I liga polska w piłce nożnej (2005/2006)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Idea Ekstraklasa /
/ Orange Ekstraklasa 2005/2006
I liga
2004/2005 2006/2007
Szczegóły
Państwo

 Polska

Liczba zespołów

16

Liczba meczów

240

Liczba bramek

557

Zwycięzca

Legia Warszawa

Król strzelców

Polska Grzegorz Piechna (21)

Rozgrywki polskiej I ligi w piłce nożnej w sezonie 2005/2006 rozpoczęły się 24 lipca 2005 roku i trwały do 13 maja 2006. W lidze występowało 16 zespołów, które rozegrały 30 kolejek ligowych po 8 spotkań (łącznie 240 meczów). Zespoły walczyły o tytuł Mistrza Polski w piłce nożnej premiowane dodatkowo miejscem w 2. rundzie eliminacji Ligi Mistrzów UEFA, które zdobyła warszawska Legia oraz o miejsca w eliminacjach Pucharu UEFA (Wisła Kraków i Wisła Płock od drugiej rundy rozgrywek i Zagłębie Lubin od rundy pierwszej). Amica Wronki wywalczyła zaś prawo do startu w 2. rundzie Pucharu Intertoto. Początkowo rozgrywki nosiły nazwę Idea Ekstraklasa – od 7. kolejki (od 16 września) liga nosiła nazwę Orange Ekstraklasa w związku z rebrandingiem głównego sponsora. 18 listopada 2005 roku Ekstraklasa SA przejęła od Polskiego Związku Piłki Nożnej prowadzenie rozgrywek Orange Ekstraklasy.

Absolutnym beniaminkiem ligi była Korona Kielce.

Ze względu na rozgrywane od 9 czerwca 2006 w Niemczech XVIII Mistrzostwa Świata w piłce nożnej, w tym sezonie zaistniała konieczność wcześniejszego niż normalnie zakończenia rozgrywek ligowych. W związku z tym w 2005 roku rozegrano 17 kolejek spotkań – 15 rundy jesiennej i 2 rundy wiosennej.

Po zakończeniu rozgrywek szeregi ekstraklasy opuściły Polonia Warszawa i WKP Lech Poznań (klub nie uzyskał licencji na grę w Orange Ekstraklasie w sezonie 2006/2007 i co za tym idzie zgodnie z przepisami PZPN został sklasyfikowany na ostatnim miejscu tabeli rozgrywek ligowych w bieżącym sezonie i relegowany z I ligi), natomiast Arka Gdynia 15 i 18 czerwca 2006 wygrała dwumecz barażowy o prawo do gry w I lidze w przyszłym sezonie z zespołem z 3. pozycji II ligi sezonu 2005/2006Jagiellonią Białystok.

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Lokalizacja klubów grających w I lidze 2005/2006

Od sezonu 2005/2006 liczbę uczestników rozgrywek I ligi zwiększono z 14 do 16.

Uczestnicy poprzedniej edycji
WKR Wisła Kraków złoto 1
DSK Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski złoto 2
LEG Legia Warszawa 3
WPŁ Wisła Płock 4
CRA Cracovia 5
AMI Amica Wronki 6
GKŁ Górnik Łęczna 7
LPO Lech Poznań 8
POG Pogoń Szczecin 9
PWA Polonia Warszawa 10
GZA Górnik Zabrze 11
ZLU Zagłębie Lubin 12
 Zwycięzca baraży o I ligę
ODR Odra Wodzisław Śląski 13
 Awans z II ligi 2004/2005
KOR Korona Kielce 1
BEŁ GKS Bełchatów 2
ARK Arka Gdynia 3

Oznaczenia:

  • kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn,
  • kolumna trzecia – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Sędziowie[edytuj | edytuj kod]

Sędziowie I ligi w sezonie 2005/2006:

Tabela[edytuj | edytuj kod]

