I Batalion Saperów im. Tadeusza Kościuszki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I Batalion Saperów im. Tadeusza Kościuszki
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1921

Patron

Tadeusz Kościuszko

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Mieczysław Napiórkowski

Ostatni

kpt. Wacław Damrosz

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

1 Pułk Inżynieryjny
1 Dywizja Piechoty Legionów
3 Pułk Saperów Wileńskich

I Batalion Saperów im. Tadeusza Kościuszki (I bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.

Historia batalionu[edytuj | edytuj kod]

11 listopada 1918 roku w Warszawie podpułkownik Jan Skoryna otrzymał rozkaz sformowania 1 pułku inżynieryjnego. Jednostka została zorganizowana w koszarach na Mokotowie.

12 listopada spośród studentów Politechniki Warszawskiej została utworzona 1 kompania pod dowództwem porucznika Stefana Grzegorza Ruegera. 8 czerwca 1919 roku 1 kompania pod dowództwem porucznika Emila Strumińskiego wyruszyła na front litewsko-białoruski, gdzie weszła w skład 1 Dywizji Piechoty Legionów, generała podporucznika Edwarda Śmigły-Rydza[1]. W składzie 1 DP Leg. wzięła udział w bitwie pod Dyneburgiem. W dniach 22-28 maja 1920 roku 1 kompania została przetransportowana z Łotwy do Kijowa i wzięła udział w wyprawie kijowskiej. W czerwcu 1920 roku w Korosteniu w składzie 1 DP Leg. został zorganizowany I batalion saperów. Dowódcą batalionu został porucznik Emil Strumiński, a dowództwo 1 kompanii objął porucznik Mieczysław Szleszyński[2]. W sierpniu 1920 roku kompania wzięła udział w Bitwie Warszawskiej, a we wrześniu w bitwie nad Niemnem. 24 października 1920 roku batalion przybył do Grodna.

Żołnierze batalionu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu:

  • ppłk Mieczysław Napiórkowski
  • kpt Wiktor Zygmunt Truss
  • por. Gołoński
  • kpt. Wacław Damrosz

Oficerowie:

  • por. Stefan Grzegorz Rueger - dowódca 1 kompanii (12 XI 1918 - I 1919)
  • por Emil Strumiński - dowódca 1 kompanii (I 1919 - VI 1920)
  • por. Mieczysław Szleszyński - dowódca 1 kompanii (od VI 1920)
  • por. Wacław Damrosz - dowódca 2 kompanii
  • por. Antoni Wejtko - dowódca 3 komapnaii
  • ppor. Czesław Okołow - dowódca 4 kompanii
  • ppor. Borowiak
  • pchor. Andrzej Roztworowski

Szeregowi:

  • saper Roch Bonusiak († 1919)
  • saper Janicki († 1919)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Wejtko, Zarys historii ..., s. 4.
  2. Tadeusz Wejtko, Zarys historii ..., s. 6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Wejtko, Zarys historii wojennej formacji polskich 1918-1920 – 3 Pułk Saperów Wileńskich, Warszawa 1932.