Ifi Ude

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ifi Ude
Ilustracja
Ifi Ude na Przystanku Woodstock 2014
Imię i nazwisko

Diana Ifeoma Ude

Pseudonim

Ifi Ude

Data i miejsce urodzenia

14 października 1986
Enugu

Instrumenty

pianino, gitara

Gatunki

world music, electro, mystic house, avant-pop, folk

Zawód

piosenkarka, aktorka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka muzyczna, pisarka, prezenterka telewizyjna

Aktywność

od 2012

Strona internetowa

Ifi Ude, właśc. Diana Ifeoma Ude (ur. 14 października 1986 w Enugu) – polsko-nigeryjska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów, producentka muzyczna, pisarka i prezenterka telewizyjna. Półfinalistka trzeciej edycji programu Must Be the Music. Tylko muzyka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Polki i Nigeryjczyka z ludu Ibo. Mając 3,5 roku, przyjechała do Polski, gdzie zamieszkała w Opolu w domu swojej babci. W 2005 przeprowadziła się do Warszawy, gdzie ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Debiut sceniczny zaliczyła podczas jam session w opolskim radiu, występując spontanicznie z zespołem Funkygor. Występowała z zespołami opolskimi (Funkygor, Funkcjonalni), krakowskim (City) i warszawskimi (Szekspir, Hormonogram, Long Long).

W 2012, wraz z artystami pochodzenia afrykańskiego mieszkającymi w Warszawie, wzięła udział w powstaniu trzech teledysków do nowo zaaranżowanych szlagierów warszawskich: „Nie masz cwaniaka nad warszawiaka”, „Warszawa da się lubić” i „Jak przygoda to tylko Warszawie”[1]. Wiosną wzięła udział w trzeciej edycji programu Polsatu Must Be the Music. Tylko muzyka, w którym doszła do półfinału[2]. W 2013 wydała debiutancki album studyjny, zatytułowany po prostu Ifi Ude[3]. Otrzymała nominację do nagrody Fryderyka 2014 za „debiut roku”[4]. W październiku wydała debiutancką książkę dla dzieci pt. „Zebra” (wyd. Poławiacze Pereł).

W lutym 2018 z utworem „Love Is Stronger” zakwalifikowała się do stawki finałowej krajowych eliminacji do 63. Konkursu Piosenki Eurowizji[5][6][7]. 3 marca zajęła czwarte miejsce w finale selekcji. Wiosną wraz z Andrzejem Krzywym prowadziła program TVP1 Od Opola do Opola, przygotowywany przed 55. Krajowym Festiwalem Piosenki Polskiej w Opolu.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne
Kompilacje
Single
  • 2012: „My Baby Gone”, „Fala”
  • 2013: „ArkTika”, „Miłościoszczelny”
  • 2018: „Love is Stronger” „Wielkomiejski smutek”

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2013: Zebra (wyd. Poławiacze Pereł)[10]
  • 2022: Zwierzogród. Wierzę w siebie - zmieniam świat [w:] 15 (u)ważnych opowieści (wyd. Wydawnictwo Olesiejuk)[11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]