Humbald (kardynał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Humbald
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Lukka (??)

Data śmierci

1149

Legat papieski w Niemczech, Polsce i Danii
Okres sprawowania

1144–1145

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Diakonat

najpóźniej 2 marca 1135

Prezbiterat

18 grudnia 1143

Kreacja kardynalska

2 marca 1135
Innocenty II

Kościół tytularny

S. Maria in Via Lata (2 marca 1135)
Ss. Giovanni e Paolo (18 grudnia 1143)

Humbald (zm. 1149) – kardynał i legat papieski. Jego imię jest podawane także jako Hubald.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

O jego pochodzeniu i życiu przed nominacją kardynalską nie wiadomo nic oprócz tego, że uzyskał tytuł magistra. Być może pochodził z Lukki, ale nie ma co do tego pewności, gdyż jedyny dokument, który na to wskazuje, może odnosić się zarówno do niego, jak i do jego imiennika, kardynała-prezbitera S. Prassede[1].

Do Kolegium Kardynalskiego powołał go papież Innocenty II w marcu 1135, początkowo z tytułem diakona S. Maria in Via Lata. W 1137 przebywał z misją legacką w Novarze, a w maju 1139 Innocenty II wysłał go jako swojego legata do Dalmacji, aby zaniósł paliusz arcybiskupowi Salony. Dzięki jego wstawiennictwu 7 listopada 1141 Innocenty II wydał przywilej protekcyjny dla kanoników parmeńskich.

W grudniu 1143 papież Celestyn II promował go do rangi prezbitera Ss. Giovanni e Paolo[2]. W latach 1144–1145 był legatem papieskim w Niemczech, Danii i Polsce. 2 marca 1145 w Gnieźnie wystawił przywilej na rzecz opactwa w Trzemesznie. Z misji tej powrócił na początku października 1145. W 1147 towarzyszył Eugeniuszowi III we Francji. Bulle papieskie podpisywał do 6 maja 1149 i prawdopodobnie niedługo po tej dacie zmarł.

Nie należy go mylić z kardynałem Hubaldem z Ss. Giovanni e Paolo, który sygnował bulle Innocentego II w pierwszej połowie 1142 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chodzi o dokument z 8 marca 1147, w którym wśród towarzyszących papieżowi Eugeniuszowi III kardynałów wymieniony jest magister Ubaldus de Lucca (F. Ughelli, Italia Sacra, vol. IV, red. N. Coleti, Wenecja 1719, col. 1045-1047). Wiadomo, że z Lukki pochodził kardynał Hubald z S. Prassede, późniejszy papież Lucjusz III. Jednakże identyfikacji wymienionego w tym dokumencie Hubalda z przyszłym papieżem przeczy tytuł magisterski, wiadomo bowiem, że Lucjusz III był zaledwie przeciętnie wykształcony i w przeciwieństwie do Hubalda z Ss. Giovanni e Paolo żadne źródła nie przypisują mu tytułu magistra (por. Brixius, s. 43).
  2. a b Wbrew poglądom Brixiusa i Maleczyńskiego, identyfikacja Humbalda z Ss. Giovanni e Paolo z diakonem S. Maria in Via Lata jest pewna. Maleczyński, s. 62, argumentował, że identyfikacja ta nie jest możliwa, bo kardynał Humbald z Ss. Giovanni e Paolo jest udokumentowany już w 1142 i na bulli z 25 kwietnia 1142 widnieje podpis zarówno jego, jak i diakona S. Maria in Via Lata. Badania paleograficzne podpisów diakona S. Maria in Via Lata na bullach z 6 grudnia 1142 i 9 grudnia 1143 oraz prezbitera Ss. Giovanni e Paolo z 23 grudnia 1143 i późniejszych dowiodły jednak, że jest to jedna i ta sama osoba (Weiss, s. 155–156). Najwyraźniej w latach 40. XII wieku było dwóch następujących po sobie kardynałów Ss. Giovanni e Paolo o imieniu Humbald (Hubald). Pierwszy z nich zmarł wkrótce po 19 maja 1142 (por. Maleczyński, s. 62), a drugi został promowany w grudniu 1143.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181. Berlin 1912, s. 43–44
  • Karol Maleczyński, Studia nad dokumentem polskim, Wrocław 1971, s. 55–76
  • Stefan Weiss, Die Urkunden der päpstlichen Legaten von Leo IX. bis Coelestin III. (1049–1198). Böhlau Verlag 1995, s. 155–156