Henryk Ossowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Ossowski
Dołęga
ogniomistrz pchor. ogniomistrz pchor.
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1918
Kunice

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 1981
Borowiczki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
AK Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
kampania wrześniowa,
powstanie warszawskie

Henryk Ossowski, ps. „Dołęga”, herbu Dołęga (ur. 15 lutego 1918 w Kunicach, zm. 3 kwietnia 1981 w Borowiczkach)[1]. Właściciel majątku Kunice, podchorąży Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1939 r. podczas kampanii wrześniowej brał udział w obronie Modlina, następnie został adiutantem majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. Po rozbiciu Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. Ukrywał się w Miławczycach[2]. Brał udział w przerzutach kurierów na Węgry, walczył w powstaniu warszawskim. Prześladowany po zakończeniu wojny przez Urząd Bezpieczeństwa. Został pochowany w rodzinnych Kunicach.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jego imię nosi jedna z ulic Płocka. Poświęcono mu rozdziały w książce Aleksandry Ziółkowskiej-Boehm pt. Dwór w Kraśnicy i Hubalowy demon.

Wspomnienia[edytuj | edytuj kod]

  • W oddziale majora Hubala[3]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]