I Stay Away

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I Stay Away
Okładka
Wykonawca singla
z albumu Jar of Flies
Alice in Chains
Strona B

„Don’t Follow”

Wydany

14 maja 1994[1]

Nagrywany

7–14 września 1993 w London Bridge Studio, Seattle[2]

Gatunek

rock alternatywny • folk rock • rock akustyczny[3]

Długość

4:14

Wydawnictwo

Columbia

Producent

Alice in Chains

Format

singel CD

Autor

Layne Staley • Jerry Cantrell • Mike Inez

Singel po singlu
„No Excuses”
(1994) 		„I Stay Away”
(1994) 		„Grind”
(1995)

I Stay Away – drugi singel amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, promujący wydany w styczniu 1994 minialbum Jar of Flies. Utwór został zamieszczony na trzeciej pozycji. Czas trwania wynosi 4 minuty i 14 sekund, co sprawia, że należy on do jednej z krótszych kompozycji wchodzących w skład płyty. Autorem tekstu jest Layne Staley, muzykę skomponowali Jerry Cantrell i Mike Inez.

Utwór „I Stay Away” został nagrany przez Alice in Chains podczas sesji do minialbumu Jar of Flies we wrześniu 1993. Kompozycja, prócz delikatnego, utrzymanego w stylistyce muzyki akustycznej i alternatywnej brzmienia, charakteryzuje się akompaniamentem instrumentów smyczkowych. Singel został w 1995 wyróżniony nominacją do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance.

Analiza[edytuj | edytuj kod]

„I Stay Away” jest pierwszym utworem skomponowanym przez Cantrella razem z Mikiem Inezem

W notatce dołączonej do książeczki z kompilacyjnego box setu Music Bank (1999) Jerry Cantrell wspomniał historię nagrywania utworu: „To była pierwsza piosenka, którą skomponowałem wspólnie z Mikiem Inezem, co sprawiło, że ten utwór stał się szczególny. Zresztą cały minialbum Jar of Flies [1994] okazał się zarówno dla fanów, jak i dla nas samych, pokazem dużych możliwości ze strony Mike’a. Gra w sposób mroczny, nieco przygnębiający, ale ma najsłodsze serce na świecie”[4].

Autorem tekstu jest Layne Staley[5]. Warstwa liryczna odnosi się do skomplikowanej relacji interpersonalnej, w której wyczuwalne jest zjawisko dysfunkcji. Dziennikarz Kyle Anderson podkreślił, że tekst, poprzez wers: „Yeah, I want to travel south this year”, wskazuje na „chęć samodoskonalenia”[6].

„I Stay Away” został skomponowany przez Jerry’ego Cantrella i Mike’a Ineza według schematu strojenia Db-Ab-Db-Gb-Bb-Eb[7]. Pomimo delikatnych riffów, głównie w początkowej fazie utworu oraz spokojnych, stonowanych i zharmonizowanych linii wokalnych, słychać jest nieco bardziej mroczniejsze momenty[8], z użyciem gitary elektrycznej, której Cantrell odgrywa partię w otwartym strojeniu D[7]. Przed refrenem, muzyk dodaje szybko zniekształconą zagrywkę opartą na d-moll skali pentatonicznej[7]. Kompozycja zawiera także melodyjną solówkę gitarową[9]. Mike Inez zarejestrował partię gitary dwunastostrunowej[10]. Utwór został nagrany przy akompaniamencie instrumentów smyczkowych[11]. W rozmowie z magazynem „Metal Edge” z maja 1994 Inez przyznał: „Chcieliśmy orkiestrę w tym utworze. Nasza menedżerka Susan Silver myślała, że zwariowaliśmy. Dziewczyna Matta Camerona z Soundgarden, April, zagrała na altówce. Sprowadziła dwie osoby które zagrały na wiolonczelach i jedną na altówce. Zagraliśmy to”[10].

