Hołynka (rejon brzostowicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hołynka
Галынка
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Brzostowica Mała

Wysokość

126 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


31[1]

Nr kierunkowy

1511

Kod pocztowy

231772

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hołynka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Hołynka”
53°10′40″N 23°54′25″E/53,177778 23,906944

Hołynka (biał. Галынка, ros. Голынка, Gołynka) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Brzostowica Mała. Położona jest 50 km na wschód od Białegostoku, w bezpośrednim sąsiedztwie granicy polsko-białoruskiej, na wschodnim brzegu rzeki Świsłoczy, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[3].

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[4]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[5]. Od 19 lutego 1921 roku[6] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, centrum administracyjne gminy Hołynka. W 1921 roku nazwę Hołynka nosiły wieś i leśniczówka. We wsi było 36 domów mieszkalnych[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład Okręgu Białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku miejscowość wchodzi w skład niepodległej Białorusi.

18 października 2013 roku wieś została wyłączona z sielsowietu Brzostowica Wielka i włączona do sielsowietu Brzostowica Mała[8].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według spisu powszechnego z 1921 roku wieś zamieszkana była przez 267 osób, w tym 204 Białorusinów i 63 Polaków. Prawosławie wyznawało 206 mieszkańców wsi, judaizm – 49, katolicyzm – 12. Leśniczówka nie posiadała stałych mieszkańców[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Перечень населенных пунктов, расположенных в пограничной зоне. newsby.org, 2009-03-19. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-30)]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
  4. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  5. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  6. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  7. a b Skorowidz…, s. 33
  8. Б.И. Богданец: Решение Гродненского областного Совета депутатов от 18.10.2013 N 264. naviny.org, 2013-10-18. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]