Eliteserien

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Hovedserien)
Eliteserien
2024
Państwo

 Norwegia

Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

Norweski Związek Piłki Nożnej

Data założenia

1937

Założyciel

Norweski Związek Piłki Nożnej

Poprzednia nazwa

Tippeligaen (1990–2016)
1. divisjon (1963–1989)
Hovedserien (1948–1962)
Norgesserien (1937–1948)

Partner TV

TV2, NRK i Altibox

Rozgrywki
Liczba drużyn

16

Zwycięzca

Mistrz Norwegii

Niższy poziom ligowy

OBOS-ligaen

Puchary

Puchar Norwegii,
Superpuchar Norwegii

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Fredrikstad FK (1937/1938)

Obecny zwycięzca

Bodø/Glimt (2023)

Najwięcej zwycięstw

Rosenborg BK (26)

Strona internetowa

Eliteserien – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek piłkarskich w Norwegii, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1937 roku i od samego początku zarządzana przez Norweski Związek Piłki Nożnej (NFF). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) i przeznaczone są dla 16 najlepszych krajowych klubów piłkarskich. Jej triumfator zostaje Mistrzem Norwegii, zaś najsłabsze drużyny są relegowane do OBOS-ligaen (II ligi norweskiej).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Norwegii w piłce nożnej rozgrywane są od 1937 roku. Na początku rozgrywek Norgesserien wstępne rundy stanowiły mistrzostwa okręgów, których zwycięzcy uczestniczyły w turnieju finałowym o tytuł mistrza. W latach 1940–1946 nie była rozgrywana ze względu na okupację i II wojną światową. Od 1948 nazywała się Hovedserien, która została podzielona na dwie grupy. Od 1963 roku 1. divisjon rozgrywana systemem wiosna-jesień. Do 1972 w rozgrywkach nie brały udziału zespoły z dalekiej północy kraju, m.in. FK Bodø/Glimt. Od 1991 do 2016 nazywana była Tippeligaen. Rozgrywki Eliteserien w obecnym formacie zainaugurowano w sezonie 2017[1].

Liga jest bardzo popularna w Norwegii, nawet pomimo krytyki mówiącej o nudzie, gdyż ponad dziesięć lat niepodzielnie rządził w niej Rosenborg, który zdobywał tytuły mistrzowskie od 1992 do 2004 roku. Dominacja klubu z Trondheim skończyła się w sezonie 2005, w którym to tytuł mistrzowski zdobyła Vålerenga Fotball.

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Obecny format ligi zakładający brak podziału na grupy obowiązuje od sezonu 1961/62.

Rozgrywki składają się z 30 kolejek spotkań rozgrywanych pomiędzy drużynami systemem kołowym. Każda para drużyn rozgrywa ze sobą dwa mecze – jeden w roli gospodarza, drugi jako goście. Od sezonu 2009 w lidze występuje 16 zespołów. W przeszłości liczba ta wynosiła od 10 do 16. Drużyna zwycięska za wygrany mecz otrzymuje 3 punkty (do sezonu 1987 2 punkty), 1 za remis oraz 0 za porażkę.

Zajęcie pierwszego miejsca po ostatniej kolejce spotkań oznacza zdobycie tytułu Mistrzów Norwegii w piłce nożnej. Mistrz Norwegii kwalifikuje się do eliminacji Ligi Mistrzów UEFA. Druga oraz trzecia drużyna zdobywają możliwość gry w Lidze Konferencji Europy UEFA. Również zwycięzca Pucharu Norwegii startuje w eliminacjach do Ligi Konferencji Europy lub, w przypadku, w którym zdobywca krajowego pucharu zajmie pierwsze miejsce w lidze – możliwość gry w eliminacjach do Ligi Konferencji Europy otrzymuje również czwarta drużyna klasyfikacji końcowej. Zajęcie 2 ostatnich miejsc wiąże się ze spadkiem drużyn do OBOS-ligaen (1. divisjon), a 14. drużyna zagra w barażach o utrzymanie w najwyższej lidze z najlepszą drużyną baraży między drużynami z miejsc 3–6 OBOS-ligaen.

