Hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz
Ilustracja
Organizacja harcerska

Związek Harcerstwa Polskiego

Rodzaj jednostki

hufiec

Jednostka nadrzędna

Chorągiew Stołeczna ZHP

Jednostki podległe

szczepy, gromady, drużyny,
kręgi

Barwy

     granat

     żółć

Komendant (przewodniczący)

hm. Michał Maciąg

Adres siedziby

ul. Stanisława Przybyszewskiego 32/24
01-824 Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz”
Ziemia52°16′42,5″N 20°56′35,9″E/52,278472 20,943306
Strona internetowa

Hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz – jednostka terenowa Związku Harcerstwa Polskiego obejmująca swym zasięgiem dwie jednostki administracyjne: dzielnicę Żoliborz i dzielnicę Bielany w Warszawie.

Jest jednym z trzech największych hufców Chorągwi Stołecznej ZHP – liczy ponad 1000 członków[1].

Historia hufca[edytuj | edytuj kod]

Hufiec ZHP Warszawa–Żoliborz jest jednym z najstarszych hufców ZHP w Polsce. Przez lata, instruktorzy w nim działający wychowali w duchu harcerstwa tysiące dzieci i młodzieży z Żoliborza i Bielan. Stworzyli markę rozpoznawalną w całym Związku Harcerstwa Polskiego.

Okres 1910-1939[edytuj | edytuj kod]

Początki harcerstwa datuje się na lata 1910 –1911. Nieznana jest dokładna data powstania hufca Warszawa-Żoliborz. Hufiec był podzielony według płci, działał hufiec męski oraz żeński.

Ostatnim przed II wojną światową komendantem hufca męskiego był Henryk Mittak[2].

Okres 1939-1945[edytuj | edytuj kod]

Po kampanii wrześniowej harcerze i instruktorzy z hufca już w październiku zawiązali konspirację. Pierwsze działania na tym polu były podjęte przez Ludwika Bergera i harcerzy z 71 WDH i 14 WDH. Założony przez nich oddział dał początek pułkowi Baszta, który w czasie powstania został skierowany do walk na Mokotowie. Piosenkę „Hej chłopcy, bagnet na broń!” Krystyna Krahelska „Danuta” napisała na osobiste zamówienie Bergera w jego mieszkaniu na ul. Czarnieckiego[potrzebny przypis].

W tym okresie hufiec brał udział w akcji „Dziś – Jutro – Pojutrze”.

Harcerze z hufca zasilili oddziały powstańcze walczące podczas Powstania Warszawskiego.

Okres 1945-1956[edytuj | edytuj kod]

W 1945 roku na terenie Żoliborza harcerki i harcerze wciąż działali jako dwa oddzielne hufce. Siedziba ich komend mieściła się na ulicy Pogonowskiego, w willi podarowanej harcerstwu jeszcze przed wojną. W 1945 roku komendantką hufca była Teodora Kamińska-Dąbrowska, pseudonim „Tośka”, a po niej komendę przejęła Jadwiga Łodyńska-Wąsowicz. Najprawdopodobniej funkcję tę pełniły wcześniej także Elżbieta Węgrzynowicz i Maria Kupczyńska, niestety nie wiadomo w jakich latach i w jakiej kolejności. Hufcem męskim kierowali w tamtym okresie Zygmunt Kaczyński, pseudonim „Wesoły” i Henryk Koński, ale w ich przypadku także trudno określić konkretne ramy czasowe. W 1948 roku harcerze i harcerki z Żoliborza zaczęli działać w jednym, połączonym hufcu. Funkcja komendanta pozostawała jednak nadal w rękach dwóch instruktorów. Harcerkami opiekowała się Bożenna Strzałkowska, a harcerzami – Andrzej Jaczewski. Harcerstwo coraz bardziej przeszkadzało ówczesnej władzy. W tamtym okresie wiele starszych harcerzy, a przede wszystkim instruktorów rezygnowało z pełnienia służby z powodów politycznych nacisków. Inni pomimo przeciwności decydowali nie przerywać swojego działania. Organizacji zaczęło brakować kadry. Na obozie letnim w 1948 roku, którego komendantką była Bożenna Strzałkowska, obecna była także wysłanniczka Związku Młodzieży Polskiej, jej zadaniem było informowanie władz o bieżącej działalności harcerstwa. W 1949 roku nie zezwolono już starszej kadrze na wyjazd z dziećmi na organizowane dla nich zimowisko. Młodymi harcerzami i harcerkami opiekowali się ludzie sprzyjający władzy, niewywodzących się z środowisk harcerskich. Na przełomie 1950 i 1951 roku hufiec przestał istnieć. Dotychczasową siedzibę przejął ZMP i uczynił z niej prywatne mieszkania dla swoich członków. Zamiast Hufca Warszawa-Żoliborz na terenie dzielnicy zaczęła działać Organizacja Harcerska Związku Młodzieży Polskiej. Jej komendantem został Józef Wojcieski. Na swoją siedzibę wyznaczyli lokal przy ulicy Kossaka.

