Herb Szprotawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Herb gminy Szprotawa)
Herb Szprotawy
Ilustracja
Typ herbu

miejski

Herb Szprotawy – jeden z symboli miasta Szprotawa i gminy Szprotawa w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb przedstawia umieszczony w błękitnym polu fragment murów obronnych z dwiema srebrnymi basztami po bokach, na których stoją dwaj trębacze. Wewnątrz murów srebrna budowla z czerwonym dachem reprezentuje zamek książęcy. Na murze obronnym widnieje złota tarcza herbowa z czarnym dolnośląskim orłem, którego zdobi przepaska na piersi, a ponad tarczą hełm prętowy z czarno – złotym pawim ogonem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Herb wiąże się z powstaniem i rozwojem miasta na przełomie wieków. Miejski herb przedstawia fragment fortyfikacji miejskich z dwiema srebrzystymi bramami wjazdowymi po bokach (Bramy Żagańska i Głogowska). Wewnątrz murów miejskich widoczna jest wysoka budowla z czerwonym dachem, nie jest to ratusz ani wieża kościelna, a Szprotawski zamek książęcy. Na murze obronnym widnieje złocista herbowa tarcza z czarnym dolnośląskim orłem, którego ozdobą jest biała przepaska na piersiach, a ponad tarczą hełm prętowy z czarno-złotym pawim ogonem, który znalazł się w herbie szprotawskim w 1597 roku za pozwoleniem cesarza i króla czeskiego Rudolfa II Habsburga.

W herbie często spotyka się błąd, polegający na niewłaściwym kolorze przepaski na piersiach (złota zamiast białej), co jest niezgodne z tradycją przedstawiania dolnośląskiego orła. Taki błędny herb znalazł się na ścianie Biura Obsługi Klienta Urzędu Miejskiego w Szprotawie[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Statut Gminy Szprotawa. Biuletyn Informacji Publicznej, 2016-11-02. [dostęp 2020-09-11].
  2. Por. Symbole miasta - Strona internetowa Gminy Szprotawa
  3. Czy władze miasta znają herb Szprotawy? - Gazeta Lubuska. [dostęp 2019-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-24)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Plewako, Józef Wanag, Herbarz miast polskich, Sławomir Suski (ilustr.), Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1994, s. 223, ISBN 83-213-3568-3, OCLC 69293598.