Hygrocybe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilgotnica
Ilustracja
Wilgotnica czerniejąca (Hygrocybe conica)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

wodnichowate

Rodzaj

wilgotnica

Nazwa systematyczna
Hygrocybe (Fr.) P. Kumm.
Führ. Pilzk.: 26, 111 (Zwickau, 1871)
Typ nomenklatoryczny

Hygrocybe conica (Schaeff.) P. Kumm. 1871

Multimedia w Wikimedia Commons

Hygrocybe (Fr.) P. Kumm. (wilgotnica) – rodzaj grzybów należący do rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby saprotroficzne lub mykoryzowe żyjące w symbiozie z roślinami wiechlinowatymi (Poaceae). Wytwarzają owocniki z jaskrawo zabarwionymi kapeluszami o suchej lub mazistej, szklistej powierzchni i blaszkowym hymenoforze. Blaszki o dość szerokim przekroju poprzecznym, przyrośnięte do trzonu (od niewielkiej powierzchni przy samym miąższu, do zbiegających na niego), o regularnej tramie. Trzony mają powierzchnię i ubarwienie podobne do kapeluszy. Zarodniki wilgotnic są eliptyczne, gładkie, pozbawione pory rostkowej, a ich wysyp jest biały, nieamyloidalny[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Rodzaj Hygrocybe został poprawnie opisany po raz pierwszy przez Eliasa Friesa (jako podplemię Hygrocybi w ówczesnym plemieniu Clitocybe z rodzaju Agaricus) w „Systema mycologicum” z 1821 r.[3] Gatunku typowego nie określono. W randze rodzaju takson ten został umieszczony przez Paula Kummera w „Der Führer in die Pilzkunde” z 1871 r.[4]

Synonimy naukowe: Agaricus [unranked], Hygrocybe Fr. ex Rabenh., Agaricus subtrib. Hygrocybi Fr., Bertrandia R. Heim, Cuphophyllus (Donk) Bon, Godfrinia Maire, Hydrophorus Battarra ex Earle, Hygrocybe subgen. Cuphophyllus Donk, Hygrocybe subgen. Pseudohygrocybe Bon, Hygrophorus subgen. Hygrocybe Fr., Neohygrocybe Herink, Porpolomopsis Bresinsky, Pseudohygrocybe (Bon) Kovalenko[5].

Polską nazwę podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były też jako bedłka, mięsicha, wodniak i wodolubek[6].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[10]. Wykaz gatunków według W. Wojewody[6] i innych[11]. Nazwy polskie według W.Wojewody[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
  2. ↑ E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  3. ↑ Elias Fries, Systema mycologicum, t. 1, 1821, s. 101.
  4. ↑ Paul Kummer, Der Führer in die Pilzkunde: Anleitung zum methodischen, leichten und sicheren bestimmen der in Deutschland vorkommenden Pilze, t. 26, 1871, s. 111.
  5. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
  6. ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 306-315, ISBN 83-89648-09-1.
  7. ↑ W. Wojewoda podaje nazwę polską dla synonimu Hygrocybe persistens (Britzelm.) Singer. i Hygrocybe konradii R. Haller.
  8. ↑ Przez W. Wojewodę opisana jako wodnicha miła Hygrophorus leporinus.
  9. ↑ W. Wojewoda podaje nazwę polską dla synonimu Hygrocybe reae (Maire) J.E. Lange.
  10. ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
  11. ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hygrocybe&oldid=72431154”