II Grupa Lotnicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z II Dywizjon Lotniczy)
II Grupa Lotnicza
II dywizjon lotniczy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Organizacja
Dyslokacja

Kraków

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

Dowództwo Wojsk Lotniczych

Bristol F.2 Fighter - samoloty 9 eskadry

II Grupa Lotnicza – jednostka lotnictwa wojskowego utworzona na mocy rozkazu z dnia 20 grudnia 1918 roku z siedzibą w Krakowie.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozkazem Szefa Sztabu Generalnego nr 66 l.dz. 04159 z 20 grudnia 1918 powołano Dowództwo Wojsk Lotniczych z ppłk. pil. Hipolitem Łossowskim na czele, któremu podporządkowano między innymi Dowództwo II Grupy Lotniczej z m.p. Kraków. Grupa obejmowała zasięgiem Krakowski Okręg Generalny i posiadała w dyspozycji: II lotniczy batalion uzupełnień[a], 2 ruchomy park lotniczy[b], 5 eskadrę lotniczą w Krakowie, 6 eskadrę lotniczą w Przemyślu i 7 eskadrę lotniczą we Lwowie[1].

Grupa lotnicza była organem dowódczym i organizacyjnym. W skład dowództwa grupy lotniczej wchodził: dowódca, oficer sztabu, adiutant, referent do spraw technicznych oraz 9 podoficerów lub pracowników cywilnych. Rozkazem MSWojsk. z 6 września 1919 wprowadzono nowy etat dowództwa grupy. Liczba personelu pomocniczego została w nim znacznie zwiększona[2].

Dowódcą Grupy został kpt pil. Camillo Perini. W jej skład weszły 5 i 9 eskadra oraz od marca 1919 roku także 1 Wielkopolska eskadra polna[3]. 20 września 1919 roku II Grupa stacjonowała w Łucku na froncie wołyńskim, a w jej skład wchodziły:

II dywizjon lotniczy[edytuj | edytuj kod]

Reorganizacja lotnictwa bojowego wiosną 1920 przemianowała grupy lotnicze na dywizjony oraz zniosła numerację odrębną eskadr wielkopolskich i francuskich. Wszystkie istniejące w kraju eskadry otrzymały numerację porządkową od 1 do 21 (bez 20)[4]. W kwietniu 1920 roku grupa przeorganizowana została w II dywizjon lotniczy[3]. Dywizjon stacjonował wtedy w Zwiahelu, a w jego skład weszły: 2. i 9. eskadry wywiadowcze oraz 7 eskadra myśliwska[5].

W czerwcu 1920 roku dywizjon składał się z:

Operował wówczas na froncie ukraińskim wspierając armie 2 i 3. Dowódcą był mjr pil. Camillo Perini.

W sierpniu 1921 roku II Dywizjon Wywiadowczy składający się z 6 eskadry i 14 eskadry wszedł w skład 2 pułku lotniczego w Krakowie[6].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Lotnicze bataliony uzupełnień składały się 2-3 kompanii w których szkolono żołnierzy dla jednostek lotniczych, obsługi parków i magazynów instytucji lotniczych. Żołnierze trafiali do nich w drodze naboru z Głównego Urzędu Zaciągu oraz przeniesienia z innych rodzajów broni[1].
  2. Zadaniem ruchomych parków lotniczych była obsługa techniczna eskadr lotniczych, tj. przechowywanie płatowców rezerwowych i ich części zapasowych, materiałów pędnych i smarów oraz remont bieżący samolotów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Pawlak 1989 ↓, s. 30.
  2. Wyszczelski 2006 ↓, s. 154.
  3. a b Hoff 2005 ↓, s. 23.
  4. Pawlak 1989 ↓, s. 45.
  5. Tarkowski 1991 ↓, s. 53.
  6. Pawlak 1989 ↓, s. 146.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]