Henryk Zborowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Zborowski
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1874
Wągrowiec

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1967
Gniezno

Miejsce pochówku

cmentarz Miłostowo w Poznaniu

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

12 listopada 1899

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Niepodległości
Grób ks. Henryka Zborowskiego na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Henryk Zborowski (ur. 12 sierpnia 1874 w Wągrowcu, zm. 26 lutego 1967 w Pokrzywnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, kanonik metropolitalny poznański.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

12 listopada 1899 otrzymał sakrament święceń w Gnieźnie zostając duchownym rzymskokatolickim. Był wikariuszem od listopada 1899 do 31 marca 1905 w Środzie, od 1 kwietnia 1905 administratorem w Koszutach, następnie w Parafii św. Tekli w Dobrzycy administratorem od 1 stycznia 1906 do 15 stycznia 1906 i proboszczem od 15 stycznia 1906 do 30 czerwca 1906, następnie od 1906[1] do 30 czerwca 1915 był proboszczem parafii św. Stanisława Biskupa przy konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim, od 9 stycznia 1915 administratorem w Odolanowie, od 1 lipca 1915 proboszczem w Pogrzybowie. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego 1918–1919.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej posługiwał w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu, gdzie 28 marca 1922 został mianowany kanonikiem. Od tego roku był szefem kancelarii ks. kard. Prymasa Polski Edmunda Dalbora. Był radcą ordynariatu archidiecezji poznańskiej[2].

Po II wojnie światowej w 1954 był kapelanem w parafii św. Andrzeja Apostoła w Poznaniu-Kobylepole.

Zmarł 26 lutego 1967 w Pokrzywnie. Został pochowany 1 marca 1967 na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu (pole 4, kwatera K, miejsce 1)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kalendarium. konkatedra-ostrowwlkp.pl. [dostęp 2015-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-25)].
  2. Poświęcenie kamienia węgielnego nowego kościoła kat. w Jankowie Przyg.. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 80 z 8 października 1925. 
  3. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2021-05-16].
  4. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy kulturalno-oświatowej”.
  5. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]