Lp.
Drużyna
M
Z
R
P
Bramki
Różn.
Pkt
Uwagi
Bezpośrednio
1 Legia Warszawa (M) 30 20 6 4 47 17 +30 66 Liga Mistrzów UEFA II runda kwalifikacyjna
2 Wisła Kraków 30 19 7 4 50 20 +30 64 Puchar UEFA II runda kwalifikacyjna
3 Zagłębie Lubin 30 14 7 9 45 32 +13 49 Puchar UEFA I runda kwalifikacyjna ZLU 3pkt 1 0 1 3-3
AMI 3pkt 1 0 1 3-3
4 Amica Wronki1 30 14 7 9 50 28 +22 49 Drużyna rozwiązana
5 Korona Kielce 30 12 11 7 46 33 +13 47
6 Odra Wodzisław Śląski 30 10 10 10 23 27 −4 40
7 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 30 10 7 13 37 45 −8 37 DSK 13pkt 4 1 1 16-9
CRA 9pkt 3 0 3 7-11
BEŁ 8pkt 2 2 2 8-7
POG 4pkt 1 1 4 5-9
8 Cracovia 30 10 7 13 32 44 −12 37
9 GKS Bełchatów 30 9 10 11 30 32 −2 37
10 Pogoń Szczecin 30 9 10 11 29 34 −5 37
11 Wisła Płock2 (P) 30 10 4 16 30 45 −15 34 Puchar UEFA II runda kwalifikacyjna
12 Górnik Łęczna 30 7 12 11 23 31 −8 33
13 Górnik Zabrze 30 8 5 17 29 46 −17 29
14 Arka Gdynia 30 4 15 11 21 33 −12 27 Baraże o I ligę
15 Polonia Warszawa3 (S) 30 6 7 17 20 45 −25 25 Spadek do II ligi
16 Lech Poznań4 30 11 9 10 45 45 0 42 Puchar Intertoto II runda
Źródło: 90minut.pl
Oznaczenia: (M) – mistrzostwo (P) – zdobywca Pucharu Polski (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów w całym cyklu rozgrywek; 2. liczba punktów zdobyta w meczach bezpośrednich; 3. różnica bramek w meczach bezpośrednich; 4. różnica bramek w meczach bezpośrednich – bramki zdobyte na wyjeździe liczone podwójnie; 5. różnica bramek w całym cyklu rozgrywek; 6. liczba zdobytych bramek w całym cyklu rozgrywek.
Bezpośrednio: stosowane, gdy dwie lub więcej drużyn mają identyczny dorobek punktowy.
Objaśnienia:
1Amica Wronki wycofała się po zakończeniu sezonu.
2Wisła Płock jako zdobywca Pucharu Polski zakwalifikowała się do drugiej rundy kwalifikacji rozgrywek Pucharu UEFA.
3Polonia Warszawa została ukarana odjęciem trzech punktów za niezrealizowanie orzeczeń Piłkarskiego Sądu Polubownego. Wykonanie kary zostało zawieszone na pół roku.
4Lech Poznań nie wystąpił o licencję na przyszły sezon i został przesunięty na ostatnie miejsce w tabeli. W następnym sezonie Lech Poznań zajął miejsce zlikwidowanego klubu Amica Wronki i dzięki temu uniknął degradacji[1].

Lider kolejka po kolejce[edytuj | edytuj kod]

