Hochfirstschanze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hochfirstschanze
Punkt konstrukcyjny K125
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Badenia-Wirtembergia

Miejscowość

Titisee-Neustadt

Data otwarcia

15 stycznia 1950

Rozmiar skoczni (HS)

142 m

Igelit

brak

Rekord

148 m

(11 marca 2016)

Słowenia Domen Prevc

Najdłuższy skok

150 m

(21 stycznia 2011)

Niemcy Maximilian Mechler

Kluby

SC Neustadt

Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii
Mapa konturowa Badenii-Wirtembergii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hochfirstschanze”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Hochfirstschanze”
Ziemia47°54′15″N 8°13′03″E/47,904167 8,217500

Hochfirstschanzeduża skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K125 i rozmiarze HS 142, zlokalizowana w niemieckiej miejscowości Titisee-Neustadt (Badenia-Wirtembergia), na północnym zboczu góry Hochfirst (1190 m n.p.m.) w Schwarzwaldzie, od której obiekt wziął swą nazwę. Największa naturalna skocznia w Niemczech (brak sztucznie wyniesionej wieży startowej, na której rozpoczyna się rozbieg). W przeszłości obok skoczni K125 znajdował się również obiekt K70, który obecnie jest zniszczony.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą skocznię narciarską na górze Hochfirst zbudowano w latach 1930–1932, a mierzyła ona 60 m. Uroczyste otwarcie miało miejsce jednak dopiero 31 grudnia 1933, podczas konkursu sylwestrowego (inaugurację zimą 1932/1933 uniemożliwiły bowiem warunki pogodowe). W połowie sierpnia 1949 r. na północnym zboczu Hochfirstu rozpoczęto budowę nowej skoczni o punkcie K wynoszącym 80 m, a ukończono ją w grudniu 1949 r. Premierowe zawody odbyły się 15 stycznia 1950. W 1971 r. przebudowano najazd i próg skoczni, dzięki czemu można było przenieść punkt K na 90 metr. W 1988 r. zmieniono profil zeskoku i po raz kolejny próg, a nowy punkt K wynosił 113 m. W 1999 r. zorganizowano na niej pierwszy konkurs Pucharu Kontynentalnego, wygrany przez Mathiasa Wallnera. W 2001 r. - za kwotę 3,7 mln euro - ukończono rozbudowę obiektu, co umożliwiło organizowanie na nim zawodów Pucharu Świata. Hochfirstschanze nieregularnie pojawia się w cyklu PŚ od sezonu 2001/2002. W 2003 r. zmieniono profil skoczni i umieszczono punkt K na 125 metrze (HS 142). Skocznia nie posiada stałego sztucznego oświetlenia. Tymczasowe oświetlenie jest montowane w razie konieczności przeprowadzania zawodów po południu lub wieczorem.

2 grudnia 2001 rekord skoczni – wynikiem 145,0 m – ustanowił Sven Hannawald. 3 lutego 2007 odległość tę wyrównał Adam Małysz, a utrzymała się ona jako najlepsza do 2016 r. 11 marca 2016 poprawił ją Domen Prevc, skacząc 148,0 m.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Kąt nachylenia w punkcie K: 35°
  • Kąt nachylenia na progu: 11°
  • Długość rozbiegu: 98,1 m
  • Długość progu: 6,7 m
  • Pojemność trybun: 25 000 miejsc stojących

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Zawodnik Odległość Zawody Uwagi
1. 1936 III Rzesza Oskar Weisheit 59,0 m rekord na skoczni K60
2. 1963 Georg Thoma 94,0 m rekord na skoczni K80
3. 1981 Andreas Bauer 103,0 m
4. 1987 Czechosłowacja Jiří Malec 106,0 m rekord na skoczni K90
5. 1995 Niemcy Jens Weißflog 121,0 m rekord na skoczni K113
6. 10 lutego 2001 Austria Manuel Fettner 141,5 m Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich
7. 2 grudnia 2001 Niemcy Sven Hannawald 145,0 m Puchar Świata w skokach narciarskich
8. 3 lutego 2007 Polska Adam Małysz 145,0 m Puchar Świata w skokach narciarskich
9. 30 stycznia 2009 Austria Robert Hauser 146,0 m Puchar Kontynentalny w kombinacji norweskiej rekord nieoficjalny
10. 31 stycznia 2009 Austria Bastian Kaltenböck 147,5 m Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich rekord nieoficjalny
11. 11 marca 2016 Słowenia Domen Prevc 148,0 m Puchar Świata w skokach narciarskich kwalifikacje
12. 21 stycznia 2011 Niemcy Maximilian Mechler 150,0 m Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich rekord nieoficjalny

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]