Heykel Megannem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heykel Megannem
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

هيكل مقنم

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1977
Moknine

Wzrost

186 cm

Pozycja

środkowy rozgrywający

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1995 Sporting Club de Moknine
1995–2002 Espérance Tunis
2002–2005 Sélestat Alsace Handball
2005–2007 USAM Nîmes
2007–2009 Montpellier HB
2009–2013 Saint-Raphaël 400 (89)
2013–2014 Lekhwiya SC
2014 Al-Jaish
2014 Espérance Tunis
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2015  Tunezja
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Afryki
złoto Tunezja 2006
złoto Egipt 2010
złoto Maroko 2012

Heykel Megannem (ur. 28 lutego 1977 r. w Moknine) – tunezyjski piłkarz ręczny występujący na pozycji środkowego rozgrywającego, kapitan reprezentacji kraju, olimpijczyk, trzykrotny mistrz Afryki.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W piłkę ręczną zaczął grać w 1988 roku w klubie z rodzinnego miasta, Sporting Club de Moknine[1], po czym przez siedem lat występował w stołecznym Espérance Tunis. W 2002 roku został ściągnięty do Francji do klubu Sélestat Alsace Handball[2]. Po trzech sezonach w Alzacji, kolejne dwa spędził w USAM Nîmes[3][4]. W tym czasie dwukrotnie (w sezonach 2004-2005 i 2005-2006) był najlepszym środkowym rozgrywającym ligi francuskiej, dodatkowo w drugim z nich został wybrany jej najlepszym graczem[5].

W lipcu 2007 roku podpisał czteroletni kontrakt z ligowym potentatem, Montpellier Agglomération Handball[6], który jednak został rozwiązany za porozumieniem stron po dwóch sezonach, gdy do klubu przybył Nikola Karabatić – w nich jednak zawodnik zdobył dwa tytuły mistrza Francji, dwa puchary kraju oraz puchar ligi[7][8]. Związał się następnie trzyletnią umową z Saint-Raphaël Var Handball[9], przedłużoną w 2012 roku jeszcze o jeden sezon[10]. Z zespołem tym zdobył brązowy medal mistrzostw kraju[11] oraz dwukrotnie gościł w finale pucharu ligi[12][13]. Na początku 2013 roku uzgodnił jednak z władzami klubu odejście jeszcze w trakcie sezonu do katarskiego Lekhwiya SC[14][15]. Ostatni mecz w jedenastoletniej karierze we francuskiej ekstraklasie rozegrał przeciw HBC Nantes 6 marca 2013 roku[16][17]. Już pod koniec kwietnia tego roku ze swoim nowym klubem zdobył mistrzostwo Kataru[18][19]. W kolejnym roku występował w barwach Al-Jaish[20] zwyciężając w azjatyckiej lidze mistrzów[21][22] oraz plasując się na czwartej lokacie w IHF Super Globe 2014[23]. Został też wypożyczony do Espérance Tunis[24] na zakończone trzecią pozycją rozgrywki afrykańskiej ligi mistrzów[25][26][27].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W tunezyjskiej kadrze zadebiutował w czerwcu 1998 roku[28]. Trzykrotnie – w edycjach 2006, 2010 i 2012 – zwyciężał w mistrzostwach Afryki[29] zdobywając dodatkowo nagrody dla najlepszego środkowego rozgrywającego i MVP tego turnieju[30][31]. W mistrzostwach świata wystąpił sześciokrotnie[32], a jego największym sukcesem było czwarte miejsce w roku 2005, uplasował się tam również w pierwszej dziesiątce pod względem asyst[33]. Dwukrotnie wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich – w Sydney zajął dziesiątą, a w Londynie ósmą pozycję[34]. Na tych drugich był chorążym tunezyjskiej ekipy[3][35], a po nich zakończył karierę reprezentacyjną[29][36].

