Huta Bobrek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Huta Bobrek
Vulkan, Moritz, Julia
Ilustracja
Huta Julia przed 1940 rokiem
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Bytom-Bobrek

Adres

ul. Konstytucji 61

Data założenia

1856

Data likwidacji

1994[1]

Forma prawna

przedsiębiorstwo państwowe

Nr KRS

0000072402

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, na dole znajduje się punkt z opisem „Huta Bobrek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Huta Bobrek”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Huta Bobrek”
Ziemia50°20′29,0″N 18°52′15,9″E/50,341389 18,871083

Huta Bobrek (pierwotnie Vulkan, od 1870 Moritz, od 1883 Julia[2], niem. Julienhütte) – huta żelaza w Bytomiu-Bobrku, która działała w latach 1856–1994. Pracowały w niej trzy wielkie piece i osiem pieców martenowskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze Huty Julia w 1939 roku
Zabytkowy budynek siłowni Huty Bobrek w 2011 roku

Huta powstała w 1856 na terenie wykupionego majątku Elisenruh jako Julienhütte. W 1859 wybudowano koksownię. Po 1870 huta należała do Oberschlesische Huettenwerke. W latach 70. XX wieku, czasach świetności zakładu zatrudnionych było ok. 5000 osób, pracowały trzy wielkie piece i osiem pieców martenowskich. W 1883 roku huta została zakupiona przez Oscara i Georga Caro[3].

Przy hucie w latach 40. XX wieku działał obóz pracy przymusowej. W grudniu 1946 roku znajdowało się w nim 65 osób[4].

Huta działała do 1994[5], kiedy to ogłoszono upadłość przedsiębiorstwa[1]. Na bazie jednego z wydziałów huty utworzono firmę Duo-Stal, która również ogłosiła upadłość[5]. W 2003 powstała także firma Carbo-Koks, która przejęła część budynków dawnej huty oraz koksownię[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Robert Brudzyński: Krótka historia procesu upadłości Huty Bobrek w Bytomiu. W: Charakterystyka wybranych sektorów infrastrukturalnych i wrażliwych w gospodarce polskiej oraz możliwości ich prywatyzacji. CASE, 1999, s. 85. ISBN 83-7178-177-6.
  2. Bytom *Komin koksowni b. Huty Bobrek* (obiekt historyczny). RadioPolska. [dostęp 2018-08-23].
  3. Caro Oscar. Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. [dostęp 2018-08-23].
  4. Miroszewski Kazimierz: Obozy pracy przymusowej w Bytomskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w latach 1945–1949. W: Bytomskie martyrologium powojennych lat 1945-1956. Ofiary komunistycznego terroru i ich pomnik. Jan Drabina (red.). Bytom: Urząd Miejski w Bytomiu, 2009, s. 85. ISBN 978-83-922322-9-2.
  5. a b MOD: Hutnicy dwa razy upadli. [w:] naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2002-08-20. [dostęp 2020-06-11].
  6. Carbo-Koks: Kilka informacji o koksowni Carbo-Koks. [dostęp 2016-09-16]. (pol.).