Hotel Splendide

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hotel Splendide
Gatunek

komedia, groteska filmowa, satyra, horror

Data premiery

7 lipca 2000

Kraj produkcji

Francja, Wielka Brytania

Język

Angielski

Czas trwania

98 min

Reżyseria

Terence Gross

Scenariusz

Terence Gross

Główne role

Daniel Craig, Stephen Tompkinson, Toni Collette, Hugh O'Conor

Muzyka

Mark Tschanz

Zdjęcia

Gyula Pados

Scenografia

Clare Clarkson, James Edward Ferrell Jr., Alison Dominitz, Christina Moore

Kostiumy

Michele Pernetta

Montaż

Michael Ellis

Produkcja

Robert Buckler, Ildiko Kemeny

Dystrybucja

TANTRA

Hotel Splendide – komedia (groteska, satyra), horror w stylu gotyckim z 2000 roku.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Hotel Splendide to nadmorski kurort leczniczy prowadzony przez rodzinę Blanche. Właścicielka hotelu zmarła przed rokiem, a kolejny właściciel, jej syn Desmond, nie wprowadził żadnych zmian w życie hotelu. W kuchni rządzi brat Desmonda, Ron. Zabiegi lecznicze przeprowadza ich siostra Cora. Dieta nielicznych gości hotelowych składa się z potraw rybnych. System ogrzewania napędzany jest odchodami gości hotelowych. Narratorem filmu jest młody pacjent, muzyk amator Stanley Smith, który marzy o odbyciu stosunku seksualnego. Nie może się wydostać z wyspy na której położony jest hotel, gdyż boi się wody.

Sytuacja zmienia się wraz z powrotem dawnej pracownicy Kath. Jest ona dawną kochanką Rona, a ich uczucie się odnawia. Kath wprowadza zmiany w hotelu, m.in. w menu zmarłej właścicielki. Cora zakochuje się w jednym z gości, Siergieju Gorgonovowi, który projektuje maszyny latające. Na domiar złego goście wytwarzają za dużo odchodów i system ogrzewania się przegrzewa. Zrozpaczona Cora popełnia samobójstwo, a hotel zaczyna bankrutować. W finale ogrzewanie wybucha, Desmond ginie w płomieniach, a goście hotelowi uciekają wraz z Ronem i Kath, z wyjątkiem Stanleya, który nadal boi się wody.

Satyra[edytuj | edytuj kod]

Film jest zrobiony w klimacie groteskowym, prześmiewającym styl gotycki. Postacie są blade i ubrane w zabawne stroje, cała atmosfera jest mroczna. Główną inspiracją dla filmu jest powieść i film Lśnienie (autor Stephen King, reżyser Stanley Kubrick). Pojawiają się także i motywy z innych produkcji, np. fanatyk próbujący budować maszynę latającą jest wzorowany na postaci profesora Waxflattera z filmu Młody Sherlock Holmes, w reżyserii Barry'ego Levinsona.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]