Bitwa pod Fredericksburgiem (1862)
| Wojna secesyjna | |||
 Bitwa pod Fredericksburgiem, 13 grudnia 1862 | |||
| Czas |
11-15 grudnia 1862 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik |
Zwycięstwo Konfederacji | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 38°17′58″N 77°28′14″W/38,299500 -77,470500 | |||
Bitwa pod Fredericksburgiem, znana również jako bitwa o Marye’s Heights, toczyła się od 11 do 15 grudnia 1862 roku pomiędzy oddziałami Unii i Skonfederowanych Stanów Ameryki. Starcie zakończyło się zwycięstwem sił Konfederacji dowodzonych przez generała Roberta E. Lee, które skutecznie odparły posiadającą przewagę liczebną armię Unii dowodzoną przez generała Ambrose Burnside’a. Była to główna bitwa kampanii o Frederickcsburg toczonej podczas wojny secesyjnej. Po obu stronach uczestniczyło w niej łącznie ponad 172 tysiące żołnierzy, zaś łączne straty wyniosły prawie 18 tysięcy ludzi.
Przebieg bitwy
Generał Ambrose Burnside, który kilka dni wcześniej został mianowany głównodowodzącym armii Unii, 14 listopada 1862 roku wyruszył na czele Armii Potomacu w kierunku Fredericksburga. Jego siły zajęły Falmouth na przeciwnym brzegu rzeki Rappahanock od Fredricksburga i na przestrzeni następnych kilku tygodni rozrosły się w tej okolicy do armii liczącej ponad 100 tysięcy żołnierzy. Jednocześnie Lee wzmacniał pozycję swojej armii na prawym brzegu rzeki. Działania wojenne rozpoczęły się 11 grudnia, gdy pod ostrzałem oddziały inżynieryjne Unii utworzyły pięć mostów pontonowych przez rzekę Rappahanock. Następnego dnia armia Unii rozpoczęła ataki na pozycje Konfederatów. Zostały one jednak skutecznie odparte przez artylerię płk. Portera Alexandra i okopane na wzgórzach siły generała Lee; unioniści ponieśli ciężkie straty.
Największy sukces oddziały Unii odniosły na lewej flance, gdzie dowodzonym przez generała Meade’a żołnierzom udało się tymczasowo przełamać linię obrony konfederatów, jednak skuteczny kontratak zmusił ich do wycofania się.
W walkach po stronie Unii zginęli generałowie C. Feger Jackson i George Bayard, zaś po stronie Konfederacji generałowie Thomas R.R. Cobb i Maxey Gregg. W obliczu braku sukcesu i znacznych strat 15 grudnia Burnside odwołał ofensywę i wycofał swoje siły na drugą stronę rzeki, kończąc tym samym kampanię.
Burnside spróbował wznowić ofensywę w styczniu 1863 roku, jednak fatalne warunki pogodowe i błoto przyczyniły się do kolejnego niepowodzenia dowodzonej przez niego armii. Przegrana bitwa pod Fredericksburgiem i inne niepowodzenia doprowadziły do tego, że w styczniu 1863 został zastąpiony na stanowisku głównodowodzącego przez generała Josepha Hookera.
Bibliografia
- Edward P. Alexander: Military Memoirs of a Confederate: A Critical Narrative. New York: Da Capo Press, 1993. ISBN 0-306-80509-X.
- James M. McPherson: Battle Cry of Freedom: The Civil War Era. New York: Oxford University Press, 1988. ISBN 0-19-503863-0.
- Stephen W. Sears: Gettysburg. Boston: Houghton Mifflin, 2003. ISBN 0-395-86761-4.