Teledysk[edytuj | edytuj kod]

Marionetki z teledysku mieszczą się w Rock and Roll Hall of Fame (2013)

Teledysk do utworu „I Stay Away” został zrealizowany wiosną 1994. Reżyserią zajął się Nick Donkin[12], znany z filmu krótkometrażowego Święta ćpuna (1993)[13]. Wideoklip zrobiony jest w stylu animacji poklatkowej. Członkowie zespołu zostali przedstawieni w formie marionetek znajdujących się w cyrku[14]. Fabuła teledysku ukazuje muzyków jadących do cyrku autobusem, w którym znajduje się również chłopak trzymający słoik much. Po przybyciu na miejsce, uwalnia je ze słoika, powodując tym samym rozwścieczenie tamtejszych zwierząt. W wyniku paniki, ginie jeden z asystentów, a cyrk ulega spaleniu. Po wszystkim, muchy wracają do słoika, a chłopiec jest zadowolony ze swojego czynu[14].

Wideoklip dostępny jest na płycie kompilacyjnej Music Bank: The Videos (1999)[15]. Marionetki użyte w teledysku, są dostępne w muzeum Rock and Roll Hall of Fame w Cleveland w stanie Ohio[16].

Wydanie[edytuj | edytuj kod]

Singel „I Stay Away” został opublikowany w maju 1994 nakładem wytwórni Columbia[1]. W Wielkiej Brytanii singel ukazał się nakładem Sony, i zawierał dodatkowo na stronie B kompozycję „Don’t Follow”, również pochodzącą z minialbumu Jar of Flies[17].

„I Stay Away” został zamieszczony w późniejszym czasie na czterech kompilacyjnych płytach – Nothing Safe: Best of the Box (1999)[18], Music Bank (1999)[4], Greatest Hits (2001)[19] i The Essential Alice in Chains (2006)[20].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Krytyczny[edytuj | edytuj kod]

Ned Raggett z AllMusic stwierdził, że „tworzenie takich lekkich, akustycznych utworów, to jedna z najmocniejszych stron Alice in Chains”. Autor w swej ocenie zaznaczył, że na pozytywny czynnik złożyły się dwa impulsy, które w połączeniu ze sobą dały bardzo dobry utwór. „Począwszy od pięknej, folkowej gitary Cantrella, poprzez brzmienie smyczkowe, aż do śpiewu Staleya rozpoczynającego się od zdania zawierającego nutę nadziei: «Yeah, I want to travel south this year»”. Raggett podkreślił, że ton utworu jest „spokojny i refleksyjny”[3]. Ric Albano z brytyjskiego „Classic Rocka” zaznaczył, że „I Stay Away” należy do najmocniejszego punktu całego minialbumu. Autor określił go jako „melodyjny utwór posiadający nieco bardziej intensywniejsze refreny za sprawą partii gitary elektrycznej”[21]. Brytyjski miesięcznik „Guitarist” podkreślił, że „ze względu na podwójną harmonię wokalną, kompozycja przypomina skrzyżowanie The Beatles z Simon & Garfunkel”[9]. Diana Darzin z „Kerrang!” zwróciła uwagę na linię melodyczną, podkreślając mrok i akompaniament instrumentów smyczkowych, a sam utwór opisała jako „radosny i przerażający”[22]. Tygodnik „Kerrang!” napisał: „Opatentowany, wijący się riff Cantrella przeciwko wyrazistemu wokalowi Staleya z rozrosłym smyczkowym tłem”[23]. Katherine Turman z dziennika „Los Angeles Times” przyznała, że utwór, ze względu na swój mroczny klimat, w pełni oddaje charakterystyczne brzmienie zespołu. Autorka zwróciła uwagę na styl wokalny Staleya, który jej zdaniem jest „namiętny, dziwnie zmanierowany”[8]. Z kolei Jon Pareles z „The New York Timesa” brzmienie kompozycji porównał do melodyjnego stylu lat 70. spod znaku gitarzysty Jamesa Taylora[24].

Komercyjny[edytuj | edytuj kod]

14 maja 1994 singel zadebiutował na 39. pozycji notowania Album Rock Tracks, opracowywanego przez tygodnik „Billboard”[25]. 2 lipca, po ośmiu tygodniach obecności na liście, „I Stay Away” uplasował się na 10. lokacie, na której utrzymał się przez trzy tygodnie[25]. Łącznie utwór notowany był przez dwadzieścia sześć tygodni[25]. W zestawieniu końcoworocznym, opublikowanym 24 grudnia, „I Stay Away” zajął 24. lokatę na Album Rock Tracks[26].