Legia Warszawa (piłka nożna)Amica WronkiWisła Kraków (piłka nożna)Pogoń Szczecin

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz \ Gość AMI ARK CRA DSK BEŁ GKŁ GZA KOR LPO LEG ODR POG PWA WKR WPŁ ZLU
Amica Wronki 1:1 1:1 2:0 2:1 6:0 3:1 0:3 1:4 0:2 4:0 4:1 3:0 0:1 2:0 3:1
Arka Gdynia 1:1 1:1 0:0 2:0 1:1 3:0 0:2 0:2 0:0 1:1 0:0 0:1 1:0 1:1 0:1
Cracovia 1:0 2:1 1:3 2:1 0:1 1:2 2:3 3:2 1:1 1:0 1:0 3:0 1:1 3:1 0:0
Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 2:2 2:1 4:1 3:1 1:1 0:1 0:3 3:1 0:4 0:0 1:3 1:2 2:4 3:0 1:0
GKS Bełchatów 1:2 1:1 2:0 2:2 1:1 0:0 1:2 1:1 0:3 0:3 2:0 2:0 0:0 3:0 3:0
Górnik Łęczna 1:0 1:1 1:1 0:0 0:2 1:0 3:0 0:0 0:0 0:0 0:1 0:1 1:1 2:1 1:3
Górnik Zabrze 0:2 2:0 3:0 0:0 0:1 2:0 0:3 0:3 0:1 1:1 2:1 2:1 0:1 4:0 2:2
Korona Kielce 2:1 1:0 0:0 3:0 0:0 1:1 4:1 1:1 2:2 0:1 0:1 3:2 1:0 2:3 1:1
Lech Poznań 1:1 1:1 1:0 4:1 1:1 1:0 3:2 0:0 1:0 1:2 1:1 1:2 2:1 3:2 0:1
Legia Warszawa 1:0 2:0 5:0 0:2 1:0 0:2 3:2 1:0 3:1 2:1 2:0 1:0 1:2 3:0 1:0
Odra Wodzisław Śląski 0:4 1:2 1:0 1:0 0:2 0:0 1:0 1:1 2:1 1:2 1:0 0:0 1:1 1:0 0:0
Pogoń Szczecin 0:3 0:0 1:2 1:3 0:0 2:1 1:1 4:2 0:0 2:2 1:0 2:0 1:2 2:0 1:0
Polonia Warszawa 0:0 0:0 1:3 1:2 0:0 0:3 4:1 1:1 2:1 0:2 0:3 1:1 0:1 0:1 1:1
Wisła Kraków 0:0 3:1 3:0 2:1 3:0 1:0 2:0 2:2 5:1 0:0 1:0 2:1 2:0 4:0 2:0
Wisła Płock 0:1 1:1 1:0 2:0 0:1 2:1 1:0 1:0 5:1 0:1 0:0 0:0 4:0 1:2 3:2
Zagłębie Lubin 2:0 4:0 3:1 2:0 2:1 2:0 3:0 3:3 4:5 0:1 2:0 1:1 1:0 2:1 2:0

Źródło: www.90minut.pl
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Baraże o I ligę[edytuj | edytuj kod]

W wyniku rozegranych dodatkowych meczów barażowych:

Arka Gdynia wywalczyła prawo do gry w I lidze w następnym sezonie.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Najlepsi strzelcy[edytuj | edytuj kod]

Łącznie 557 bramek w tym 33 z rzutów karnych, 9 samobójczych (w 240 meczach), średnio 2,32 bramki na mecz.

21 Grzegorz Piechna (Korona Kielce)
16 Michał Chałbiński (Zagłębie Lubin)
13 Paweł Brożek (Wisła Kraków)
12 Krzysztof Gajtkowski (Lech Poznań, Korona Kielce)
11 Radosław Matusiak (GKS Bełchatów), Piotr Reiss (Lech Poznań)
10 Edi Andradina (Pogoń Szczecin), Maciej Iwański (Zagłębie Lubin), Piotr Włodarczyk (Legia Warszawa)
9 Jacek Dembiński (Amica Wronki)
8 Ireneusz Jeleń (Wisła Płock), Marek Zieńczuk (Wisła Kraków)
7 Karol Gregorek (Amica Wronki), Bartosz Ślusarski (Dyskobolia Grodzisk), Sebastian Szałachowski (Legia Warszawa), Zbigniew Zakrzewski (Lech Poznań)
6 Arkadiusz Aleksander (Górnik Zabrze), Ensar Arifović (Polonia Warszawa), Adam Czerkas (Odra Wodzisław), Janusz Dziedzic (GKS Bełchatów), Dariusz Gęsior (Wisła Płock / Dyskobolia Grodzisk), Paweł Kryszałowicz (Amica Wronki / Wisła Kraków), Ilijan Micanski (Amica Wronki), Piotr Rocki (Dyskobolia Grodzisk)

Najszybciej zdobyta bramka:

1. minuta – Mariusz Ujek (GKS Bełchatów) – (w meczu GKS Bełchatów 3:0 Wisła Płock, 29 października 2005, 12. kolejka);
1. minuta – Marcin Chmiest (Odra Wodzisław) – (w meczu Odra Wodzisław 1:2 Legia Warszawa, 25 marca 2006, 21. kolejka);
1. minuta – Jacek Dembiński (Amica Wronki) – (w meczu Amica Wronki 6:0 Górnik Łęczna, 10 maja 2006, 29. kolejka);
2. minuta – Przemysław Kaźmierczak (Pogoń Szczecin) – (w meczu Pogoń Szczecin 2:1 Górnik Łęczna, 8 kwietnia 2006, 23. kolejka);
2. minuta – Moussa Boureïma Ouattara (Legia Warszawa) – (w meczu Legia Warszawa 3:1 Lech Poznań, 12 kwietnia 2006, 24. kolejka).

