Ignacy Kajetan Prozor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Kajetan Prozor
ilustracja
Herb
Prozor
Data urodzenia

ok. 1770

Ojciec

Józef Prozor

Matka

Felicjanna Niemirowicz-Szczytt

Żona

Aniela z Oskierków

Dzieci

Henryk
Maurycy
Kornelia

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)[1]

Ignacy Kajetan Prozor herbu własnego (ur. ok. 1770) – generał major ziemiański powiatu kowieńskiego w insurekcji kościuszkowskiej, rotmistrz Kawalerii Narodowej

Syn wojewody witebskiego Józefa i jego pierwszej żony Felicjanny Niemirowicz-Szczytt, córki kasztelana mścisławskiego Józefa, brat Karola.

Żonaty z Anielą z Oskierków, miał z nią córkę Kornelę i synów: Henryka i Maurycego.

Był członkiem sprzysiężenia w Kownie, przygotowującego wybuch powstania kościuszkowskiego[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na podstawie fotografii portretu w infoboxie
  2. Zdzisław Sułek, Sprzysiężenie Jakuba Jasińskiego, Warszawa 1982, s. 56-57.