Iżewskij Miechaniczeskij Zawod

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iżewskij Miechaniczeskij Zawod
Ижевский механический завод
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data założenia

1942

Forma prawna

spółka akcyjna

Dyrektor

Nikołaj Markow

Zatrudnienie

> 7000

brak współrzędnych
Strona internetowa
Zakłady produkcyjne w Iżewsku

Iżewskij Miechaniczeskij Zawod (Ижевский Механический Завод, Iżewskie Zakłady Mechaniczne) – rosyjskie przedsiębiorstwo państwowe znajdujące się w Iżewsku, produkujące broń strzelecką, elektronarzędzia, urządzenia pakujące, części do samochodów, wyposażenie szybów wiertniczych, urządzenia medyczne, sprzęt AGD, wyposażenie medyczne oraz podzespoły elektroniczne. Broń tej firmy jest sprzedawana pod marką Bajkał.

Produkcja zbrojeniowa[edytuj | edytuj kod]

Zakłady założono podczas II wojny światowej, 20 lipca 1942, dla produkcji broni strzeleckiej[1], jako zakład nr 622, wydzielony z Iżewskich Zakładów Maszynowych. Podczas wojny wyprodukowano 1,3 miliona pistoletów TT i rewolwerów oraz 130 tysięcy karabinów przeciwpancernych PTRD i PTRS[1]. Po wojnie Iżewskij Miechaniczeskij Zawod pozostał głównym producentem pistoletów dla Armii Radzieckiej. W 1951 roku rozpoczęto w nim produkcję pistoletu PM będącego do dziś głównym wzorem broni krótkiej rosyjskiej armii.

W 1949 roku rozpoczęto w Iżewskich zakładach produkcję broni myśliwskiej. Pierwszą bronią tego rodzaju produkowaną w Iżewsku była strzelba Иж-49 (Iż-49, strzelby produkowane na rynki zachodnie mają wybijane oznaczenie IJ). Była to kopia dubeltówki Sauer Model 9. Później ofertę rozszerzono o broń sportową – produkowane po dzień dzisiejszy, popularne również w Polsce pistolety sportowe MCM Margolin i IŻ-35m.

Od lat 60. produkowano także części dla przemysłu motoryzacyjnego, jak silniki motocykli Iż Jupiter (aż 5 mln sztuk), tylne mosty i wały napędowe samochodów Moskwicz 408 i innych marek oraz sprężarki do systemów hamulcowych[1].

Po rozpadzie ZSRR w związku ze zmniejszeniem zamówień na broń dla armii rosyjskiej, zakłady produkują m.in. narzędzia, sprzęt medyczny, elektronikę i części samochodowe[1]. Zintensyfikowano także produkcję broni strzeleckiej na zagraniczne rynki cywilne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A.E. Hartink, Encyklopedia pistoletów i rewolwerów, Michał Marek Mietelski (tłum.), Bielsko-Biała: DEBIT, 2002, ISBN 83-7167-181-4, OCLC 830378535.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Iżewskij Miechaniczeskij Zawod - strona oficjalna. baikalinc.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-18)]. [dostęp 5-12-2010] (ros.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]