Henryk Szletyński

Henryk Szletyński
	; ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego
Imię i nazwisko	Henryk Homel
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1903 ; Homel
Data i miejsce śmierci	15 września 1996 ; Konstancin-Jeziorna
	Odznaczenia
	;

Henryk Szletyński, właśc. Henryk Homel (ur. 27 lutego 1903 w Homlu, zm. 15 września 1996 w Konstancinie-Jeziornie) – polski aktor i reżyser filmowy i teatralny, pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Maksymiliana Majera Szletyńskiego-Cukra i Zofii Babinowicz. Poza twórczością artystyczną zajmował się teorią sztuki i pedagogiką teatralną. Przed II wojną światową występował m.in. w teatrach w Kaliszu, Łodzi i Lwowie.

Podczas II wojny św. pracował zawodowo poza teatrem, a po jej zakończeniu włączył się do życia artystycznego. W latach 1943–1948 należał do PPR, od 1948 roku należał do PZPR^[1].

Był między innymi aktorem warszawskiego Teatru Powszechnego (od 1955) i Teatru Narodowego (1959–1973). Wcześniej występował we Wrocławiu i Krakowie. Wykładał na warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (od 1956). Opublikował kilkaset prac teoretycznych.

W latach 1959–1961: prezes SPATIF-ZASP. Pełnił również funkcję prezesa ZASP-u utworzonego w grudniu 1983 r. przez władze po rozwiązaniu poprzedniej organizacji za współtworzenie bojkotu mediów państwowych przez środowiska artystyczne po wprowadzeniu stanu wojennego.

W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Zmarł w 1996, pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (A3 tuje-2-19)^[2].

Był mężem aktorki Zofii Tymowskiej-Szletyńskiej (1905–1996).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Sztandaru Pracy I klasy (1988),
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1984),
Order Sztandaru Pracy II klasy (1959)^[1],
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)^[3],
Złoty Krzyż Zasługi (19 kwietnia 1956)^[4],
Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 stycznia 1955)^[5],
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1985),
Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986)^[6],
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1966),
Odznaka Budowniczego Wrocławia (1970).

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Krach operacji „Terror” (1980) – jako brytyjski premier
Marysia i Napoleon (1966) – jako Józef Wybicki
Smarkula (1963) – jako dyrektor

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 956. ISBN 83-223-2073-6.
↑ Warszawskie cmentarze. Wyszukiwarka cmentarna.
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1956 r. nr 67, poz. 834 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, s. 1655.
↑ Życie Partii, styczeń – marzec 1987, s. 20.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Henryk Szletyński w bazie IMDb (ang.)
Henryk Szletyński w bazie Filmweb
Henryk Szletyński w bazie filmpolski.pl
Henryk Szletyński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .

[O-1] Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 956. ISBN 83-223-2073-6.

[2] Warszawskie cmentarze. Wyszukiwarka cmentarna.

[3] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[4] M.P. z 1956 r. nr 67, poz. 834 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i pracy zawodowej”.

[5] M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, s. 1655.

[6] Życie Partii, styczeń – marzec 1987, s. 20.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]