Huang Zunxian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Huang Zunxian
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

黄遵宪

Pismo tradycyjne

黃遵憲

Hanyu pinyin

Huáng Zūnxiàn

Wade-Giles

Huang Tsun-hsien

Huang Zunxian (ur. 27 kwietnia 1848, zm. 28 marca 1905[1]) – chiński poeta, urzędnik państwowy i dyplomata. Działacz reformatorski.

Pochodził z Jiaying z prowincji Guangdong, z bogatej rodziny kupieckiej. W 1876 roku zdał egzaminy urzędnicze[1]. Pełnił funkcję konsula chińskiego w Japonii (1877-1882), Stanach Zjednoczonych (1882-1885), Wielkiej Brytanii (1890-1891) oraz Singapurze (1891-1894)[2]. W 1890 roku opublikował Traktat o Japonii, w którym przedstawił chińskiemu czytelnikowi proces modernizacji i industrializacji Japonii w czasach restauracji Meiji[3]. W 1898 roku wsparł ruch stu dni reform, za co został później poddany szykanom: odwołano jego nominację na placówkę dyplomatyczną w Japonii i skazano na przymusową emeryturę polityczną. Resztę życia spędził w swoim domu w Jiaying[2].

Jako poeta, Huang opowiadał się za odrzuceniem skostniałych wzorców stylistycznych, obowiązujących od czasów dynastii Ming[1]. W swoich utworach posługiwał się językiem mówionym (baihua) i wzorował się na pieśniach ludowych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Huang Zunxian, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-05-07] (ang.).
  2. a b R.H. Kotewall, N.L. Smith: A Book of Chinese Verse. Hong Kong: Hong Kong University Press, 1990, s. 52.
  3. John King Fairbank: Historia Chin. Nowe spojrzenie. Warszawa-Gdańsk: Dom Wydawniczy Bellona/Wydawnictwo Marabut, 2004, s. 221.
  4. Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature. Springfield: Merriam-Webster, 1995, s. 564.