Hrhov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hrhov
ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Powiat

Rożniawa

Starosta

Ladislav Tankó[1]

Powierzchnia

36,08[2] km²

Wysokość

216[3] m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


1 045[4]
28,64[5] os./km²

Nr kierunkowy

+421 58[3]

Kod pocztowy

049 44[3]

Tablice rejestracyjne

RV

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Hrhov”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Hrhov”
48°36′20″N 20°45′00″E/48,605556 20,750000
Strona internetowa

Hrhov (węg. Tornagörgő) – wieś (obec) w powiecie Rożniawa w kraju koszyckim na Słowacji. Powierzchnia 36,08 km². W 2011 roku liczyła 1137 mieszkańców, z czego 82,6% stanowili Węgrzy, a 13,7% Słowacy[6].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Leży w środkowej części długiej Kotliny Turniańskiej, przy jej północnym skraju, u południowych podnóży stromych stoków Płaskowyżu Górnego Wierchu. Centrum wsi leży na wysokości 216 m n.p.m. Od wieków zaopatrzenie w wodę mieszkańców zapewnia znajdujące się tuż nad wsią wywierzysko (słow. Hrhovská vyvieračka).

Przez wieś biegnie ważna droga krajowa nr 50 z Rożniawy do Koszyc oraz analogiczna linia kolejowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecność człowieka na terenach dzisiejszego Hrhova w okresie prehistorycznym dokumentują liczne znaleziska z epoki kamiennej, epoki brązu, z czasów kultury lateńskiej, a następnie z okresu rzymskiego. Pochodzą one ze wzgórz Veľký Paklán (267 m n.p.m.) i Hradisko (334 m n.p.m.), z jaskiń na południowym skraju Płaskowyżu Górnego Wierchu (Oltárna jaskyňa, Veterná diera, Ženska jaskyňa i Povalova jaskyňa) oraz z osadów trawertynowych w samej wsi.

Początki dziejów wsi sięgają zapewne połowy XIII w. Według bardzo żywej w tym rejonie tradycji w Hrhovie miał się schronić w 1241 r. węgierski król Bela IV po porażce z Tatarami w bitwie na równinie Mohi.

Pierwotnie należała (jako wieś służebna) do królewskiego grodu Turňa. Majątkiem królewskim była jeszcze w 1345 r., jednak najpóźniej od 1381 r. należała już do szlacheckiego rodu Bebeków z Pleszywca. W ich rękach znajdowała się aż do wymarcia rodu w 1567 r. Przez następnych 60 lat należała do Zápolyów, a następnie do Esterházych.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy wsi zajmowali się głównie rolnictwem, później również wydobyciem torfu. Eksploatacja trawertynu (tzw. hrhovská tufa – węg. darázskő) w obszarze wywierzyska zapewniała budulec na większość obiektów we wsi. Po II wojnie światowej rozwinęło się sadownictwo i uprawa warzyw, podjęto uprawę winorośli. Stawy rybne o pow. 280 ha, utworzone na południe od wsi (Hrhovské rybníky), umożliwiają hodowlę ryb.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-28]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 36,08S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  5. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  6. ZÁKLADNÉ ÚDAJE zo Sčítania obyvateľov, domov a bytov 2011. OBYVATEĽSTVO PODĽA NÁRODNOSTI. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2012. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (słow.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ďurček Jozef a kolektív: Slovenský kras. Turistický sprievodca ČSSR, č. 41, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1989, ISBN 80-7096-020-5.
  • Slovenský kras – Domica. Turistická mapa 1:50 000, wydanie 3, wyd. VKÚ Harmanec 2007, ISBN 80-8042-413-6.