Okres 1956-1989[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 1956 roku udało się zorganizować spotkanie większości warszawskich instruktorów.

W grudniu Hufiec Warszawa-Żoliborz ponownie rozpoczął swoje działanie[3], jego komendantką, jak wcześniej, została Bożenna Strzałkowska. Siedzibę przejęto od OH ZMP. Harcerstwo na terenie Żoliborza i północnej części dzielnicy – Bielanach – zaczęło się szybko rozwijać. Komendę nad hufcem przejął Stanisław Klimek, a w następnej kadencji Zbyszek Jackowski. Po nim komendantami byli: Zbyszek Karpiński, Maria Kotusiewicz, a następnie Jadwiga Druś. Podczas jej kadencji hufiec napotkał na znaczne problemy, między innymi finansowe. Chorągiew Stołeczna postanowiła zareagować. W 1971 roku wyznaczyła druhnę Strzałkowską do pełnienia funkcji komendantki, jej zadaniem było w jak najkrótszym czasie poprawić sytuację[doprecyzuj!] panującą w hufcu. W tym okresie nastąpił duży przypływ nowych członków , powstawało wiele nowych drużyn. Hufiec przyjął imię batalionu Czwartaków. W latach 80. hufiec osiągnął swoje maksymalne rozmiary.

W 1989 roku część instruktorów z hufca wraz z drużynami przeszła do nowo powstałej organizacji Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

Okres po 1989[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku zjazd hufca (najwyższa władza) zadecydował o wykreśleniu z nazwy hufca imienia Czwartaków.

Od 1989 do początku lat 2000 hufiec przeżywał silne spadki liczbowe. W pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku stan liczbowy ustabilizował się na stałym poziomie sięgających około 1200 harcerzy i instruktorów.


Komendanci Hufca ZHP Warszawa-Żoliborz[edytuj | edytuj kod]

komendant Hufca męskiego Okres działania komendantka Hufca żeńskiego Okres działania
hm. Henryk Mitak (?-1939) Teodora Kamińska-Dąbrowska „Tośka” (1944-?)
Jadwiga Łodyńska-Wąsowicz
Zygmunt Kaczyński „Wesoły”
Elżbieta Węgrzynowicz
Henryk Koński (?-1948)
Maria Kupczyńska
Andrzej Jaczewski (1948-1950)
hm. Bożenna Strzałkowska (1948-1950)
okres rozbicia harcerstwa 1951-1956
hufiec po odrodzeniu oraz połączeniu strukturalnym
harcerstwa męskiego i żeńskiego
komendant hufca okres działania
hm. Bożenna Strzałkowska
Stanisław Klimek
Zbyszek Jackowski
Zbyszek Karpiński
Maria Kotusiewicz
Jadwiga Druś
hm. Bożena Strzałkowska 1971-1981
hm. Adam Godlewski 1981-1989
hm. Andrzej Pery 1989-1991
hm. Dariusz Brzuska 1991-1995
hm. Paweł Weszpiński 1995-1999
hm. Radosław Morek 1999-2003
hm. Magdalena Gębura 2003-2004
hm. Grzegorz Całek 2004-2014
hm. Paweł Błasiak 2014-2019
phm. Anna Rudzińska 2019-2020
hm. Barbara Różalska 2020-2023
hm. Michał Maciąg 2023-(obecnie)

Instruktorzy wywodzący się z hufca Żoliborz[edytuj | edytuj kod]

  • phm. Ludwik Berger – założyciel konspiracyjnego oddziału przekształconego w pułk AK „Baszta”
  • hm. Jan Rossman – inżynier, wykładowca Politechniki Warszawskiej, Łódzkiej i Uniwersytetu Narodowego w Kinszasie
  • phm. Olgierd Annusewicz – doktor politologii Uniwersytetu Warszawskiego
  • phm. Marek Kochan – prozaik, dramaturg, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego w stopniu doktora
  • hm. Andrzej Jaczewski – lekarz pediatra, seksuolog i pedagog, humanista, specjalista medycyny szkolnej, profesor doktor habilitowany medycyny i pedagogiki

