Ignacy Sikora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Sikora
Data urodzenia

1882

Data śmierci

1969

Przynależność polityczna

Narodowa Partia Robotnicza

Poseł na Sejm Śląski I kadencji (II RP)
Okres

od 1922
do 1929

Przynależność polityczna

Narodowa Partia Robotnicza

Ignacy Sikora, ps. Gliwicki, Teodor (ur. 1882, zm. 1969) – polski polityk, poseł na Sejm Śląski (1922–1935), delegat okręgowy na Śląsk Delegatury Rządu na ziemie włączone do III Rzeszy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu był drukarzem. Działał w Zgromadzeniu Zawodowym Polskim na Górnym Śląsku. W latach 1918–1919 zasiadał w Naczelnej Radzie Ludowej w Poznaniu. Wziął udział w akcji plebiscytowej i walczył w II powstaniu śląskim. W 1922 został wybrany posłem na Sejm Śląski. Po raz kolejny mandat uzyskiwał w maju i listopadzie 1930. Od 1937 był członkiem Stronnictwa Pracy. W czasie okupacji niemieckiej w latach 1941–1944 pełnił obowiązki delegata rządu na województwo śląskie, jednak od 1942 przebywał w Warszawie. W 1944 zrezygnował ze względu na stan zdrowia. Po powstaniu został wywieziony do Rzeszy[1][2].

W Gliwicach istnieje od 1993 ul. Ignacego Sikory (dawniej Al. Wojciecha Korfantego, natomiast obecna Aleja Wojciecha Korfantego to dawna ul. PKWN).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 106.
  2. Waldemar Grabowski: Okręgowa Delegatura Rządu Śląsk. Kryptonimy „Prąd”, „Szyb”, „Węgle”. dws-xip.com. [dostęp 2023-11-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997
  • Zeszyty Gliwickie, nr. 8/71
  • A. Namysło, Bezpieka przeciw śląskiej chadecji, Biuletyn IPN, 6-7, 2004 [1]
  • Fotografia