Henryk Jankowski (filozof)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Jankowski
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1929
Nieśwież

Data śmierci

21 listopada 2004

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1962 – nauki humanistyczne
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1967 – nauki humanistyczne
Uniwersytet Warszawski

nauczyciel akademicki (profesor nadzwyczajny i zwyczajny)
Uczelnia

Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
Grób filozofa i etyka Henryka Jankowskiego na Wojskowych Powązkach w Warszawie

Henryk Jankowski (ur. 31 lipca 1929 w Nieświeżu, zm. 21 listopada 2004[1]) – polski filozof i etyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie okupacji należał do Szarych Szeregów, po wojnie do organizacji młodzieżowych (Związek Młodzieży Wiejskiej „Wici”, Związek Młodzieży Polskiej). Ukończył studia na dwóch wydziałach Uniwersytetu Warszawskiego – prawo (1953) i filozofię (1955). Od 1953 był przez wiele lat pracownikiem UW, m.in. dyrektorem Instytutu Filozofii (1968). W 1962 obronił pracę doktorską Filozofia Ludwika Feuerbacha, w 1967 habilitował się (praca Prawo i moralność). Od 1973 był profesorem nadzwyczajnym, od 1986 profesorem zwyczajnym. W 1981 był krótko prodziekanem Wydziału Filozofii i Socjologii UW. W latach 1987–1993 dziekan Wydziału Filozofii i Socjologii UW.

Od 1966 wchodził w skład kolegium redakcyjnego pisma „Etyka”, a w latach 1968–1992 był jego redaktorem naczelnym. Współpracował z Telewizją Polską. W latach 1949–1990 należał do PZPR. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B17-6-12)[2].

Główne publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Drogowskazy (1962)
  • Etyka Ludwika Feuerbacha (1963)
  • Szkice z etyki (1966)
  • Prawo i moralność (1967)
  • Wolność i moralność (1970)
  • Etyka marksizmu a praktyka (1982)
  • artykuły na łamach „Po Prostu”, „Od Nowa”, „Argumentów”, „Trybuny Ludu"

Redakcja naukowa prac zbiorowych[edytuj | edytuj kod]

Wybrane odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, wyd. Interpress, Warszawa 1989, s. 441
  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Warszawa 1993

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]