Historyczne i obecne środowiska działające w poszczególnych szkołach na Żoliborzu i Bielanach[4][edytuj | edytuj kod]

numer/nazwa szkoły numer środowiska okres(y) działania
ZS nr 53 im. Stefanii Sempołowskiej 8 współcześnie
SP nr 65 128 współcześnie
SP nr 159 125 współcześnie
SP nr 273 315
SP nr 187 292 współcześnie
SP nr 293 254 2001 – współcześnie
ZS nr 21 124
ZS nr 51 im. Ignacego Domeyki 4 do 1989 (następnie w ZHR)
SP nr 80 123 2011 – współcześnie
SP nr 79 307
SP nr 77 253 (120 w latach 1997-2001) współcześnie
SP nr 92 77 2010 – 2021
Gimnazjum nr 73 (dawniej SP nr 106) 305 1964 – współcześnie
SP nr 133 120 1957-1975; 1977-współcześnie
SP nr 214 119 współcześnie
Żłobek "Brzdące na łące" (dawniej Gimnazjum nr 72) 127 1988-2009, 2011 – współcześnie
SP nr 209 im. Hanki Ordonówny 56 1975 – współcześnie
SP nr 247 262
SP nr 223 293 współcześnie
SP nr 267 368 współcześnie
SP nr 53 126 współcześnie
ZPSM nr 4 360 2009 – 2012
XLI LO im. Joachima Lelewela 79

330

do 2001 roku

2003 – współcześnie

XXII LO im. José Martí 122
XXXIX LO im. Lotnictwa Polskiego 39
Dom Dziecka nr 1 im. Maryny Falskiej 251
SP nr 68 252 współcześnie
Sp nr 289 310 1972-1991
KSP nr 109 79 2018 – współcześnie

Agendy hufcowe[edytuj | edytuj kod]

Aktualne władze hufca[edytuj | edytuj kod]

Komenda hufca

  • phm. Barbara Różalska – komendantka hufca
  • phm. Aleksandra Wasielewska – skarbnik hufca
  • phm. Aleksandra Kozubska – członkini komendy hufca ds. pracy z kadrą
  • phm. Maciej Stański – członek komendy ds. podstawowych jednostek organizacyjnych

Komisja rewizyjna hufca

  • hm. Dorota Brzuska-Kamoda – przewodnicząca
  • pwd. Jan Kunicki – wiceprzewodniczący
  • hm. Wiktor Jasionowski
  • phm. Alina Wasielewska
  • pwd. Joanna Skiba

Sąd harcerski hufca

  • hm. Piotr Buczek – przewodniczący
  • hm. Dariusz Brzuska
  • hm. Grzegorz Całek
  • hm. Agnieszka Kalińska-Brzuska
  • hm. Hanna Kocerka
  • hm. Paweł Weszpiński

Struktura hierarchii hufca[edytuj | edytuj kod]

Poniższy schemat przedstawia strukturę organizacyjną hufca w latach 2015-2019[5]:

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Komendant hufca
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zastępca komendanta ds. programowych
 
 
 
 
 
Zastępca komendanta ds. organizacyjnych
 
 
 
Skarbnik hufca
 
Członek ds. pracy z kadrą
 
Członek ds. kształcenia
 
Komisja Stopni Instruktorskich
 
Pełnomocnik ds. dzielnicy Bielany
 
Pełnomocnik ds. dzielnicy Żoliborz
 
Pełnomocnik HALiZ
 
Zespół Promocji
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zespół metodyczny – namiestniczy
(nieformalny)
 
 
Zespół programowy
 
Biuro Hufca
 
Drużyna Reprezentacyjna Hufca
 
 
 
Zespół pozyskiwania środków
 
 
 
 
 
 
Żoliborska Szkoła Kadry Instruktorskiej
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Namiestnictwo zuchowe
 
 
 
Instruktor ds.
Zagajnika
 
 
Dział IT
 
 
 
 
 
 
Stażyści (Nieformalny)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Namiestnictwo harcerskie
 
 
 
Instruktor ds.
specjalności
 
 
Specjalistka ds. ewidencji ZHP
 
 
 
 
 
 
Kwatermistrz hufca (wakat)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Namiestnictwo starszoharcerskie
 
 
 
 
 
 
 
Grafik hufca
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Namiestnictwo wędrownicze
 
 
 
 
 
 
 
Szef lokalu hufca
 
 

Współpraca z podmiotami zewnętrznymi[edytuj | edytuj kod]

Współpraca z miesięcznikiem Wilsoniak[edytuj | edytuj kod]

Miesięcznik Wilsoniak współpracuje z żoliborską jednostką terytorialną ZHP w zakresie patronatu medialnego, w ramach którego w okresie 21.11.2015 – 25.11.2017 ukazały się na łamach Wilsoniaka następujące publikacje[6]:

  • Siła żoliborskiego harcerstwa + mapka działań drużyn z Żoliborza
  • Wstyd przyznać, ale u mnie bardzo dobrze – D. Rossman
  • Grafika z 60-leciem + grafika wykorzystana później do plakatów
  • 60 lat po odrodzeniu harcerstwa
  • Zapomniany skarb społeczny
  • W służbie żoliborskiej społeczności

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane z ewidencji ZHP w 2014 r.
  2. Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Ludwik Berger – twórca pułku AK „Baszta”, s. 8, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2008.
  3. Leksykon harcerstwa, Warszawa 1988.
  4. Dokumentacja hufcowa.
  5. Błasiak i in. 2019 ↓, s. 3.
  6. Błasiak i in. 2017 ↓, s. 35.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]