Hygrophorus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wodnicha
Ilustracja
Wodnicha biała
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

wodnichowate

Rodzaj

wodnicha

Nazwa systematyczna
Hygrophorus Fr.
Fl. Scan.: 339 1836
Typ nomenklatoryczny

Hygrophorus eburneus (Bull.) Fr.

Hygrophorus Fr. (wodnicha) – rodzaj grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby kapeluszowe. Kapelusz o powierzchni przeważnie pokrytej śluzem i blaszkowym hymenoforze. Blaszki o dwustronnej tramie, u większości gatunków są rzadko rozstawione i przyrośnięte lub zbiegające na śluzowate (rzadziej suche) trzony, na których czasami widoczna jest śluzowata strefa pierścieniowa. Zarodniki wodnich mają pokrój eliptyczny, są gładkie i pozbawione pory rostkowej. Wysyp zarodników jest biały, nieamyloidalny[2]. W Europie występuje ponad 40 gatunków[3].

Grzyby mykoryzowe[4]. Wszystkie wodnichy są grzybami jadalnymi lub niejadalnymi z powodu gorzkiego smaku, nie stwierdzono wśród nich gatunków trujących[5].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].

Synonimy: Agaricus [unranked] Camarophyllus Fr. ex Rabenh., Agaricus [unranked] Limacium Fr. ex Rabenh., Agaricus subtrib. Camarophylli Fr., Camarophyllus (Fr.) P. Kumm., Hygrophorus subgen. Camarophyllus Fr., Limacinus (Quél.) Marchand, Limacium (Fr. ex Rabenh.) P. Kumm., Neohygrophorus Singer ex Singer, Neohygrophorus Singer[6]. Polską nazwę podał Stanisław Chełchowski w 1898 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako bedłka, ślimak, oślaz, odorowicz[4].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[8]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[4]. Wykaz gatunków według W. Wojewody i innych[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20].
  2. E. Gerhardt, Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie – Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  3. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 298–300, ISBN 83-09-00714-0.
  4. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 316–323, ISBN 83-89648-09-1.
  5. Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, s. 104–107, ISBN 978-83-258-0588-3.
  6. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20].
  7. a b Według Index Fungorum takson niepewny.
  8. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20].
  9. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].