Megannem mający na koncie ponad 270 reprezentacyjnych występów[37] na prośbę trenerów przyjął powołanie do składu na Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2015, po których zakończył karierę zawodniczą[38][39].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • najlepszy środkowy rozgrywający LNH: 2004/2005, 2005/2006
  • najlepszy zawodnik LNH: 2005/2006
  • najlepszy środkowy rozgrywający mistrzostw Afryki: 2006, 2012
  • najlepszy zawodnik mistrzostw Afryki: 2006

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Heykel Megannem, l'Olympique !. varmatin.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-04)]. (fr.).
  2. Tout mon coeur est à Sélestat .... sa-hb.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (fr.).
  3. a b Megannem, désigné porte-drapeau de la Tunisie. lapresse.tn. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-06)]. (fr.).
  4. Haykel Mganem : Porte-drapeau de la Tunisie aux jeux olympiques de Londres. tekiano.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-04)]. (fr.).
  5. LNH : Quatre trophées pour la Tunisie. sport365.fr. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-21)]. (fr.).
  6. Mgannem à Montpellier. tunisia-today.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-14)]. (fr.).
  7. Heykel Megannem quitte Montpellier!. hand-planet.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)]. (fr.).
  8. A la rencontre d’Heykel Megannem. handnews.fr. [dostęp 2015-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)]. (fr.).
  9. Heykel Megannem à Saint-Raphaël !. lnh.fr. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-21)]. (fr.).
  10. Heykel Megannem prend sa retraite internationale après les JO. handnews.fr. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (fr.).
  11. Tej, Hmam et Megannem sur le podium. topnet.tn. [dostęp 2015-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. (fr.).
  12. Montpellier remporte la Coupe de la Ligue. lefigaro.fr. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-25)]. (fr.).
  13. A trophy ripped 34°. handzone.net. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (fr.).
  14. Heykel MEGANNEM sur le départ. srvhb.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (fr.).
  15. Heykel Megannem quittera St Raphaël en mars. handnews.fr. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-21)]. (fr.).
  16. Saint-Raphael : Megannem, merci et au revoir !. topnet.tn. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (fr.).
  17. Le SRVHB pris dans l'étau nantais. ville-saintraphael.fr. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (fr.).
  18. Betrand Roiné et Heykel Megannem champions du Qatar 2013. hand-planet.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-06)]. (fr.).
  19. Megannem et Ben Ali champions. esperance-de-tunis.net. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (fr.).
  20. Player Profile. eljaish.com. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
  21. Lekhwiya, Jaish win to make it an all-Qatar final. gulf-times.com. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (ang.).
  22. El Jaish wins the Asian Club League. ihf.info. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (ang.).
  23. Jaish finish fourth after loss to Tunis; Ahli seventh. gulf-times.com. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-14)]. (ang.).
  24. EST – Handball : Megannem pour remplacer Alouini. tunismag.com. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (fr.).
  25. CACC : EST- FAP : 35-22. est.org.tn. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (fr.).
  26. CACC:Les "Sang et Or" stoppés aux demi-finales. est.org.tn. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)]. (fr.).
  27. FINALE DU 36ème CHAMPIONNAT D’AFRIQUE DES CLUBS CHAMPIONS. cahbonline.info. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (fr.).
  28. MEGANNEM HEYKEL. handballtunisie.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-05-07]. (ang.).
  29. a b Hmam, Megannem, Ayed: Les Mousquetaires rangent l’épée. fr.starafrica.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (fr.).
  30. PALMARES DES XVII èmes CHAMPIONNATS D'AFRIQUE DES NATIONS DE HANDBALL. handballtunisie.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-05-07]. (fr.).
  31. The All Star Team (Men). cahbonline.info. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)]. (ang.).
  32. Holding the ball in their hands – bearing Tunisia in mind Tunisia’s handball players are distracted during the WCh. ihf.info. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (ang.).
  33. ASSISTS (top 40). ihf.info. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-16)]. (ang.).
  34. Heykel Megannem @ sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-13)]. (ang.).
  35. LONDON 2012 Opening Ceremony - Flag Bearers. olympic.org. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-27)]. (ang.).
  36. Tunisia. handballspain2013.com. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-12)]. (ang.).
  37. Le dernier bal. dna.fr. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)]. (fr.).
  38. Qatar 2015, le dernier défi de Heykel Megannem. africatopsports.com. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-04)]. (fr.).
  39. HEYKEL MEGANNEM: PO MISTRZOSTWACH ZAKOŃCZĘ KARIERĘ. canalplus.pl. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (pol.).