Herb Kraju Nadmorskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Kraju Nadmorskiego.

Herb Kraju Nadmorskiego (ros. Герб Приморского края) – oficjalny symbol Kraju Nadmorskiego, przyjęty w obecnej formie 22 lutego 1995 r. przez regionalne zgromadzenie prawodawcze.

Opis i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Na francuskiej tarczy herbowej złoty kroczący[1] tygrys. Zwierzę zwrócone jest w heraldyczną prawą stronę (lewą z perspektywy obserwatora), jego pasy i inne elementy barwy czarnej, paszcza rozwarta, kły złote, ogon uniesiony. Tarcza barwy zielonej z wpisanym w nią błękitnym krzyżem świętego Andrzeja. Tygrys znajduje się na pierwszym planie i przesłania krzyż[1].

Herb Kraju Nadmorskiego oparty jest na herbie jego stolicy, miasta Władywostok[2]. Zwierzę znajdujące się w herbie jest tygrysem syberyjskim, który zamieszkuje te ziemie i jest jednym z ich najważniejszych symboli[3]. Złota barwa tygrysa ma symbolizować zamożność i dostatek, a także wskazywać na różnorodność oraz bogactwo miejscowej flory i fauny[3]. Tygrys ma symbolizować rozwój, a jego otwarta paszcza wskazuje, że jest on gotowy do odparcia każdych ataków i tym samym strzeże on rosyjskich granic na wschodzie[3]. Zgodnie z tradycjami heraldycznymi ogon tygrysa jest uniesiony, co ma pokazywać, że nie jest on tchórzem[3]. Użycie krzyżu św. Andrzeja jest hołdem złożonym św. Andrzejowi Apostołowi, który był jednym z najważniejszych świętych czczonych na Rusi, a sam krzyż wszedł jako symbol na banderę rosyjskiej marynarki wojennej[3]. W herbie Kraju Nadmorskiego krzyż ma wskazywać na położenie geograficzne obszaru leżącego nad Pacyfikiem oraz jego rolę jako ważnej bazy dla rosyjskiej Floty Oceanu Spokojnego[3]. Zieleń użyta w herbie to nawiązanie do tajgi, a sam kolor ma symbolizować nadzieję, a błękit wskazywać na przyjaźń[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Herb obwodu nadmorskiego z czasów Imperium Rosyjskiego.
Herb Kraju Nadmorskiego w formie wielkiej.

Tygrys pojawia się w herbie Władywostoku 16 marca 1883 r. z nadania imperatora Aleksandra III Romanowa[4]. Należał on wówczas do imperialnego obwodu nadmorskiego, w herbie którego znajdowały się dwa czarne, dymiące wulkany z czerwonymi językami ognia, oddzielone od siebie błękitną wstęgą, na srebrnym tle[5]. W 1917 r. upada Imperium Rosyjskie wraz z dynastią Romanowów, a w wyniku przewrotu październikowego do władzy dochodzą bolszewicy. W okresie sowieckim w użyciu była przede wszystkim symbolika związana z ideologią komunistyczną, tradycje heraldyczne odeszły w zapomnienie[5]. Zostały one wskrzeszone wraz z rozpadem Związku Radzieckiego i przemianami jakie dokonały się w Federacji Rosyjskiej w latach dziewięćdziesiątych.

W 1994 r. władze regionu powołały specjalną komisję, która miała zająć się opracowaniem herbu[6]. Na jej czele stał zastępca gubernatora obwodu, a w jej skład weszli artyści, historycy i specjaliści od heraldyki[6]. Rozpatrzyła ona ponad 200 projektów i propozycji, ale większość z nich nie spełniała kanonów sztuki. Problemem był także fakt, że Kraj Nadmorski w obecnej postaci powstał w 1938 r. i miał niewiele wspólnego z noszącym tę samą nazwę obwodem z czasów imperialnych – sprawiało to, że de facto brakowało tradycji heraldycznej dla regionu tego szczebla[3]. W propozycjach padało umieszczenie w herbie głowy jelenia, ale uznano, że motyw ten często powtarza się w rosyjskiej heraldyce, proponowano też kwiat lotosu, ale propozycja ta została odrzucona[3]. W końcu zdecydowano się na syberyjskiego tygrysa, który jako rzadko występujący osobnik, stanowi jeden z symboli regionu[7].

Ostatecznie komisja wybrała projekt, który zyskał uznanie ekspertów. Został on rozpatrzony pozytywnie 22 lutego 1995 r. przez Zgromadzenie Prawodawcze Kraju Nadmorskiego[7]. 29 maja 1995 r. został on natomiast zaakceptowany przez gubernatora regionu[5]. Herb Kraju Nadmorskiego zapisano pod numerem 519 w Państwowym heraldycznym rejestrze Federacji Rosyjskiej[7]. Jego użycie reguluje odpowiednia ustawa. Użycie herbu jest regulowane przez specjalną ustawę zgromadzenia deputowanych. Na jej podstawie herb musi być umiejscowiony na fasadach budynków, związanych zarówno z władzą prawodawczą jak i wykonawczą regionu, a także w biurach i salach posiedzeń najwyższych władz krajowych[8]. Powinien się także znajdować na pieczęciach, listach gratulacyjnych, dyplomach oraz na dokumentach wytwarzanych przez regionalną administrację[8]. Herb może występować także w formie wielkiej. na jego tarczy umieszczana jest wtedy Wielka Korona Imperialna Rosji, a otaczają ją złoty wieniec z liści dębu, przeplatany wstęgą Orderu św. Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Heraldry.hobby.ru: Гербы городов Приморского края. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  2. Statesymbol.ru: Приморский край. Владивосток. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  3. a b c d e f g h i Statesymbol.ru: Уссурийский тигр Приморского герба. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  4. Geraldika.ru: Герб города Владивосток. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  5. a b c d Heraldicum.ru: Приморский край. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  6. a b Geraldika.ru: О создании герба и флага Приморского края. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  7. a b c Geraldika.ru: Герб Приморского края. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  8. a b Geraldika.ru: Закон о Гербе Приморского края. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).