Henryk Hechtkopf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Hechtkopf
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1910
Warszawa

Data i miejsce śmierci

lipiec 2004
Bat Jam

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

malarstwo

Henryk Hechtkopf (ur. 4 kwietnia 1910 w Warszawie, zm. w lipcu 2004 w Bat Jam (Izrael)) – polski i izraelski malarz i ilustrator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do żydowskiego gimnazjum „Chanoch”, ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim.

Wykazywał uzdolnienia plastyczne. W wieku 23 lat zaczął uczestniczyć w wystawach malarstwa. Jego obrazy przedstawiały środowisko żydowskie. Zajmował się też filmem, zwłaszcza animowanym.

We wrześniu 1939 został zmobilizowany i dostał się do radzieckiej niewoli. Wojnę spędził w obozach pracy przymusowej. Po wojnie powrócił do Polski, gdzie jego rodzina zginęła w obozach zagłady. Malował ruiny getta. W roku 1949 zaprojektował pierwszy znaczek pocztowy upamiętniający Holocaust. Zdobył nagrodę w międzynarodowym konkursie na plakat poświęcony Holocaustowi.

Po wojnie otrzymał propozycję objęcia stanowiska sędziego w Warszawie, lecz zdecydował przenieść się do Łodzi, gdzie spotkał przyszłą żonę Alicję Zielińską.

Uczestniczył w organizacji żydowskiego środowiska artystycznego w Łodzi i kierował nim w latach 1946-1950. Pracował przy pierwszym po wojnie polskim filmie fabularnym „Zakazane piosenki” oraz wraz z Janem Batorym reżyserował film „Podhale w ogniu”.

Po emigracji do Izraela zamieszkał w Bat Jam i pozostał tam do końca życia.

Henryk Hechtkopf współpracował z izraelskimi wydawnictwami, ilustrował wiele książek. Zajmował się też malarstwem, szczególnie portretowym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]