Hilarion (Kondratowski)

Hilarion
	Biskup nowogrodzko-siewierski
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data urodzenia	ok. 1740
Data i miejsce śmierci	1799 ; Nowogród Siewierski
	Biskup mohylewski i mścisławski
Okres sprawowania	1797
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	przed 1768
Prezbiterat	przed 1768
Chirotonia biskupia	17 lutego 1776

Hilarion, nazwisko świeckie Kondratowski (zm. 1 stycznia^?/12 stycznia 1799) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Woroneża. Ukończył Kijowską Akademię Duchowną, po czym został mnichem w Ławrze Pieczerskiej, odpowiedzialnym za prowadzenie kancelarii Ławry i głoszenie kazań. W 1768 został naczelnym kapelanem armii Rumiancewa stacjonującej w Głuchowie. W 1773 otrzymał godność archimandryty i został mianowany przełożonym Monasteru Międzygórskiego^[1]. Po dwóch latach przeszedł do monasteru św. Makarego w Kalazinie (eparchia twerska)^[1].

17 lutego 1776 w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa perejasławskiego^[1]. Urząd ten pełnił do 1785^[2], gdy został ordynariuszem eparchii nowogrodzko-siewierskiej, którą kierował do 1797^[3]. W 1797 został mianowany ordynariuszem eparchii mohylewskiej i mścisławskiej, nigdy jednak nie podjął związanych z tym obowiązków^[1]. Jeszcze w tym samym roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem zamieszkiwania w monasterze Przemienienia Pańskiego w Nowogrodzie Siewierskim na prawach przełożonego^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Иларион (Кондратовский). [dostęp 2013-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].
↑ Переяслав-Хмельницкое викариатство. [dostęp 2013-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].
↑ Новгород-Северское викариатство. [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].

[ortho-1] Иларион (Кондратовский). [dostęp 2013-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].

[2] Переяслав-Хмельницкое викариатство. [dostęp 2013-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].

[3] Новгород-Северское викариатство. [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].

[tymczasowy-4] (uznawany przez patriarchę moskiewskiego, nieuznany przez Konstantynopol)

[nieuznawana-5] uznany przez króla polskiego

[1]

[2]

[3]

[A]

[B]

Eparchia perejasławska (Patriarchat Konstantynopolitański)	Lew Mikołaj I (1054–1072) Piotr (1072–1082) Mikołaj II (lata nieznane) Efrem (1089?–1100?) Symeon I (1104) Łazarz (1104–1117) Sylwester (1118–1123) Mikołaj III (1123) Jan (1123–1125) Marek (Makary?) (1125–1134) Marceli (1134–1135) Makary (1135–1141) Eutymiusz (1141–1155) Bazyli (1156–1168) Antoni (1168–1197) Paweł (1198–1231) Symeon II (1239) Teodor (1239–1269) Teognost (1269–1279)
Wikariat perejasławski	Zacharija (Korniłowicz) (1700–1715) Cyryl Szumlański (1715–1726) Ioakim (Strukow) (1727–1730) Warłaam (Lenickij) (1730–1731)
Eparchia perejasławsko-boryspolska	Arseniusz (Berło) (1733–1735, 1736–1744) Nikodem (Skrebnicki) (1745–1751) Silwiestr (Iwanow) (1751–1753) Jan (Kozłowicz) (1753–1757) Gierwasij (Lincewskij) (1757–1769) Iow (Bazilewicz) (1770–1776) Hilarion (Kondratowski) (1776–1785)
Wikariat perejasławski	Wiktor (Sadkowski) (1785–1793) Dimitrij (Ustimowicz) (1793–1795) Amfiłochij (Leontowicz) (1795–1799)
Eparchia małoruska i perejasławska	Silwiestr (Lebiedinskij) (1799–1803)
Wikariat perejasławski	Pietr (Kiriejew) (1922–1923)
Wikariat perejasławsko-chmielnicki	Nestor (Tuhaj) (1954–1961) Bogolep (Ancuch) (1965) Teodozjusz (Dikun) (1967) Włodzimierz (Sabodan) (1968–1969) Sawa (Babyneć) (1969–1972) Warłaam (Iljuszczenko) (1972–1977) Antoni (Moskalenko) (1985–1986) Palladiusz (Szyman) (1987–1988) Jonatan (Jeleckich) (1989–1991) Alipiusz (Pohrebniak) (23–1992) Antoni (Fiałko) (1992–1993) Jan (Siopko) (1996–2000) Mitrofan (Jurczuk) (2000–2007) Aleksander (Drabynko) (2007–2018) Dionizy (Pyłypczuk) (od 2018)