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

1 marca 1995, podczas gali w Shrine Auditorium w Los Angeles, „I Stay Away” został wyróżniony nominacją do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance[27].

Rok Nagroda Kategoria Odbiorcy i nominowani Wynik Źródło
1995 Nagroda Grammy Best Hard Rock Performance „I Stay Away” Nominacja [27]

Wykorzystanie utworu[edytuj | edytuj kod]

W 1994 utwór „I Stay Away” został wykorzystany w jednym z odcinków serialu anonimowego Beavis i Butt-head[28].

Zestawienia[edytuj | edytuj kod]

W 2011 miesięcznik „Guitar World” sklasyfikował kompozycję na 26. pozycji zestawienia „30 najlepszych utworów wykonanych na 12-strunowej gitarze”. Autorzy Josh Hart i Damian Fanelli swój wybór argumentowali: „Jeśli kiedykolwiek był zespół rockowy, który miał równie silny uchwyt na groźny riff nastrojony do D i introspekcji muzyki akustycznej, to z całą pewnością Alice in Chains. «I Stay Away» jest nie tylko najlepszym momentem 12-strunowej gitary zespołu, lecz także pierwszą kompozycją, którą Cantrell napisał z nowym ówcześnie basistą grupy Mikiem Inezem”[29]. Dziennikarz Michael Danaher z magazynu „Paste” przyznał: „«I Stay Away» jest najbardziej uniwersalnym z utworów, łączącym skomplikowaną kompletację akustyki Cantrella i charakterystycznego śpiewu Staleya”[30].

Rok Tytuł Publikacja Pozycja Źródło
2011 „30 najlepszych utworów wykonanych na 12-strunowej gitarze” „Guitar World” 26 [29]
2014 „50 najlepszych grunge’owych utworów w historii”[30] „Paste” 29 [30]

Utwór na koncertach[edytuj | edytuj kod]

„I Stay Away” na żywo został wykonany tylko raz[31]. Miało to miejsce 2 listopada 2007 podczas charytatywnego koncertu w Benaroya Hall w Seattle, gdzie zespołowi towarzyszyła ponad 200-osobowa orkiestra symfoniczna Northwest Symphony Orchestra[32].

Lista utworów na singlu[edytuj | edytuj kod]

singel CD (CSK 6056):

Nr Tytuł utworu AutorzyDługość
1.„I Stay Away”Layne Staley • Jerry Cantrell • Mike Inez4:14

singel CD (11-002208-17)[a]:

Nr Tytuł utworu AutorzyDługość
1.„I Stay Away”Staley • Cantrell • Inez4:14
2.„Don’t Follow”Cantrell4:22
08:36

Personel[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[5]:

