Ignacy Czapski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Czapski
Herb
Leliwa
Rodzina

Czapscy herbu Leliwa

Data urodzenia

1699

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1746
Rynkówka

Ojciec

Jan Chryzostom Czapski

Żona

Teofila Konopacka

Dzieci

Franciszek Stanisław Kostka,
Antoni Michał,
Józef

Ignacy Czapski herbu Leliwa (ur. 1699, zm. 16 kwietnia 1746 w Rynkówce) – kasztelan gdański w latach 1737–1746, miecznik pruski w latach 1720–1737, chorąży malborski w latach 1717–1718[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Chryzostoma, kasztelana elbląskiego. Mąż Teofili Konopackiej, córki Stanisława Aleksandra Konopackiego, kasztelana chełmińskiego.

Poseł województwa pomorskiego na sejm 1730 roku[2] i sejm zwyczajny pacyfikacyjny 1735 roku[3]. Urząd kasztelana gdańskiego sprawował w latach 1737–1746. 10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską[4].

Synowie Ignacego: Franciszek Stanisław Kostka, ostatni wojewoda chełmiński, Antoni Michał (1725–1792), generał polski, Józef (1722–1765), kasztelan elbląski. Od Ignacego Czapskiego pochodzą hrabiowie pruscy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy Prus Królewskich XV–XVIII wieku. Spisy, opracował Krzysztof Mikulski, Wrocław 1990, s. 200.
  2. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 21.
  3. Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrain. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 145 część I (Archiwum Jabłonowskich z Bursztyna), rkps 24, część 2, k. 4v.
  4. Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775. P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 127.