Żółte kartki[edytuj | edytuj kod]

Łącznie 1021 żółtych kartek (w 240 meczach), średnio 4,25 kartki na mecz.

10 Arkadiusz Baran (Cracovia), Krzysztof Majda (Arka Gdynia), Maciej Scherfchen (Lech Poznań), Marcin Wasilewski (Amica Wronki),
9 Błażej Radler (Górnik Zabrze), Piotr Rocki (Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski), Zbigniew Zakrzewski (Lech Poznań),
8 Žarko Belada (Wisła Płock), Piotr Świerczewski (Lech Poznań), Grzegorz Wędzyński (Górnik Łęczna), Nebojša Živković (Wisła Płock),
7 Mateusz Bartczak (Amica Wronki), Piotr Dziewicki (Amica Wronki), Marcin Drzymont (Korona Kielce), Marcin Dymkowski (Odra Wodzisław), Krzysztof Gajtkowski (Korona Kielce), Piotr Giza (Cracovia), Grzegorz Fonfara (GKS Bełchatów), Pancze Ḱumbew (Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski), Marcin Malinowski (Odra Wodzisław), Mariusz Mowlik (Lech Poznań), Grzegorz Niciński (Arka Gdynia), Moussa Ouattara (Legia Warszawa), Mariusz Pawlak (Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski), Marcin Siedlarz (Widzew Łódź), Marek Sokołowski (Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski), Sławomir Szary (Odra Wodzisław), Marek Szyndrowski (Korona Kielce), Luiz Eduardo Tavares (Pogoń Szczecin), David Topolski (Lech Poznań),

Czerwone kartki[edytuj | edytuj kod]

Łącznie 57 czerwonych kartek (w 240 meczach), średnio 1 kartka na 4,21 mecze.

2 Andrzej Bledzewski (Górnik Łęczna), Arkadiusz Baran (Cracovia)
1 Vidas Alunderis (Zagłębie Lubin), Santos Silva Anderson (Lech Poznań), Marek Baster (Cracovia), Marcin Burkhardt (Legia Warszawa), Gilcimar Chaves (Zagłębie Lubin), Janusz Dziedzic (GKS Bełchatów), Krzysztof Gajtkowski (Lech Poznań), Wahan Geworgian (Wisła Płock), Sebastian Gorząd (Arka Gdynia), Benjamin Imeh (Arka Gdynia), Goran Janković (GKS Bełchatów), Robert Kolendowicz (Korona Kielce), Łukasz Kowalski (Arka Gdynia), Rafał Lasocki (Dyskobolia Grodzisk), Łukasz Masłowski (Odra Wodzisław), Claudio Milar (Pogoń Szczecin), Mariusz Muszalik (Odra Wodzisław), Sławomir Nazaruk (Górnik Łęczna), Mariusz Pawelec (Górnik Łęczna), Boris Peškovič (Pogoń Szczecin), Sławomir Peszko (Wisła Płock), Piotr Piechniak (Dyskobolia Grodzisk), Krzysztof Pilarz (GKS Bełchatów), Hernâni José da Rosa (Korona Kielce), Maciej Scherfchen (Lech Poznań), Ronald Šiklić (Górnik Łęczna), Dušan Sninský (Dyskobolia Grodzisk), Krzysztof Sobieraj (Arka Gdynia), Radosław Sobolewski (Wisła Kraków), Piotr Świerczewski (Lech Poznań), Tomasz Wacek (Cracovia), Marcin Wasilewski (Amica Wronki), Dariusz Romuzga (Wisła Płock), Dariusz Jackiewicz (Zagłębie Lubin), Łukasz Piszczek (Zagłębie Lubin), Dariusz Ulanowski (Arka Gdynia), Andrij Hryszczenko (Arka Gdynia), Jaromír Šimr (Amica Wronki), Marcin Krysiński (Odra Wodzisław), Tomasz Szewczuk (Lech Poznań), Pancze Ḱumbew (Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski), Maciej Korzym (Odra Wodzisław), Wałerij Sokołenko (Górnik Łęczna), Mate Lacić (Dyskobolia Grodzisk), Lucini Ze Roberto (Pogoń Szczecin), Murilo Barbosa Lilo (Pogoń Szczecin), Mateusz Rzucidło (Cracovia), Moussa Ouattara (Legia Warszawa), Daniel Lopez Cruz (Pogoń Szczecin), Dawid Bartos (Górnik Zabrze), Sławomir Szary (Odra Wodzisław), Piotr Szymiczek (Odra Wodzisław), Bartosz Ława (Arka Gdynia),