Notowania i certyfikaty[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Podwójny singel wydany w celach promocyjnych na terenie Wielkiej Brytanii przez Sony Music[17].
  2. ↑ Sprzedaż ustalona na podstawie certyfikatu przyznanego 5 sierpnia 2022[33].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Larry Flick. Single Reviews. „Billboard”, s. 51, 28 maja 1994. ISSN 0006-2510. 
  2. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 207.
  3. ↑ a b Ned Raggett: I Stay Away. AllMusic. [dostęp 2011-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-15)]. (ang.).
  4. ↑ a b Poligrafia dołączona do albumu Music Bank; wyd. Columbia, nr kat. CK 69584.
  5. ↑ a b Poligrafia dołączona do minialbumu Jar of Flies; wyd. Columbia, nr kat. CK 57628.
  6. ↑ Kyle Anderson: Accidental Revolution: The Story of Grunge. St. Martin’s Press, 2007, s. 96. ISBN 978-0312358198. (ang.).
  7. ↑ a b c Jeff Gilbert. Jar of Flying. „Guitar World”, s. 70–73, styczeń 1996. ISSN 1045-6295. 
  8. ↑ a b Katherine Turman. Jar of Flies. „Los Angeles Times”. ISSN 0458-3035. [dostęp 2017-12-08]. [zarchiwizowane z adresu 2016-04-09]. (ang.). 
  9. ↑ a b Jar of Flies. „Guitarist”, s. 121, luty 1994. ISSN 0953-7023. 
  10. ↑ a b Gerri Miller. The Buzz on Jar of Flies. „Metal Edge”, s. 20–23, maj 1994. ISSN 1068-2872. 
  11. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 208.
  12. ↑ Alice in Chains – „I Stay Away”. mvdbase.com. [dostęp 2011-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)]. (ang.).
  13. ↑ Michael J. Prince: Adapting the Beat Poets: Burroughs, Ginsberg, and Kerouac on Screen. Rowman & Littlefield, 2016, s. 37. ISBN 978-1-4422-7325-2. (ang.).
  14. ↑ a b Matt Melis: Dusting ‘Em Off: Alice in Chains – Jar of Flies. Consequence of Sound. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
  15. ↑ Poligrafia dołączona do albumu Music Bank: The Videos; wyd. Sony, nr kat. CVD 50208.
  16. ↑ Gary Graff. Memories are Piling up for Rock’s Hall of Fame. „The Seattle Times”. ISSN 0745-9696. [dostęp 2017-09-20]. [zarchiwizowane z adresu 2017-09-20]. (ang.). 
  17. ↑ a b Poligrafia dołączona do singla I Stay Away; wyd. Sony, nr kat. 11-002208-17.
  18. ↑ Poligrafia dołączona do albumu Nothing Safe: Best of the Box; wyd. Columbia, nr kat. CK 63649.
  19. ↑ Poligrafia dołączona do albumu Greatest Hits; wyd. Columbia, nr kat. CK 85922.
  20. ↑ Poligrafia dołączona do albumu The Essential Alice in Chains; wyd. Columbia, nr kat. 82796 92090 2.
  21. ↑ Ric Albano. Jar of Flies by Alice in Chains. „Classic Rock”. ISSN 1464-7834. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z adresu 2014-08-03]. (ang.). 
  22. ↑ Diana Darzin. Unchained!. „Kerrang!”, s. 44–45, luty 1994. ISSN 0262-6624. 
  23. ↑ Inside the Jar. „Kerrang!”, s. 22–23, 1994. ISSN 0262-6624. 
  24. ↑ Jon Pareles. Lightening up on the Gloom in Grunge. „The New York Times”. ISSN 0362-4331. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13]. (ang.). 
  25. ↑ a b c d Alice in Chains – Chart History – Mainstream Rock Songs. Billboard. [dostęp 2014-12-27]. (ang.).
  26. ↑ a b The Year in Music. „Billboard”, s. 42, 24 grudnia 1994. ISSN 0006-2510. 
  27. ↑ a b Alice in Chains: The Recording Academy. [dostęp 2017-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-19)]. (ang.).
  28. ↑ The Best Uses of Alice in Chains Songs in Movies or TV. [dostęp 2019-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  29. ↑ a b Josh Hart, Damian Fanelli. The Top 30 12–String Guitar Songs of All Time. „Guitar World”. ISSN 1045-6295. [dostęp 2012-11-09]. [zarchiwizowane z adresu 2013-01-03]. (ang.). 
  30. ↑ a b c Michael Danaher. The 50 Best Grunge Songs. „Paste”. ISSN 1540-3106. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z adresu 2013-11-24]. (ang.). 
  31. ↑ I Stay Away by Alice in Chains. setlist.fm. [dostęp 2011-09-06]. (ang.).
  32. ↑ Alice in Chains to Perform at Tonight’s Symphony Legacy in Seattle. Blabbermouth.net. [dostęp 2015-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-01)]. (ang.).
  33. ↑ a b Gold & Platinum – RIAA. Recording Industry Association of America. [dostęp 2022-08-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Alice in Chains
Albumy studyjne
EP
Albumy demo
Albumy koncertowe
Kompilacje
Wideografia
Single
Facelift
Dirt
Jar of Flies
Alice in Chains
Unplugged
Black Gives Way to Blue
The Devil Put Dinosaurs Here
Rainier Fog
Single promocyjne
Ścieżki dźwiękowe
Kompilacje
Trasy koncertowe
Powiązane artykuły
Listy
Artykuły
Projekty muzyczne
Książki
Ludzie
Wytwórnie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=I_Stay_Away&oldid=67797565”