Ignacy Witosławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Witosławski
Herb
Nieczuja
Rodzina

Witosławscy

Data urodzenia

c.a. 1790

Data śmierci

c.a. 1860

Ojciec

Ignacy Witosławski

Matka

Tekla Dąmbska

Żona

Rozyna Dembowska

Dzieci

Rozyna Witosławska,
Maria Witosławska,
Helena Witosławska,
Teresa Witosławska,
Zofia Witosławska,
Konstanty Witosławski.

Ignacy Witosławski z Witosławic herbu Nieczuja (ur. ok. 1790 – zm. ok. 1870) – właściciel majątku w Czerniatynie obecnie znajdującym się na Ukrainie.

Syn oboźnego polnego koronnego Ignacego Witosławskiego i Tekli Dąmbskiej – wnuczki generała Tomasza Dąbrowskiego. Mąż Rozyny Dembowskiej, ojciec Rozyny, Zofii, Marii, Heleny, Teresy i Konstantego Witosławskiego.

Ignacy Witosławski wzniósł w swoim majątku w 1830 neogotycki dwukondygnacyjny pałac według projektu Henryka Ittara. W czasie powstania listopadowego dowodził liczącym 50 ludzi oddziałem partyzanckim. W 1831 wobec zbliżających się znacznych sił rosyjskich rozwiązał go po czym wycofał się do Kijowa[1]. W 1865 pałac wraz z majątkiem został skonfiskowany przez władze rosyjskie wskutek powstania styczniowego[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Boreml 1831, Dariusz Ostapowicz, Bellona 2010, s. 152
  2. Janowenko N., Historia Ukrainy do 1795 roku, Wydawnictwo Naukowe PWN 2011

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Hausner, Jacek Tokarski "Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie", Tom 3, s. 48, 49; Warszawa 2001