Herb Washington

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herbert Lee Washington
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1951
Belzoni

Herbert Lee Washington (ur. 16 listopada 1951 w Belzoni, w stanie Mississippi) – amerykański sprinter, halowy mistrz kraju (1974) i uniwersytecki halowy mistrz kraju (1970) w biegu na 60 jardów. Zasłynął z roli pinch runnera w drużynie baseballowej Oakland Athletics, z którą zdobył mistrzostwo MLB w 1974 roku.

Kariera lekkoatletyczna[edytuj | edytuj kod]

Washington był studentem Michigan State University, w którego barwach - oprócz mistrzostwa Stanów Zjednoczonych na 60 jardów - był trzykrotnie halowym mistrzem konferencji Big Ten w biegu na 60 jardów oraz czterokrotnie mistrzem na otwartym stadionie (100 jardów, sztafeta 4x110 jardów). Do dziś (2012) jest halowym rekordzistą uczelni w biegu na 55 metrów (6,04 s) oraz rekordzistą w biegu na 100 jardów (otwarty stadion) z czasem 9,2 s. W latach 1969, 1970 i 1972 wybierany najlepszym uniwersyteckim sprinterem kraju na dystansie 60 jardów.

Kariera baseballowa[edytuj | edytuj kod]

Mimo znikomego doświadczenia baseballowego, został przed rozpoczęciem sezonu 1974 zakontraktowany przez właściciela Oakland Athletics do roli rezerwowego biegacza.

W lidze MLB zadebiutował 4 kwietnia 1974 roku w meczu wyjazdowym przeciwko Texas Rangers wygranym przez jego ekipę 7-2. Wszedł na boisko w siódmej zmianie, zastępując na pierwszej bazie Joe Rudiego. Do końca sezonu regularnego wystąpił jeszcze w 91 meczach, zdobywając 29 punktów i kradnąc tyle samo baz (na 45 prób). Athletics wygrali swoją dywizję i zakwalifikowali się do play-offów, w których najpierw wyeliminowali Baltimore Orioles (3-1), a wielkim finale MLB pokonali Los Angeles Dodgers 4-1. Washington zagrał w sumie w 5 z 9 meczów, w tym 3 w finale, a za zwycięski sezon otrzymał ogółem 100 000 dolarów.

W kolejnym sezonie zagrał tylko 13 meczów (zdobył 4 punkty i ukradł 2 bazy) i 5 maja 1975 roku rozwiązano z nim kontrakt.

Washington jest jedynym graczem w historii ligi, który zagrał w ponad 100 meczach i nigdy nie podszedł do odbicia. Nigdy także nie zagrał w obronie, ani nie wykonał narzutu. Jego zadanie ograniczało się wyłącznie do zastępowania wolniejszych graczy na bazach. Pod koniec sezonu 1974, gdy Oakland mieli już zapewniony awans, menadżer drużyny Alvin Dark nakłaniał go do próby odbicia, ale Washington odmówił, twierdząc, że gra kijem uczyniłaby go jednym z wielu zawodników w lidze i utraciłby swoją wyjątkową pozycję.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]