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Dasko – „Dworzec Gdański”, wydawnictwoliterackie.pl [zarchiwizowane z adresu 2008-01-15].
  2. Henryk Dasko: Dworzec Gdański. Historia niedokończona. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2008, s. 186. ISBN 978-83-08-04199-4.
  3. Ćwiczenia z utraty, Tuszyńska, Agata – recenzja w gazeta.pl.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Daskografia. xtrakt.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)]. – kalendarium twórczości (1990–2006), bibliografia i zbiór listów elektronicznych Henryka Dasko
  • Świat bez Henryka – wspomnienie w polonijnej „Gazecie”.