Henryk Sternhel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Henryk Sternhel pseud. Gustaw (ur. 1910, zm. we wrześniu 1943) – lekarz, działacz komunistyczny, dowódca Okręgu GL Warszawa-Miasto.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny żydowskiej. W latach 30. działał w KPP, a 1937-1939 walczył w wojnie domowej w Hiszpanii. 9 lutego 1939 wraz z innymi członkami Brygad Międzynarodowych został internowany we Francji. Latem 1942 przedostał się do kraju i wstąpił do PPR i GL. Pracował w Sztabie Głównym GL, a od października 1942 był członkiem (a następnie dowódcą) grupy specjalnej Sztabu Głównego i uczestniczył w akcjach bojowych. W maju 1943 objął funkcję dowódcy GL na Warszawę-Miasto. Z jego inicjatywy i pod jego przywództwem warszawskie grupy bojowe GL przeprowadziły wiele udanych akcji, m.in. 23 kwietnia 1943 dowodzona przez niego grupa obrzuciła na ul. Freta niemiecki samochód ciężarowy; zginęło 5 Niemców, samochód został spalony. 15 lipca 1943 u zbiegu Alej Ujazdowskich i ul. Wilczej jego oddział obrzucał wiązką granatów kolumnę SA maszerującą Alejami Ujazdowskimi, wracającą z pogrzebu zabitego wcześniej w zamachu esesmana; zginęło 4 hitlerowców, a ok. 20 zostało rannych. W pościgu Niemcy schwytali jednego z zamachowców, z którego wydobyli zeznania, na podstawie których gestapo aresztowało na początku września kilku działaczy PPR i GL, w tym "Gustawa", zamordowanego później w więzieniu gestapo przy al. Szucha.

19 lipca 1945 Henryk Sternhel został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945, Warszawa 1971.
  • Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.
  • Jerzy Ślaski, Polska Walcząca t. III, Warszawa 1999.