Humbert I

Humbert I

Portret Humberta I drzeworyt Aleksandra Regulskiego wg rysunku Józefa Buchbindera (1884)
Herb króla Włoch od 1890 r.
Król Włoch
Okres	od 9 stycznia 1878 do 29 lipca 1900
Poprzednik	Wiktor Emanuel II
Następca	Wiktor Emanuel III
Dane biograficzne
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1844 Turyn
Data i miejsce śmierci	29 lipca 1900 Monza
Ojciec	Wiktor Emanuel II
Matka	Maria Adelajda Habsburg
Żona	Małgorzata Sabaudzka
Dzieci	Wiktor Emanuel III
Odznaczenia

{{Władca infobox}} Przestarzałe pola: "tytulatura".

Herb króla Włoch w latach 1870-1890

Humbert I (wł. Umberto I; właśc. Umberto Ranieri Carlo Emanuele Giovanni Maria Ferdinando Eugenio di Savoia; ur. 14 marca 1844, zm. 29 lipca 1900) – król Włoch od 1878. Syn Wiktora Emanuela II.

Życie

Od roku 1858 służył w armii piemonckiej. Jako kapitan uczestniczył w bitwie pod Solferino (1859). Podczas wojny z Austrią (1866) wyróżnił się w przegranej bitwie pod Custozzą, kiedy osłaniał odwrót wojsk włoskich. Po zakończeniu wojny był komendantem Neapolu, a po przyłączeniu Rzymu do Włoch – komendantem wojskowym stolicy (1870).

Po objęciu tronu podejmował starania, by jego państwo dołączyło do grona mocarstw europejskich i kontynuował politykę zbliżenia do Austro-Węgier i Prus. W 1882 roku zawiązał z nimi w Wiedniu trójprzymierze, skierowane głównie przeciw Francji. Podróże po całym państwie i zaangażowanie króla podczas klęsk żywiołowych (powódź w Wenecji i w Weronie w 1882, trzęsienie ziemi w Ischii w 1883, epidemia cholery w Neapolu w 1884 roku), gdy kierował operacjami ratowniczymi i udzielał pomocy finansowej ofiarom, przyniosły mu sporą popularność. Wspólnie z prawicowymi rządami zainicjował i wspierał podbój kolonialny w Afryce. Wówczas jego sława zaczęła się zmniejszać. Klęska w bitwie pod Aduą w Etiopii (1896) zaostrzyła sytuacje polityczne i konflikty społeczne w kraju. Pogłębiający się kryzys ekonomiczny wywołał falę demonstracji. Poparta przez władcę masakra w Mediolanie (1898) spowodowała wzrost nastrojów opozycyjnych, co skłoniło go do nieudanej próby umocnienia władzy monarszej z pominięciem parlamentu, którą podjął w latach 1899–1900.

W roku 1878 Humbert I został zaatakowany nożem przez anarchistę Giovanniego Passannantego. Kolejny zamach w 1900 roku był udany – monarcha został zastrzelony przez innego anarchistę, Gaetana Bresciego.

Rodowód

Wiktor Amadeusz II Sabaudzki-Carignano

Karol Emanuel Sabaudzki-Carignano

Józefina Lotaryńska-Brionne

Karol Albert Sabaudzki

Karol Krystian Kurlandzki

Maria Krystyna Kurlandzka

Franciszka Krasińska

Wiktor Emanuel II

Leopold II Habsburg-Lotaryński

Ferdynand III Toskański

Maria Ludwika Burbon

Maria Teresa Toskańska

Ferdynand I Burbon

Luiza Maria Amelia Teresa Sycylijska

Maria Karolina Habsburg

Humbert I

Franciszek I Lotaryński

Leopold II Habsburg-Lotaryński

Maria Teresa Habsburg

Rajner Józef Habsburg-Lotaryński

Karol III Hiszpański

Maria Ludwika Burbon

Maria Amelia Wettyn

Maria Adelajda Habsburg-Lotaryńska

Ludwik Wiktor Sabaudzki-Carignano

Wiktor Amadeusz II Sabaudzki-Carignano

Krystyna Henryka Heska-Rheinfels-Rothenburg

Maria Elżbieta Sabaudzka

Ludwik Lotaryński-Brionne

Józefina Lotaryńska-Brionne

Ludwika de Rohan-Rochefort

Bibliografia

• Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan: Słownik władców świata. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, s. 293. ISBN 83-7435-077-6.