Najszybciej „zdobyta” czerwona kartka:

5 minuta – Mate Lacić (Dyskobolia Grodzisk) – (w meczu Zagłębie Lubin 2:0 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski, 10 maja2006, 29. kolejka)
12 minuta – Vidas Alunderis (Zagłębie Lubin) – (w meczu Polonia Warszawa 1:1 Zagłębie Lubin, 6 sierpnia 2005, 3. kolejka);
12 minuta – Andrzej Bledzewski (Górnik Łęczna) – (w meczu Wisła Płock 2:1 Górnik Łęczna, 22 października 2005, 11. kolejka).

Mecze, w których sędzia pokazał najwięcej kartek[edytuj | edytuj kod]

11 kartek – Dyskobolia Grodzisk 1:3 Pogoń Szczecin (15 października 2005, 10. kolejka spotkań);
3 + 6 +
11 kartek – Korona Kielce 2:3 Wisła Płock (10 września 2005, 6. kolejka spotkań);
4 6 +
10 kartek – Zagłębie Lubin 2:1 Wisła Kraków (16 października 2005, 10. kolejka spotkań);
3 7

Z 240 meczów żadnej kartki (żółtej lub czerwonej) sędzia nie pokazał w 8 spotkaniach.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Rozegranych meczów 240, w tym:
67 remisy (w tym 28 bezbramkowych);
112 zwycięstw gospodarzy;
61 zwycięstw gości.
  • Najczęstszy wynik: 1:1 (w 31 meczach)
  • Rzuty karne: 47 (37 wykorzystanych, 10 nie)
  • Najwięcej bramek w meczu:
9 – Zagłębie Lubin 4:5 Lech Poznań (20 sierpnia 2005, 4 kolejka spotkań)
  • Zwycięstwo największą różnicą bramek:
6 bramkami – Amica Wronki 6:0 Górnik Łęczna (10 maja 2006, 29 kolejka);
  • 11 kwietnia 2006 w meczu GKS BełchatówPogoń Szczecin (2:0), na boisko w Bełchatowie po raz pierwszy w historii piłki nożnej w Polsce wybiegła drużyna, w której składzie nie było ani jednego Polaka – szczecińską jedenastkę stanowili słowacki bramkarz Boris Peškovič i dziesięciu Brazylijczyków.

Klasyfikacja medalowa mistrzostw Polski po sezonie[edytuj | edytuj kod]

Tabela obejmuje wyłącznie kluby mistrzowskie.

Klub
1. Ruch Chorzów 14 5 7
2. Górnik Zabrze 14 4 7
3. Wisła Kraków 10 12 9
4. Legia Warszawa 8 9 9
5. Cracovia 5 2 2
6. Lech Poznań 5 0 3
7. Widzew Łódź 4 7 3
8. Pogoń Lwów 4 3 0
9. Warta Poznań 2 5 7
10. Polonia Bytom 2 4 2
11. Polonia Warszawa 2 3 2
12. ŁKS Łódź 2 1 3
Stal Mielec 2 1 3
14. Śląsk Wrocław 1 2 2
15. Szombierki Bytom 1 1 1
Zagłębie Lubin 1 1 1
17. Garbarnia Kraków 1 1 0

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Amica przejmie kontrolę nad Lechem. [dostęp 2005-12-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]