W przypadku zdobycia tej samej liczby punktów, klasyfikacja końcowa ustalana jest w oparciu o ogólny bilans bramkowy osiągnięty w sezonie, większą liczbą bramek zdobytych, potem wynik dwumeczu pomiędzy drużynami, w następnej kolejności w przypadku remisu – różnicą bramek w pojedynku bezpośrednim oraz w ostateczności losowaniem.

Skład ligi w sezonie 2024[edytuj | edytuj kod]

Uczestnicy poprzedniej edycji
BGL FK Bodø/Glimt złoto Bodø 1
BRA SK Brann Bergen 2
TIL Tromsø IL Tromsø (Sommerlyst) 3
VIK Viking FK Stavanger 4
MOL Molde FK złoto Molde 5
LIL Lillestrøm SK Lillestrøm 6
SIF Strømsgodset IF Drammen 7
S08 Sarpsborg 08 Sarpsborg 8
RBK Rosenborg BK Trondheim (Lerkendal) 9
ODD Odds BK Skien 10
HAM Hamarkameratene Hamar 11
FKH FK Haugesund Haugesund 12
SND Sandefjord Sandefjord 13
 Spadek z Eliteserien 2023
VÅL Vålerenga Fotball Oslo (Gamle Oslo) 14
STB Stabæk Bekkestua, (Bærum) 15
AAL Aalesunds FK Ålesund 16
 Awans z OBOS-ligaen 2023
FRE Fredrikstad FK Fredrikstad 1
KFU KFUM Oslo Oslo 2
po barażach
KRI Kristiansund BK Kristiansund 4

Oznaczenia:

  • kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn,
  • kolumna trzecia – siedziba klubu,
  • kolumna czwarta – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Lista sezonów[edytuj | edytuj kod]

Statystyka[edytuj | edytuj kod]

Tabela medalowa[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo Norwegii zostało do tej pory zdobyte przez 17 różnych drużyn. 13 z nich zostało mistrzami od wprowadzenia 1. divisjon od sezonu 1963.

Stan po zakończeniu sezonu 2023.

Lp. Klub Miejsca na podium Zwycięskie sezony
1. Rosenborg BK 26 7 5 1967, 1969, 1971, 1985, 1988, 1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2009, 2010, 2015, 2016, 2017, 2018
2. Fredrikstad FK 9 9 1 1937/38, 1938/39, 1948/49, 1950/51, 1951/52, 1953/54, 1956/57, 1959/60, 1960/61
3. Viking FK 8 2 9 1957/58, 1972, 1973, 1974, 1975, 1979, 1982, 1991
4. Molde FK 5 11 3 2011, 2012, 2014, 2019, 2022
5. Lillestrøm SK 5 8 3 1958/59, 1976, 1977, 1986, 1989
6. Vålerenga Fotball 5 3 5 1965, 1981, 1983, 1984, 2005
7. SK Brann 3 7 4 1961/62, 1963, 2007
8. FK Bodø/Glimt 3 5 1 2020, 2021, 2023
9. Larvik Turn 3 0 0 1952/53, 1954/55, 1955/56
10. Lyn Fotball 2 5 4 1964, 1968
11. Strømsgodset IF 2 2 3 1970, 2013
12. IK Start 2 1 7 1978, 1980
13. Skeid Fotball 1 5 1 1966
14. Stabæk IF 1 2 4 2008
15. Moss FK 1 1 0 1987
16. Fram Larvik 1 0 0 1949/50
Freidig SK 1 0 0 1947/48
18. Tromsø IL 0 2 4
19. Odds BK 0 2 1
20. Bryne FK 0 2 0
Mjøndalen IF 0 2 0
22. Kongsvinger IL 0 1 2
23. Eik-Tønsberg 0 1 1
Sparta Sarpsborg 0 1 1
25. Steinkjer FK 0 1 0
26. Sarpsborg FK 0 0 2
27. Hamarkameratene 0 0 1
FK Haugesund 0 0 1
Sarpsborg 08 FF 0 0 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]