Ignacy Błażej Łopaciński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Błażej Łopaciński
ilustracja
Herb
Lubicz
Rodzina

Łopacińscy herbu Lubicz

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1722
Łopacin w woj. mścisławskim

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1776
Wilno

Ojciec

Leon Łopaciński

Matka

Regina Święcicka

Żona

Judyta Prozor

Dzieci

Anna Eugenia Łopacińska
Mateusz Eustachy Łopaciński
Katarzyna Łopacińska
Marcin Tadeusz Łopaciński
Tadeusz Łopaciński
Józef Łopaciński
Mikołaj Łopaciński

Ignacy Błażej Łopaciński herbu Lubicz (ur. 2 lutego 1722 w Łopacinie w woj. mścisławskim, zm. 16 grudnia 1776 w Wilnie) – pamiętnikarz, dramatopisarz. W 1746 został surrogatorem ziemi mścisławskiej, a w 1752 sędzią grodzkim brasławskim. W latach 1761-78 pisarz skarbowy litewski, czterokrotnie poseł na sejm.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Leona i Reginy Święcickiej, brat biskupa żmudzkiego Jana Dominika Łopacińskiego i wojewody brzeskolitewskiego Mikołaja Tadeusza Łopacińskiego.

Założyciel linii pisarskiej Łopacińskich z siedzibą w Jodach.

W 1740 wyjechał za granicę wraz ze swoim bratem Janem Dominikiem, towarzysząc biskupowi koadiutorowi wileńskiemu Józefowi Sapieże. Opisał swoje życie i podróże po Europie w pamiętnikach zredagowanych ok. 1763, które wydrukowała Biblioteka Warszawska (1855) i Gazeta Codzienna (1856-57). Autor wierszy i komedii m.in. Perekińczyk.

W 1746 r. został surogatorem ziemi mścisławskiej, a 1752 r. sędzią brasławskim. W 1761 r. otrzymał nominację na pisarza skarbowego W. Ks. Litewskiego i na tym urzędzie aż do śmierci pozostał. Poseł województwa wileńskiego na sejm konwokacyjny 1764 roku[1].

W 1752 r. poślubił Judytę z Prozorów, córkę wojskiego kowieńskiego Stanisława Prozora i Róży z Syruciów, a siostrę wojewody witebskiego Józefa Prozora i siostrzenicę kasztelana witebskiego Szymona Syrucia[2][3][4].

Umarł w Wilnie w drodze z sejmu 1776 r., pochowany w kościele Św. Jakuba.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 33.
  2. T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 159-160
  3. Józef Prozor [w:] Polski Słownik Biograficzny t. 28 s. 532
  4. Prozor h. Prozor [w:] S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 14, s. 365-6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • E. Rabowicz, Ignacy Błażej Łopaciński [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII, 1973, s. 396-397.
  • T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 159-160.
  • Diariusz życia Ignacego Łopacińskiego pisarza skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego brata rodzonego wojewody brzeskiego, „Biblioteka Warszawska”, 1855, t. 3, s. 416–417.
  • I. Łopaciński, Podróż JW. Jana i Ignacego Łopacińskich z JO. X-ciem Sapiehą, koadiutorem, za granicą odbyta, „Gazeta Codzienna”, 1856, nr 342, s. 2–4; nr 343, s. 2–4; 1857, nr 1, s. 3–4; nr 4, s. 3–4; nr 12, s. 2–4; nr 13, s. 3–4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]