Hyracotherium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hyracotherium
Owen, 1840[1]
Okres istnienia: 52–49 mln lat temu
52/49
52/49
Ilustracja
Hyracotherium – obraz Heinricha Hardera (1920)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

nieparzystokopytne

Podrząd

koniokształtne

Rodzina

Palaeotheriidae

Rodzaj

Hyracotherium

Gatunki
  • H. leporinum Owen, 1840

Hyracotheriumrodzaj jednego z najstarszych nieparzystokopytnych z rodziny Palaeotheriidae, daleki przodek konia.

Etymologia nazwy rodzajowej: gr. ὑραξ hurax, ὑρακος hurakos „ryjówka”; θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[2].

Hyracotherium żyło przed 52 do 49 milionami lat (eocen) w Ameryce Północnej i Eurazji. Było to zwierzę małe, mające od 25 do 50 cm wysokości w kłębie. Przednie kończyny miały cztery palce, ale palec duży (czyli pierwszy) nie dotykał ziemi i znajdował się w stanie zaniku. Na końcu kończyn tylnych natomiast występowały tylko trzy palce, dwa boczne były bowiem już w stanie szczątkowym, słabo widoczne spod skóry. Hyracotherium żyło w lasach i żywiło się liśćmi.

Dane anatomiczne Hyracotherium: wygląd ogólny, kończyna przednia, ząb trzonowy

Obecnie do rodzaju Hyracotherium zaliczany jest jedynie gatunek typowyH. leporinum. Pozostałe gatunki zostały przeniesione do innych rodzajów, takich jak Arenahippus, Minippus, Pliolophus, Protorohippus, Sifrhippus, Xenicohippus oraz Eohippus (przez wielu naukowców uznawany za synonim rodzaju Hyracotherium)[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. R. Owen. Description of the Fossil Remains of a Mammal, a Bird, and a Serpent, from the London Cla. „Proceedings of the Geological Society of London”. 3 (66), s. 163, 1842. (ang.). 
  2. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 344, 1904. (ang.). 
  3. David J. Froehlich. Quo vadis eohippus? The systematics and taxonomy of the early Eocene equids (Perissodactyla). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 134 (2), s. 141–256, 2002. DOI: 10.1046/j.1096-3642.2002.00005.x. (ang.).