II liga polska w piłce nożnej (1949)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II liga 1949
1947/48 Okr. 1950
Logotyp
Szczegóły
Państwo

 Polska

Organizator

PZPN

Poziom ligowy

Drugi

Edycja

1

Liczba zespołów

10/10 (20)

Termin

marzec – listopad 1949

Liczba meczów

180

Liczba bramek

715

Zwycięzca

Górnik Radlin

Król strzelców

Mieczysław Nowak (24)

II liga 1949 – 1. edycja rozgrywek ogólnokrajowych drugiego poziomu ligowego piłki nożnej mężczyzn w Polsce. Wzięło w nich udział 20 drużyn, grając w dwóch grupach systemem kołowym. Sezon ligowy rozpoczął się 20 marca 1949, ostatnie mecze rozegrano w listopadzie 1949.

Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1949
Rozgrywki P Nazwa
Centralne I I liga
II II liga
Okręgowe
(20 okręgów)
III A klasa
IV B klasa
V C klasa

Drużyny[edytuj | edytuj kod]

Lokalizacja klubów grających w II lidze 1949
– grupa południowa, – grupa północna

Rozgrywki[edytuj | edytuj kod]

Liga podzielona została na dwie grupy, podzielone geograficznie. Z tym, że w latach nieparzystych podział był północ-południe, a w latach parzystych wschód-zachód.

Drużyny zostały uznaniowo rozdzielone na dwie grupy, a następnie spadkowicze z I ligi zostali dolosowani do grup (dlatego Garbarnia grała w grupie północnej).

Uczestnicy obu grup rozegrali po 18 kolejek ligowych (razem po 90 spotkań) w dwóch rundach – wiosennej i jesiennej.

Mistrzowie grup II ligi uzyskali awans do I ligi, a zespoły z miejsc 9–10 spadły do klasy A.

Grupa północna – tabela[edytuj | edytuj kod]

Lp.
Drużyna
M
Z
R
P
Bramki
Stos.
Pkt
Uwagi
1 Garbarnia Kraków (A) 18 15 3 0 63 14 4,500 33 Awans do I ligi
2 KS Lublinianka 18 12 1 5 43 35 1,229 25 Przeniesiona do grupy wschodniej
3 Radomiak Radom 18 8 5 5 36 23 1,565 21 Przeniesiona do grupy zachodniej
4 Pomorzanin Toruń 18 9 2 7 47 28 1,679 20
5 Ostrovia Ostrów Wielkopolski 18 10 0 8 47 35 1,343 20
6 Bzura Chodaków 18 5 6 7 31 29 1,069 16
7 Widzew Łódź 18 6 4 8 19 29 0,655 16
8 Gwardia Szczecin 18 6 2 10 34 43 0,791 14
9 PTC Pabianice (S) 18 3 5 10 22 47 0,468 11 Spadek do klasy A
10 Ognisko Siedlce (S) 18 0 4 14 12 71 0,169 4
Źródło: Paweł Mogielnicki's Page (ang.) [dostęp 2017-04-23].
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. stosunek bramek.

Grupa południowa – tabela[edytuj | edytuj kod]

Lp.
Drużyna
M
Z
R
P
Bramki
Stos.
Pkt
Uwagi
1 Górnik Radlin (M) (A) 18 15 0 3 75 21 3,571 30 Awans do I ligi
2 Tarnovia Tarnów 18 12 4 2 52 16 3,250 28 Przeniesiona do grupy wschodniej
3 Naprzód Lipiny 18 9 5 4 34 25 1,360 23
4 Skra Częstochowa 18 7 3 8 33 37 0,892 17
5 Baildon Katowice 18 6 4 8 28 35 0,800 16
6 KS Chełmek 18 5 5 8 31 45 0,689 15
7 Polonia Świdnica 18 6 2 10 28 43 0,651 14 Przeniesiona do grupy zachodniej
8 Polonia Przemyśl 18 3 7 8 27 45 0,600 13 Przeniesiona do grupy wschodniej
9 Pafawag Wrocław (S) 18 5 2 11 25 45 0,556 12 Spadek do klasy A
10 Gwardia Kielce (S) 18 5 2 11 28 49 0,571 12
Źródło: Paweł Mogielnicki's Page (ang.) [dostęp 2017-04-23].
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. stosunek bramek.

Baraż o mistrzostwo II ligi[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu rozegrano mecze o tytuł mistrza II ligi między zwycięzcami obu grup (co miało znaczenie wyłącznie prestiżowe i statystyczne)[1]. Pierwotnie zaplanowano dwa spotkania (na boiskach w Radlinie i Krakowie), jednak nie dały one rozstrzygnięcia – wynik dwumeczu to 4:4. Ponieważ nie premiowano wówczas większej liczby bramek zdobytych na wyjeździe, a w razie remisu przewidywano dodatkowy mecz, rozegrano decydujące spotkanie na terenie neutralnym w Sosnowcu[2]. Również w nim padł remis (2:2), a o losie tytułu mistrzowskiego zadecydowała dogrywka[3].

Drużyna 1 Wynik trójmeczu Drużyna 2 Pierwszy mecz Drugi mecz Trzeci mecz
Górnik Radlin 8:7 pd. Garbarnia Kraków 4:2 0:2 4:3
Po lewej gospodarz pierwszego meczu.

Górnik Radlin uzyskał tytuł najlepszej drużyny II ligi sezonu 1949.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]