Hisaichi Terauchi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hisaichi Terauchi
寺内 寿一
Ilustracja
Gensui-Rikugun-Taishō (maraszłek polny) Gensui-Rikugun-Taishō
(maraszłek polny)
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1879
prefektura Tokio, Japonia

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1946
Johor Bahru, Malaje

Przebieg służby
Lata służby

1899–1945

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Stanowiska

dowódca Armii Południowej

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
II wojna chińsko-japońska,
II wojna światowa

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani I klasy (Japonia) Order Złotej Kani III klasy (Japonia) Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Królewski Korony (Prusy) Order Podwójnego Smoka (Cesarstwo Chińskie)

Hisaichi Terauchi (jap. 寺内 寿一 Terauchi Hisaichi; ur. 8 sierpnia 1879 w prefekturze Tokio, zm. 12 czerwca 1946 w Johor Bahru na Malajach)japoński marszałek polny (Gensui-Rikugun-Taishō).

Pochodził z arystokratycznej rodziny, spokrewnionej z cesarzem Hirohito. Od 1941 roku do końca wojny dowodził japońską Armią Południową. Odpowiedzialny za śmierć około 12 tys. jeńców alianckich zatrudnionych przy budowie tzw. Drogi Birmańskiej. W 1943 roku mianowany marszałkiem polnym. Kierował obroną Nowej Gwinei, Birmy i Filipin. Zmarł na udar mózgu w brytyjskim obozie jenieckim na Malajach[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 408.