Hoplodactylus
| Hoplodactylus | |||
| Fitzinger, 1843[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – H. duvaucelii | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Hoplodactylus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Hoplodactylus – rodzaj jaszczurek z rodziny Diplodactylidae.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Nowej Zelandii (Cieśnina Cooka i Wyspa Północna)[4][5].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jaszczurki z tego rodzaju prowadzą głównie nocny tryb życia. Bytują na drzewach i na ziemi. Wszystkie są żyworodne.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1843 roku austriacki austriacki przyrodnik Leopold Fitzinger w publikacji własnego autorstwa poświęconej systematyce ssaków[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) Platydactylus duvaucelii.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Hoplodactylus: gr. ὁπλον hoplon ‘uzbrojenie’[6]; δακτυλος daktulos ‘palec’[7].
- Pentadactylus: gr. πενταδακτυλος pentadaktulos ‘pięciopalczasty, o pięciu palcach’, od πεντε pente ‘pięć’; δακτυλος daktulos ‘palec’[8]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Platydactylus duvaucelii Duméril & Bibron, 1836.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Wcześniej do rodzaju należał prawdopodobnie wymarły H. delcourti, jednak w 2023 roku na podstawie analiz genetycznych został umieszczony w nowo utworzonym monotypowym rodzaju Gigarcanum[9]; w takim ujęciu do rodzaju należą następujące gatunki[4]:
- Hoplodactylus duvaucelii (Duméril & Bibron, 1836)
- Hoplodactylus tohu Scarsbrook, Walton, Rawlence & Hitchmough, 2023
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nomen nudum.
- ↑ Młodszy homonim Pentadactylus Schultze, 1760 (Echinoidea).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 19, 100. (łac.).
- ↑ J.E. Gray: Synopsis of the contents of the British Museum. Wyd. 42. London: G. Woodfall and Son, Angel Court, Skinner Street, 1840, s. 40. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of the Specimens of lizards in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1845, s. 160. (ang.).
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Hoplodactylus. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Hoplodactylus. RepFocus. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 120.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 75.
- ↑ pentadactylus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2024-01-09] (ang.).
- ↑ M.P. Heinicke, S.V. Nielsen, A.M. Bauer, R. Kelly, A.J. Geneva, J.D. Daza, S.E. Keating & T. Gamble. Reappraising the evolutionary history of the largest known gecko, the presumably extinct Hoplodactylus delcourti, via high-throughput sequencing of archival DNA. „Scientific Reports”. 13, s. 9141, 2023. DOI: 10.1038/s41598-023-35210-8. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).