Herod III
Herod III[1], w literaturze występuje też jako Herod bez Ziemi[2], Herod z Rzymu[3], Herod Boethos[4], a także Herod Filip[5] lub szczegółowiej Herod Filip I[6] (ur. ok. 28 p.n.e., zm. w I wieku) - jeden z synów Heroda Wielkiego, pierwszy mąż Herodiady, ojciec Salome III.
Był synem Heroda Wielkiego i jego żony Mariamme II, córki arcykapłana Szymona syna Boetosa. Około 7 p.n.e. został zaręczony ze swoją bratanicą Herodiadą. Początkowo ojciec przewidział go na swojego następcę na wypadek śmierci innego syna - Antypatra. Gdy jednak Antypater zawiązał spisek przeciwko ojcu, w który została zamieszana też Mariamme II, Herod Wielki oddalił żonę, a ich syna wykreślił z testamentu.
Po śmierci ojca w 4 p.n.e. żył jako człowiek prywatny. Mieszkał przypuszczalnie w Rzymie, chociaż niektórzy badacze dopuszczają możliwość, że dom Heroda znajdował się w jednym z palestyńskich portów (wskazuje się hipotetycznie Azotus).
Około 1 p.n.e. poślubił Herodiadę. Miał z nią córkę Salome III. Później Herodiada opuściła swojego męża i między jesienią 27 a wiosną 30 roku poślubiła jego brata, a swojego stryja i szwagra - Heroda Antypasa, tetrarchę Galilei i Perei.
Istnieje hipoteza, że Herodiada po opuszczeniu Heroda III poślubiła jego innego brata - Filipa, tetrarchę Batanei, Gaulanitydy, Trachonu i Paneas, a dopiero po jego śmierci Heroda Antypasa. Teoria jest ta oparta na tym, że Ewangelia Mateusza (14,3) i Ewangelia Marka (6,17) nazywają pierwszego męża Herodiady Filipem. Teoria o trzech małżeństwach Herodiady nie cieszy się popularnością w literaturze.
Istnieje możliwość, że mógł być jednym z czterech synów Heroda Wielkiego, którzy interweniowali u Poncjusza Piłata, prefekta Judei, w czasie epizodu z tarczami[7].
Pojawił się m.in. w powieści Poncjusz Piłat Paula L. Maiera.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Ciecieląg, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego, s. 92.
- ↑ M. Bocian, Leksykon postaci biblijnych, s. 169; P. Cz. Bosak, Postacie Nowego Testamentu, s. 164.
- ↑ M. Bocian, Leksykon postaci biblijnych, s. 170.
- ↑ P. Cz. Bosak, Postacie Nowego Testamentu, s. 165.
- ↑ M. Bocian, Leksykon postaci biblijnych, s. 169.
- ↑ P. Cz. Bosak, Postacie Nowego Testamentu, s. 164.
- ↑ Zob. J. Ciecieląg, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego, s. 73-74 przypis 105, jednak ten badacz ostatecznie proponował następujący skład delegacji: Herod Antypas, Heroda IV, Fazeal III i Filip.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bosak Pius Czesław, Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Pelplin 1996, s. 164-165.
- Ciecieląg Jerzy, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego. Palestyna w epoce rzymsko-herodiańskiej, Kraków 2002, s. 54, 73, 92-93, 107-109, 114, 132-134, 157, 181.
- Joachim Gnilka, Jezus z Nazaretu. Orędzie i życie, Juliusz Zychowicz (tłum.), Józef Kudasiewicz, Kraków: „Znak”, 1997, s. 60, ISBN 83-7006-431-0, OCLC 749882567.
- Millard Alan, Skarby czasów Biblii, Warszawa 2000, ISBN 83-7227-404-5, s. 223.