Herb księstwa opolskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Herbem księstwa opolskiego był na tarczy w polu błękitnym złoty orzeł.

Po raz pierwszy orzeł pojawił się na pieczęci księcia opolskiego i raciborskiego Kazimierza I znanej z odcisku przy dokumencie z roku 1222.

Barwy herbu księstwa opolskiego znamy z późniejszych XIV wiecznych przekazów ikonograficznych. O złoto-błękitnej kombinacji barw herbu zaważyły prawdopodobnie wpływy heraldyki francuskiej. W 1217 roku książę Kazimierz I wraz z królem Węgier Andrzejem II wyruszył na piątą wyprawę krzyżową, w której przeważali rycerze francuscy.

Złoty orzeł na błękitnym polu ustalił się jako herb księstwa opolskiego za rządów jego syna Władysława I. Orzeł opolski pojawił się też w herbach księstw: niemodlińskiego, strzeleckiego, kozielsko-bytomskiego, raciborskiego, cieszyńskiego i oświęcimskiego.

Orzeł opolski w koronie pojawił się po raz pierwszy w 1389 roku na pieczęci księcia opolskiego Bolka IV Starego. Poświadcza to rysunek herbu księstwa w herbarzu "Armorial Gymnich" z pierwszej połowy XV wieku.

Takiego koronowanego złotego orła w polu błękitnym zapisał następcom w testamencie ostatni książę opolski Jan II Dobry, zmarły w 1532 roku.

Przyjęte w 2000 i 2001 roku herby województw opolskiego i śląskiego nawiązują do herbów książąt opolskich (górnośląskich).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Znamierowski. "Insygnia,symbole i herby polskie". Warszawa 2003.ISBN 83-7311-601-X.
  • A. Znamierowski.P.Dudziński. "Wielka Księga Heraldyki". Warszawa 2008. ISBN 978-83-247-0100-1.
  • J.Miller. "Chorągwie i flagi polskie" Warszawa 1962.